nederlandse vlag
De onbeweeglijkheid van patient in coma veranderen in beweging

english flag
Change the immobility of the patient in coma into movement

deutsche flagge
Ändere die Unbeweglichkeit des Patienten im Wachkoma in Bewegung

drapeau francais
Change l'immobilité du patient comateux mouvant

norsk flag
Endre det ubevegelige livet av pasient i koma i bevegelse

    deutsche flagge  Deutsch     drapeaux francais  Francais     norske flagge  Norsk     english flag  English     nederlandse vlag  Nederlands   contact
   

coma behandeling of beweging
Administration - A new world


 
  shadow

h p i - THERAPIE

wachkoma coma patient treatment behandeling in beweging
 
HOME social short stories

Niets

 
 

will nu geschreven worden. Niet will, maar will. Will niet, maar will, deze computer lijkt geen will te willen kennen.

Ik ken wel een Wil, hij had wat met tante Gré en sleepte haar geld van de ene bank naar de andere, nadat hij een belronde gedaan had, om te vragen, wat de dagrente was.

Die bestond in die tijd nog, toen kreeg je nog geld van de bank, als je het daar op zette. Dat is nu niet meer het geval. Nu moet je flink betalen, vooral, als je weinig geld hebt.

Het geld, dat je niet hebt, moet je dan aan de bank betalen, omdat ze met jouw geld niet zoveel hoeven te doen om het verstandig te beleggen.

Wanneer ze veel geld hebben, is het risiko groter en dan hoeft de klant niets te betalen aan de bank, maar krijgt geld toe. En de tekorten, die hierdoor ontstaan, worden op de EU verhaald en die verhaalt dat dan bij degenen, die weinig geld hebben en dus al betaald hebben.

Dat is, wat de bestaande geldbonzen niet vertellen, als ze zielig doen, dat de bank, voor wie ze werken, tekorten heeft.

Zij hebben de tekorten veroorzaakt, omdat ze geen contact meer hebben met de mensen, die het handwerk uitoefenen, maar alleen maar met degenen, die de webpagina maken of het antivirus programma installeren.

Bij het jobcenter in Freiburg hebben ze daarom de publiekscomputers verwijderd. Zij waren versaut, verseucht auf goed Duits, met virussen.

Bij mij gaat dan meteen een belletje klingelen, omdat mijn mails, waarin ik brieven meestuur of een linkadres naar mijn webpagina niet bij de betreffende persoon aankomt.

De medewerker van het jobcenter kan ook mijn stick niet in zijn computer stoppen, waar de betreffende brief ook opstaat, en een drukker heb ik niet meer, sinds mijn stylus 400 het begeven heeft.

Dat is niet helemaal waar. Ik heb van mijn lieve huisbazin een drukker gekregen, die zij niet meer gebruikt, maar die krijg ik niet aan het werk. Dat is een hele goede en die is dus verzekerd.

Zodanig, dat de computer een gebruikersnaam en paswoord moet hebben, anders doet het ding het niet. De huisbazin heeft geen gebruikersnaam en geen paswoord, dus staat het ding nu bij mij niets te doen.

Zoals ook patienten in coma niets kunnen doen, als zij in verzekerde bewaring eenzaam en alleen opgesloten worden, zonder de nodige behandeling, die ze nodig hebben om te kunnen bewegen.

Zoals in de cel van de politie.haaglanden, waar ik landde, toen ik aan Paleis Noordeinde ging navragen, wat er gebeurd is met de brief, die ik hoogstpersoonlijk aan Huis ten Bosch heb afgegeven en die voor Koningin Beatrix persoonlijk bedoeld was.

Zodat zij op mijn webpagina zou kunnen lezen, wat hpi-therapie kan doen voor patienten in coma, omdat dat voor haar vast zeer interessant is. Haar zoon wil vast weer op Koninginnedag naar Nederland komen en mee van de partij zijn.

