Door jouw spontane stoppen, zijn we eindelijk in contact gekomen. Ik heb je al vaker gezien, maar ik heb je nooit aangesproken.

Jouw comtatueze toestand heeft me daarvan afgehouden. Ik ga liever met autisten om Autisten zijn wakker en weten, wat waar is. Zij zijn eerlijk en doen hun best om géén mooi weer te spelen.

Voor hen is het eerlijk zijn belangrijker dan de vrede bewaren. Zij weten, dat door de vrede ten koste van wat het koste te willen bewaren, veel onvrede gesticht wordt.

Deze onvrede is het gevolg van de onduidelijkheid ten opzichte van elkaar. Je hebt zojuist tegen je kinderen gezegd, dat jullie vanavond een familieavond maken en daar hoor ik niet bij.

Vroeger voelde ik me uitgesloten door zo een opmerking, nu niet. Vroeger is me een keer gezegd, dat familie van me me er niet bij wilde hebben, omdat ze als familie samen wilden zijn.

In Nederland is er echter het verschil tussen familie en gezin, wat in Duitsland niet het geval is en ik had het Duitse idee van familie in mijn kop.

Door de opmerking, dat mijn familie een familieavond wilde maken, voelde ik me erbij horen, wat zij echter niet wilden. Ik mocht niet mee, de kroeg in en heb buiten op de bank zielig zitten zijn.

Me uitgesloten gevoeld van alle familie, die ik die dag ontmoet had. We waren bij elkaar geweest vanwege een familiefeest en daarna heb ik me bij deze familie aangesloten, omdat ik me door hen opgenomen voelde.

En vervolgens werd ik door hen de deur niet binnen gelaten. Buiten moest ik blijven, ze wilden niet, dat ik mee naar binnen zou gaan. Het was koud buiten en ik heb daar mijn eerste longontsteking tot stand gebracht.

Dat werd een pijnlijke zaak. Elke ademhaling deed pijn. Niet een beetje, maar goed pijn. Wellicht had ik al eerder pijn gehad, maar dat niet gevoeld. Ik had een hoge pijngrens, omdat ik niet wilde voelen.

Ik had zoveel pijn gevoeld, waarmee ik niets kon beginnen, dat ik besloten had liever niets te voelen dan al deze pijnen. Daarom was ik als een koude kikker, die vol hartstocht liefde zocht en vond.

De liefde, die ik vond, was de emotionale liefde, die ik niet meer kende. Ik had ze weinig ervaren in mijn leven en was heel blij, dat ik ze vond. Maar dat duurde niet lang. Ik was niet in staat om mijn koude kikker liefde te verbinden met de warme emotionale liefde en daarom ging ik verder op zoek.

En vond de koude kikker liefde en dacht, dat dat was, wat mij ontbrak om vervolgens vast te stellen, dat dat geen liefde was. Of in ieder geval niet de liefde, die ik samen wilde leven. Ik wilde de liefde leven, die vanuit het een-zijn geleefd wordt.

Dat had ik eenmaal ervaren en daarvan wilde ik meer. Ik ontdekte echter, dat ik dat niet met een ander kon ervaren, dus besloot ik, dat ik eerst een wilde zijn met mezelf, voordat ik me eventueel weer open zou stellen voor een een-op-een relatie met een ander.

Daarom ben ik nu alleen en blijf het nog even, want ik ben nog niet gans. Ik ben nog geen hele mens, die altijd zichzelf blijft, wat er ook gebeurt. Ik ben nog te wisselend, zoals ik ook merkte, door mijn bezoek aan jou.

Je vreugevolle open armen hebben me de ouderwetse welkom-energie weer laten voelen en je spontane uitnodiging om mee te eten doet me aan tante Bertha denken, die altijd wat te eten in huis had.

Zij heeft in Nederland de oorlog meegemaakt en dat was niet geheel ongevaarlijk. Haar Scheveningen is altijd een Duits Scheveningen gebleven, zoals mijn uitspraak van de duitse taal geen duitse uitspraak is.

Jij vroeg, waar ik vandaan kom en je bent verbaasd, dat ik uit Nederland kom. Je had gedacht, dat ik uit Zwitserland kom. Nog niet. Dat zal wel ooit het geval worden, neem ik aan. De vrouw van het Jobcenter wil me daarom geen uitkering meer geven.

