Wij hebben veel gemeen. We bewegen ons graag op muziek, we bespelen graag een strijkinstrument en we zingen graag uit volle borst.
Dat is niet altijd zo geweest, want in onze families was het niet gebruikelijk om alles maar gewoon te vertellen. Het hof, dat voor jouw familie woon- en leefplaats was, had tot gevolg, dat het meisje, dat naar een grote duitse Hof in Estland vertrok, toen zij haar man had getrouwd, vier talen kon spreken, piano kon spelen, feesten en partijen kon organiseren en met Koninklijke Gasten kon converseren, maar koken of bedden opmaken moest zij toen leren.
Het kind, dat aan het hof opgroeit en vervolgens op een boerderij landt, wat in het Duits met (Bauern) Hof vertaald zou worden, komt in een geheel andere wereld terecht. Het Nederlandse Hof is ook voor vele buitenlanders geboorteplaats geweest, omdat zij aldaar ingewijd werden, bijvoorbeeld in de weg- en waterbouw kunde, die in Nederland, dankzij al het water, dat hier was en nog steeds is, zo vooruitstrevend was en is.
Het waterland Nederland heeft volledig andere behoeften en mogelijkheden dan een bergland zoals Zwitserland of Oostenrijk. Daar worden dammen gelegd om water in een meer te vangen en in Nederland worden dammen gelegd om het water uit het land te bannen.
Ook in China worden ondertussen vele dammen gebouwd, ook in gebieden, waarvan bekend is, dat er nucleair aktief gesteente aanwezig is. De gevolgen van deze dammenbouw zijn niet in 1, 10 of 50 jaar te bemerken, omdat nucleaire energie zich stapelt.
De weerstand tegen de nucleaire energie was in het begin gigantisch, die heeft niets opgeleverd, want de kerncentrales zijn toch gebouwd en de mens moet zich dus aanpassen aan de gevolgen van het gebruik en veroorzaken van verhoogde straling.
Ook de mens, die fel tegen is, laat zich eventueel wel onderzoeken met apparaten, die van deze kernenergie gebruik maken, waardaar kernenergieafval ontstaat en met dat afval weet de mens nog geen raad. De mens, die bang is, is te gespannen om zich aan de nieuwe situatie aan te passen en zal daardoor een verhoogde kans hebben om door die verhoogde kernenergie ziek te worden.
De mens, die zich bewust is van deze straling, kan zich daarop instellen en die straling voor zijn eigen welzijn gebruiken. Hij gaat op zoek naar hoe hij deze straling voor eigen gebruik positief kan verwerken. De klavertjes, die na Tsjernobyl vijf blaadjes hadden, toonden, welke groeienergie in die afvalwolk had gezeten.
De angst voor de straling van de golven, die gebruikt worden door alle afstandsbediende apparaten - het mobieltje hoort daar als meest gebruikte ook bij - is niet te volgen in het algemeen dagelijk leven, want overal is deze straling. Zelfs in het dal, waarin het mobieltje geen ontvangst heeft, stikt het van deze straling, omdat iedere bewoner W-LAN heeft en een televisie, radio en CD-installatie, die met een afstandsbediening bestuurd worden. Ook de muis en het toetsenbord hebben geen kabel meer.
Het idee, dat men de wereld om kan draaien en iedereen weer terug gaat naar de boerderij, waar gemengd bedrijf bedreven wordt, kan alleen uitgevoerd worden, als alle mensen stoppen met coma eten. Het coma eten is een eten, dat men doet, omdat men niet kan praten, niet mag praten, niet meer durft te praten en een gigantische honger heeft naar praten en vragen en antwoord krijgen en zelf antwoord geven op vragen, maar die antwoorden kan men niet meer geven, omdat men zich niet meer herinnert.
"Wat heb je op school gedaan?" " Geen idee, weet niet meer, net zoiets als gisteren en morgen, denk ik." Moeder, die de vragen van het kind zat is, laat het kind onderzoeken en dankzij dit onderzoek, wordt het kind stom. Het spreekt niet meer. De vragen van de dokter konden niet beantwoord worden.
Het was als de opdracht op school om een opstel te schrijven. Geen informatie over een van de onderwerpen, die door de leraar waren voorgesteld. Een half A4-tje kwam met moeite uit de pen, van degene, die zich op bijna 60-jarige leeftijd terug vindt als een therapeutische schrijver.
Geen mogelijkheid om te spreken over wat er niet goed is gegaan. Niet begrepen, niet spreken, dat is ook een manier om met elkaar om te gaan. Niet weten, dat niet begrepen, maakt een niet vragen, wat niet begrepen. De leraar, die op school de volgende les vroeg, wat er niet begrepen was, kon niet uitleggen, wat er niet begrepen was, want het antwoord, dat er niets begrepen was, was voor deze leraar te groot.
Hij kon niet de hele meetkundesom nog eens uitleggen. Die had hij de vorige les op het bord geheel en al duidelijk uitgelegd en was begrepen, maar bij thuiskomst was niets meer duidelijk. De algebra was een verademing. Lekker sommetjes maken tijdens de les, want de leraar had zoveel tijd nodig om de sommen uit te leggen, terwijl de uitleg ook in het boek stond.
Die snel doorgekeken, konden de sommen in de les gemaakt worden en was het huiswerk voor de volgende keer al klaar. Dat was in de meetkundeles niet het geval. Daar moest opgelet worden en werd alles, zoals al vermeld, begrepen en thuis niets meer en dus was het cijfer voor meetkunde altijd een 3 en voor algebra een 8 of 9 en toen de HAVO kwam, werden die gemiddeld en werd het een 7.
Een geluk bij een ongeluk? Veertig jaar later lijkt iets duidelijk te worden. De moeder kon tellen en de vader loog. De algebra werd door de moeder gestimuleerd en de leugens van de vormgeving over de familie maakte de vormen onduidelijk.
De vader had als zegswijzen: "geld speel geen rol" en als je om geld vroeg was het: "het geld groeit me niet op de rug". Het gevolg was, dat er twee jaar gewacht moest worden, totdat ma eindelijk een viool had kunnen regelen en toen bleek, dat de vioolles, die door een student gegeven werd, net zo duur was als de pianoles, die door een pianiste gegeven werd, die cum laude afgestudeerd was.
De vrouw, die werkt is niet hetzelfde waard voor de man als de man, die werkt, want de man gaat ervan uit, dat de man een familie moet onderhouden.