te koop, stond in de Zypresse, het advertentieblad van Freiburg im Breisgau, Lörrach, Offenburg en omgeving. Een foto erbij, de vermelding met Alpenblik en 1880 en ik was verkocht.

De prijs lag ondertussen onder het miljoen euro en ik moest bellen. Er was geen ontkomen aan. Wat er ook zou gebeuren, ik belde. En kreeg een antwoordapparaat op het franse nummer en heb in mijn beste frans ingesproken.

En belde toen toch ook maar het duitse mobielnummer en kreeg jou aan de telefoon. Je had geen tijd om nu met mij te spreken, maar ik kreeg je thuisnummer en heb daar des avonds naartoe gebeld.

En jou verteld, hoe ik aan je telefoonnummer kwam en dat ik zeer geinteresseerd was in jouw slot, dat jij, zo bleek later, “de hut” noemde. Ik vertelde je ook, dat ik geen geld had om jouw slot te kopen, maar het graag zou willen bezoeken en begreep volkomen, dat jij geen zin had om elke idyoot, die jouw slot wilde zien, daar rond te leiden.

Dus ben ik doorgegaan, met doen, alsof er niets gebeurd was en was uiterst verbaasd, toen om een uur of 22.00 u mijn telefoon ging. Wie belde mij daar zo laat op de avond?

Jij was het. Ons gesprek was jou niet uit de kop gegaan en nu moest jij bellen, wat er ook zou gebeuren. Blijkbaar had jij zo een verklikker telefoon, die zegt, wie er belt. Zulke moderne dingen heb ik niet. Ik heb niet eens meer een huistelefoon. De aansluiting is er en ik heb ook een telefoon, die er in past, maar ik meld me niet aan bij een telefoonmaatschappij.

De laatste keer, dat ik dat gedaan heb, heb ik slechts 11 maanden op het adres gewoond en moest toen voor 12 maanden betalen. Ik ben verhuisd naar een adres, waar al telefoon was en ik had daar zelfs de beschikking over 2 nummers, maar had aan 1 genoeg.

Mijn telefoon-fax-antwoordapparaat had maar een stekker. Hij belt niet, dus had ik een dubbelstekker en de telefoon, die belt als er iemand belt, er ook aan gehangen.

Die bellende telefoon deed het goed, toen ik in die woning kwam, maar tijdens een gesprek, dat ik met mijn oude pianojuf wilde hebben, trok ik aan het snoer en was ineens de verbinding van mij naar haar huis verbroken.

Een draadje is door sinds die tijd en daardoor word ik niet gehoord, als ik die telefoon gebruik. Door 2 telefoons te hebben, meldde de ene telefoon, dat iemand contact met me wilde hebben en met de andere, namelijk de telefoon-fax-antwoordapparaat telefoon kon ik dan bellen.

Dit abrupte verbreken van de verbinding is nog eens gebeurd, terwijl ik met mijn oude pianojuf aan het praten was en sindsdien heb ik geen contact meer met haar gehad.

Ze belde me op mijn mobiel telefoon, omdat de huistelefoon afgesloten was en was woedend, om wat ik haar had voorgesteld. Hoe kwam ik op het idee! Het heeft een poosje geduurd, voordat ik ontdekte, hoe ik op het idee was gekomen.

Zij had mij op dat idee gebracht, door mij te vertellen, dat iemand hetzelfde voorstel aan haar gedaan had. Zij was er toen al verontwaardigd over, nu was ze woedend over mijn voorstel, terwijl het voorstel op zich goed is.

Ons gesprek werd abrupt afgebroken, zonder dat ik het in de gaten had. Ik vond het wel vreemd, dat ze ineens zo stil was, terwijl ik uitlegde, wat ik voor werk doe, maar vertelde bedaard verder.

Tot ik uitverteld was en geen antwoord kreeg. Toen keek ik mijn mobieltje vragend aan en ontdekte, dat het uit was. De energie was op en ik had niet gemerkt, dat het ding was uitgegaan.

Ik had geen geld over om haar terug te bellen en heb een brief geschreven. Met de computer en deze brief nooit afgedrukt. Die zit dus nog in de computer. Zoals alle verhaaltjes, die ik geschreven heb.

Behalve die, die door een wonderlijke samenloop van omstandigheden verdwenen zijn. Die ik in een onbewaakt ogenblik verwijderd heb, zonder het in de gaten te hebben.

Mijn intuïtie doet dingen, die ik niet kan volgen, maar waarvan ik soms jaren later begrijp, waarom dat indertijd zo gegaan is. Nu wil ik dat het liefst meteen weten, maar dat is soms niet goed.

Dus volg ik mijn intuïtie, als ik ze volg en heb daardoor leuke ervaringen. Dan komt een vriendin voorgereden en moet zij naar hetzelfde gebouw als ik.

Het kerkkoor van Münstertal heeft ons tesamen gebracht en Voices in Takt nu ook weer. Ik werd aangetrokken door de koorrepetitie van Voices in Takt en zij moest naar de ouderavond, die in dezelfde school is als de repetities van Voices in Takt.

