Het weer is prachtig en een groep vrouwen steekt het plein over. Zij gaan een museum binnen en de lifter gaat ze achterna. Wat is in dit museum te ontdekken?

De bibliotheek blijkt de meest aantrekkelijke ruimte. Geen wonder, deze lifter schrijft graag boeken en verheugt zich over elke bibliotheek, waar zijn boeken komen te staan.

Vooral, als zij ook nog gelezen worden, maar de ervaring is, dat een boek niet in de hand genomen hoeft te worden om het te kunnen lezen.

Door de automatische autistische lezer in te schakelen, slaat het boek of tijdschrift op die bladzijde open, die interessant is. De niet sprekende autist leest de boeken, die in de boekenkast staan, zonder ze in de hand te nemen.

De vader, die zijn boeken, die hij voor zijn autistische kind niet geschikt vond, uit zijn boekenkast wilde verwijderen, was daarmee te laat. Het kind had al deze boeken allang gelezen.

Het hoefde geen boek in de hand te nemen om het te lezen. Het kijkt in de ogen van de bezoeker en heeft op deze manier toegang tot alles, wat deze bezoeker ziet.

Een wereld, die groter is dan de wereld van de wetenschapper, die alleen gelooft, wat hij kan meten, bestaat voor een ieder. Door het open stellen voor mogelijkheden, kunnen deze ook optreden.

De ervaringsmens weet uit ervaring, dat hij verbonden is met al wat is en dat zijn gedachten verbonden zijn met anderen, die zijn wensen en behoeften vervullen.

De therapie methode, die straf en beloning toepast in een poging om niet-sprekende autisten tot spreken te brengen, gaat voorbij aan deze verbindingen, die het spreken niet nodig hebben.

Mensen ontmoeten elkaar en communiceren meer zonder woorden dan met woorden.