Zoals ik dat dit jaar ook wilde, maar Koninginnedag 2012 had wat anders met mij voor. De 60e verjaardag van een familielid kon ik niet mee vieren, omdat de politie.haaglanden gealarmeerd werd, toen ik aan de poort van Paleis Noordeinde mijn navraag kwam doen.

Ik was daar, omdat een anoniem telefoontje van de RVD mij de informatie verstrekte, dat in Paleis Noordeinde de administratie van de Koningin zetelt.

En, omdat ik ruim een maand na het aanbieden van de persoonlijke brief aan Huis ten Bosch nog steeds geen ontvangstbevestiging had ontvangen, heb ik van de gelegenheid, dat ik in Nederland die 60e verjaardag ging vieren, gebruik gemaakt om maar na te vragen.

Daardoor kwam ik in de cel van de politie.haaglanden, omdat in 2008 een bromfietser het nodig vond, om zonder licht met een noodgang over de Kranenburgweg in Den Haag te rijden, zonder op overig verkeer te letten.

Ik was lieber in Basel geweest, om daar een seminar met Maitra te doen, maar ik had afgesproken om naar Nederland te komen en had dat al een keer afgezegd. Ik ben dus niet naar het seminar met Maitra in Basel gegaan, maar met mijn auto naar Nederland en met een ADAC auto weer terug.

Want mijn auto was in beslag genomen en total loss. Het politie onderzoek heeft de uitspraak van de getuige, dat het licht van de brommer het niet deed, bevestigd, want het was al voor de aanrijding stuk (ik vraag me af, hoe ze dat kunnen vaststellen...), maar dat dondert niks, vindt het gerecht in Leeuwarden.

Want daar is de hele zaak naar toe gestuurd en het gerecht in Leeuwarden heeft kennelijk zeer comateuze medewerkers, zoals het jobcenter in Freiburg, die alleen maar de kruisjes bekijken en dan concluderen, dat de aangeklaagde geen voorrang verleend heeft aan een medeweggebruiker en daarom tot 150 euro boete of 3 dagen cel veroordeeld moet worden.

Kennelijk is de getuigeverklaring niet gelezen, mijn verklaring niet en het verslag van het technisch onderzoek niet. Want deze 3 zijn het allemaal met elkaar eens: de brommer voerde geen licht en was daardoor een onzichtbare weggebruiker.

Moet aan onzichtbare weggebruikers ook voorrang verleend worden? Hoe gaat dat? Heeft elke auto daarvoor een radar zodat zij gezien worden en ben ik te ouderwets, dat ik zo een apparaat nog niet had?

Een radarverklikker mag je niet in je auto hebben, voor zover ik weet. Of loop ik daarmee ook achter? Wie is er verantwoordelijk voor wat? Ik heb, toen ik in 2011 uit Indonesie en Maleisie terugkwam, gehoord, dat ik veroordeeld was en daartegen bezwaar ingediend.

Dit bezwaar is door Leeuwarden naar Den Haag gestuurd. En verder? Niks? Ik heb in ieder geval niets meer gehoord, tot ik dus bij Paleis Noordeinde door agenten van de politie.haaglanden opgepikt werd.

Mijn verweer, dat ik een verweer geschreven had en dat dat bij het gerecht in Den Haag moest liggen, konden ze niet nagaan, want het was vrijdagmiddag, ca. half 2 en dan is iedereen weg.

Zoals ook bij het jobcenter in Freiburg. Dan moet ook iedereen, die daar wil werken, weg. Dan kun je een eigen computer hebben, maar je moet toch weg. Dan is de alltag van de jobcentermedewerker afgelopen.

De bewerberalltag duurt langer. Die duurt tot 17.00 u. Mijn werkdag duurt langer. Die begint, als ik opsta en stopt niet. Ook als ik slaap, ben ik aan het werk, maar dat is een ander verhaal.