Ik kon meteen mijn stroomervaringen vertellen. Nadat ik in de Rotenbuck 6 4 weken geen stroom had, totdat ik andere woonruimte had gevonden, beleef ik nu op mijn nieuwe adres een stroomwisseling.

De eerste keer was het een aan- en uitgaan van de stroom, terwijl ik met mijn notebook zat te schrijven. De stroom verdween, ik heb hulp gevraagd aan een ieder, die zou kunnen helpen en uiteindelijk was er, zonder dat iemand wat gedaan had, weer stroom.

Vandaag ben ik laat opgestaan en heb lekker gedouched en de waterketel aangezet, zodat het water gekookt zou hebben, als ik klaar was met douchen.

Tot mijn verbazing had het water niet gekookt. Een tweede poging lukte ook niet. Het licht geprobeerd en dat deed het ook niet. Dus ben ik naar beneden, waar bij de benedenburen de stoppenkast is. Zonder sleutel heb ik gezien, toen ik daar de eerste keer was.

Ik werd niet binnen gelaten en mocht niet kijken, of alle stoppen in orde waren. De deur ging voor mijn neus dicht en mevrouw kwam even later weer en vertelde me, dat alles in orde was. Alles was erin, zei ze.

Ik ben naar de verhuurster gegaan en heb het haar verteld. Zij vond, dat ik een elektriker moest laten komen, waarop ik gezegd heb, dat ik daar geen geld voor heb en als het zo blijft, dan leef ik zonder stroom.

Ervaring heb ik in de vorige woonruimte verzameld en ik weet dus, wat ik moet doen om mijn basisbehoeften te vervullen.

Die zijn niet groot. Internetaansluiting heeft het gemeentehuis en daar staan 2 computers voor de vakantiegasten, die in Münstertal verblijven en ik maak ook van deze computers gebruik om mijn mails te lezen en sturen.

In Freiburg kan ik met mijn eigen notebook bij een vriendin WLAN gebruiken en in het jobcenter, waar het niet gewenst is, dat je rustig in een publieksruimte gaat zitten werken, kan ik gaan zitten werken met mijn notebook.

Maar het liefst zit ik des nachts te werken, want dan heb ik een beter contact met de patiënten in coma omdat dan de mensen in coma slapen. Die zijn dan in hoger sferen en storen dan niet door hun angsten of wraakgevoelens.

De benedenbuurvrouw is niet in staat om mij mijn leven te laten leiden, maar wil me hier weg hebben, zoals haar kind me vertelde. Ik heb het kind verzekerd, dat ik niet lang blijf en het kind was daardoor gerustgesteld.

De moeder echter niet, het kan haar niet snel genoeg gaan, dat ik verdwijn, want ik ben gevaarlijk voor haar. Ik ben namelijk eerlijk en vertel een ieder, die luisteren wil, dat ik in de bak gezeten heb, aangeklaagd ben door de vorige verhuurder, omdat ik nog in zijn huis was, terwijl hij wilde, dat ik zou verdwijnen en dat hij de stroom daarom illegaal had laten afsluiten.

Ik had de energiedienst gebeld, om te vragen, of zij nog stroom leverden, en dat deden ze. De man van de energiedienst heb ik verteld, dat ik geen stroom had, en hij raadde me aan, om dan bij hen een contract af te sluiten.

Hij begreep dus niet, dat de stroom illegaal was afgesloten, want de energiedienst leverde nog steeds stroom. In deze nieuwe woning werd ik gebeld door de energiedienst, dat ik een contract met hen had, zolang zij niet van de EWS gehoord hebben, dat ik met de EWS een contract heb afgesloten.

Mijn voorstel aan hem om de EWS te bellen om na te vragen, of zij een contract met mij hebben afgesloten, wilde de man van de energiedienst niet uitvoeren. Met de EWS heeft de energiedienst niets ze maken, zei hij.

Als dat zo zou zijn, hoe kan het dan zijn, dat de energiedienst de stroom levert en dat ik de EWS voor deze stroom betaal? Atoomvrije stroom, maar de energiedienst levert hem.

Voor mij is die hele stroomvoorziening een grote belazerij om het maar heel grof te zeggen. Een administratief gegoochel met getallen en verder niets. Zoiets als het gegoochel met de getallen van de COO-uitstoot.

In plaats van dat de HHO-energiewinning voor het huiselijk gebruik geschikt gemaakt wordt, waardoor de burger zelfstandig gemaakt wordt voor de opwekking van de voor het huishouden benodigde energie, wordt verteld, dat de energie, die de verschillende bedrijven aanbieden, van verschillende energie opwekkers komen, terwijl ze uit dezelfde leiding komen.

En stroom is niet als water. Water kun je zien en je kunt dus zien, hoe schoon het water is, dat uit de leiding komt, alhoewel ook daarmee flink gesjoemeld wordt. In Lörrach stond onder in de kelder een partij vaten met chemisch spul, dat toegevoegd werd aan het water, om ervoor te zorgen, dat de roest van de leidingen niet meer te zien zou zijn.

Dus heb ik daar veel van dit chemische spul tot mij genomen en de mensen, die nog steeds in die flat wonen, doen dat waarschijnlijk nog steeds. Zulke chemische spullen worden verkocht met de verzekering, dat ze niet schadelijk zijn voor de gezondheid, maar de mensen, die deze verzekering doen, drinken dit water niet zelf.

In Laerdal in Noorwegen is de Laerdal rivier volledig met chemikalien, opzettelijk, vergiftigd, omdat de zalm, die zich in deze rivier voortplant, ziek was. De jonge zalm, gaat naar zee, blijft daar een paar jaar en komt dan weer naar de Laerdal om zich voort te planten.

Een van de geheimen van de natuur en de mens vraagt zich af, hoe die zalm weet, waar de Laerdal is. Door de vergiftiging van de Laerdal ging niet alleen de zalm kapot, maar elke vis, die daar leefde. Het heeft jaren nodig, voor zulk een opzettelijk veroorzaakte vissterfte tot staan gebracht is en de werking van zulk een vergiftiging blijft nog jaren later, onzichtbaar voor het oog, zijn werk doen.

Dat is als de bewegingen, die de patiënt in coma maakt, om te overleven in de onbeweeglijke toestand, waarin hij gehouden wordt. De onbeweeglijke toestand moet van buitanaf opgeheven worden door de patiënt de gelegenheid te geven om te kunnen bewegen.

De bewegingen, die de patiënt nodig heeft, kan hij niet zonder hulp maken. Hij maakt bewegingen zonder hulp, maar dan leveren ze hem geen bewegingsenergie, omdat ze niet groot genoeg zijn daarvoor.

Bewegingsenergie is nodig om te kunnen bewegen. Bewegingsenergie is de energie, die de conditie bepaalt. Een slechte conditie komt tot stand door een gebrek aan bewegingsenergie, maar niet alleen daardoor.

Ook een emotionele blokkade kan de oorzaak zijn van een slechte conditie, zoals bijvoorbeeld het geen lucht meer krijgen bij een inspannende beweging zoals traplopen. De trap, die naar de ouderlijke woning gaat, wordt steeds minder aantrekkelijk, omdat de huidige bewoners steeds meer narigheid opleveren.

Ze betalen hun huur niet, ze maken ruzie met elkaar terwijl ze op zich harmonie afhankelijk zijn, zoals ook de huurbaas, die zich niet met de ruzie wil bemoeien, maar het ook niet kan laten ruzie te maken over de planten, die verdorde bladeren hebben.

Het uiterlijk van de planten is belangrijker dan de geur van de sigaret waarover ruzie wordt gemaakt. De planten zijn niet in het zicht van buitenaf, alleen maar, als je op het balkon komt, waar de ingang van de twee ruziende huurpartijen is.

Wanneer de aandacht weer gevraagd wordt, woor de oorsprong van de ruzie, die niet meer de geur van de sigaret is, maar de verplaatsing van een plant, wordt gezegd, dat ik, als een van de huurpartijen, niet zo aanhoudend moet zijn.

Ik overweeg dat en kan niet anders, dan concluderen, dat ik blij ben, dat ik eindelijk zo aanhoudend ben. Dat ik niet langer voor het behouden van de gewapende vrede, doe wat de ander van mij wil.

De ander wil, dat ik mijn mond houd, dat ik niet vertel, dat langtijdverpleging voor patiënten in coma niet nodig is. Dat patiënten in coma in ca. 3 jaar op de been kunnen zijn, mits zij daartoe gericht behandeld en verpleegd worden.

Ik vertel het een ieder, die het horen wil en de rest kan het in internet lezen. Ik heb de ervaring, dat er mensen zijn zoals ik, die niet opnemen, wat ze horen. Die moeten lezen wat ze horen, om het te kunnen onthouden en het liefst ook nog zelf schrijven.

Dat is zo, als je fysieke lichaam onvoldoende met je emotionele en je mentale lichaam verbonden is. Dan moet je schrijven (fysieke lichaam) wat je voelt (emotionele lichaam) om het te kunnen onthouden (mentale lichaam).

Een andere mogelijkheid om deze 3 te laten samenwerken is typen, spreken en muziek luisteren en dat dan tegelijkertijd. Dat is, wat patiënten in coma ook nodig hebben, omdat de verbindingen tussen deze 3 lichamen gestoord zijn.

Door de 3 lichamen tegelijkertijd te aktiveren, worden de verbindingen weer gemaakt en gebruikt, waardoor ze hun funktie weer kunnen uitvoeren. De funktie van het bewegingssysteem is gestoord en daarom kan de patiënt in coma niet bewegen.

Deze funktie moet weer tot stand gebracht worden door de patiënt te verbinden met de aarde en in deze toestand de bewegingen te maken, die de patiënt kan maken. Dit wordt onderwezen in de hpi-OPLEIDINGEN TOT COMATHERAPEUT EN TOT COMAPLEEG.