Het liefste doe ik meerdere dingen tegelijk. Schrijven, muziek luisteren en eten bijvoorbeeld. Ronald Betz vindt dat uit den boze.

Volgens hem moet je maar een ding tegelijk doen en vooral vrouwen, doen graag meerdere dingen tegelijk. “De tijd uitbreiden” noemde een naaister dat, die gigantisch veel zelf gemaakte kleren op de markt in Staufen vekocht.

Zij heeft een “handsfree” telefoon en kan dus kaffeeklatsch met werken verbinden, maar ook zekengesprekken voeren, terwijl ze werkt.

Zoals ik een “handsfree” computer had. Mijn notebook kon zonder elektra, maar door het vele werken, dat ik ermee gedaan heb, is de accu naar de knoppen en nu moet ik dus met het ding aan het elektra om te kunnen werken.

Dat kan bij het jobcenter en ook bij het gemeentehuis in Münstertal, maar die zijn dus niet des nachts geopend en dat is de beste tijd voor mij om aan mijn computer te werken.

Hier in Münstertal is een huis gebouwd, dat beneden geen ramen heeft. Daar komt dus geen daglicht naar binnen. Ik moet er niet aan denken, om daar te wonen.

Daar wordt ook niet gewoond, maar gewerkt. Met computers. En daar zou ik dus ook niet willen werken. Ik heb licht nodig, als er licht is en des nachts kan ik goed in het donker werken.

Computerwerk is werk, dat mentaal is. Je moet met je gedachten goed erbij zijn om alles juist te doen en dat is het makkelijks in de nacht.

Het gaat niet om de donkerte, maar om de nacht. De nacht wordt door de meeste mensen gebruikt om in coma te gaan: ze slapen en daardoor liggen hun gedachten stil en storen die de eigen gedachten niet.

Computerwerk kan door mensen, die de dag niet van de nacht onderscheiden, 24 uur per dag gedaan worden. Zij zullen zich niet laten storen door de gedachten van anderen, maar zij kunnen daardoor minder goed gedachten van anderen begrijpen.

Daarvoor moeten zij dan zelf in coma gaan om te begrijpen, wat de ander hen verteld heeft en daarvoor slapen ze er dan graag een of meerdere nachtjes over.

De combinatie van beiden bestaat natuurlijk ook. De een begijpen we meteen, de ander niet. Daar moeten we dan over nadenken of we begrijpen na 3 dagen of 7 of... dagen, wat hij of zij ons probeerde te vertellen.

Vertraagd reageren noem ik dit en ken het uit eigen ervaring. Het vindt niet alleen plaats in denken, maar ook in ervaren.

Pas na 3 weken merken, dat je energetisch verkracht bent, is zo een ervaring. Degenen, die er omheen stonden, hebben het meteen waargenomen.

Niet allen, waarschijnlijk, omdat ook zij vertraagd reageerden. Ik heb deze ervaring gehad, zodat ik deze ervaring heb en uit ervaring spreek, wanneer ik vertel, hoe patienten in coma behandeld moeten worden zodat zij kunnen bewegen.

De tot nu toe toegepaste behandelmethoden hebben voldoende bewezen, dat zij niet het beoogde effekt hebben en het wordt tijd, dat iets anders met de betreffende patienten gedaan wordt.

Door deze patienten bewegingen aan te bieden, die de aarde als referentievlak gebruiken, kunnen de patienten dit vlak als afzetvlak gebruiken, waardoor ze kunnen bewegen.

Ook Prins Friso heeft hpi-therapy nodig om in 2015 Koningdag in Nederland te kunnen vieren.

 

shadow hpi-therapie opleidingen

liege hpi-therapie en de EU

ster hpi-therapie voor iedereen

.

.

    home hpi-NETWORK            contact  
   
Deze korte verhaaltjes
vertellen van het dagelijks leven
tot het opheffen van de comatoestand