Ik ben echter nog steeds in Münstertal im Schwarzwald woonachtig en heb dus recht op een duitse uitkering en niet op een Zwitserse. Daar kan ik pas naar toe, als ik geld verdien met mijn werk.

Dat is nu niet het geval, omdat ik mijn tijd vooruit ben. Dat is autisten eigen. Die zijn altijd hun tijd vooruit en bang, dat ze te laat komen. Daarom zetten ze hun klok voor en gaan te vroeg weg.

Ik was keurig op tijd en te laat voor jou, omdat je bang was te laat te zijn. Sinds ik gewoon doe, wat gedaan wil worden, is mijn tijdschema meestal perfekt. Dan slaap ik tot half 2 's middags om te ontdekken, dat ik 's nachts een nachtwandeling ga maken, wat ik niet van plan was, maar wat gebeurt omdat jij me spontaan aanspreekt als je me ziet.

Dit spontane aanspreken is een typisch emotionele aktie, welke door mij met vreugde begroet wordt, aangezien ik nog steeds moeilijkheden heb mijn emoties waar te nemen.

In mijn waarneming is het gevoel nog steeds volledig ondergeschikt aan de gedachten, waardoor ik als eerste mijn gedachten waarneem en daarna mijn gevoel. Bij jou is dat omgekeerd.

Jij doet gewoon en realiseert je daarna, wat je gedaan hebt en bent dan bang, dat je spontaniteit maakt, dat je de hele avond met mij opgescheept zit.

Dat was een ongegronde angst. Je moest sowieso langs mijn huis om op het uitgangspunt voor de nachtwandeling naar de Belchen te komen om daar de zon te zien opgaaan en je kunt me dus ophalen op weg daar naar toe.

Dat spreken we dus af en ik ben vol geladen met energie als ik weer thuis kom en schrijf totdat het tijd is om met jou de berg op te gaan. Jij voelt je ook wakker en vol vreugde gaan we de berg op met je kinderen.

Als we op de top zijn aangekomen, drinken we thee en jij drinkt daarna nog caba, kinderkoffie wordt het ook wel genoemd. Ik ruik eraan, maar drink het niet. Niet nu, dat past niet.

Je bent korte tijd later moe als een hond. Is het de thee, de caba, de combinatie, die ervoor zorgt, dat je je ogen niet meer kunt open houden?

Of het brood met de kaas, waarvan ik ook gegeten heb? Ik blijf wakker, tot ik thuis ben. Daar eet ik een stuk taart en drink water, voordat ik naar de kerk ga om te zingen.

Daar kan ook ik mijn ogen niet meer open houden. Was het het brood met de kaas, de thee of de taart, die ik thuis gegeten heb? Het wandelen kan het niet geweest zijn, want daarvan krijg ik energie.

Onze energie uitwisseling kost ons ook geen energie. Die is dusdanig, dat we er energie van krijgen en daarom zit ik weer de hele avond te schrijven. Of ben jij nu volledig uitgeput en ligt voor mij te slapen?

Dat zou dan "Ersatzschlafen" zijn. Ik heb in het begin een map gekregen om de koormuziek in te doen. Daarop staat "Ersatzmappe". Ik heb nooit een andere map gekregen. Ik ben een "Ersatzmensch". Ik doe van alles en nog wat voor anderen.

Daardoor doe ik van alles en nog wat, wat ik vroeger nooit gedaan heb. Zoals wandelen. Dat deden wij thuis nooit. Op zondag zaten we met zijn allen om de tafel en deden een spelletje met mijn vader.

Mijn moeder deed niet mee. Die was blij even geen kind om zich heen te hebben. Zij zorgde voor de thee en de koekjes. Op zondag werd vaak een cake gebakken, meestal een gemarmerde. Toen wij groot waren, deden wij dat.

Dat heb ik geleerd, ik heb niet geleerd te koken, want mijn moeder kookte niet graag. En dus kook ik niet graag. Ik kook graag als er iemand komt eten, maar voor mezelf kook ik niet graag, want ik heb dit idee van mijn moeder overgenomen.

En zo neemt een ieder vele ideeen van zijn ouders over, waarvan hij zich niet bewust is, dat hij ze overgenomen heeft en zijn leven zo inricht, dat deze ideeen uitgevoerd worden.

Zo is het idee, dat men geen geld mag verdienen met het werk, dat men het liefste doet een idee, dat iemand ervan kan afhouden om het werk, dat hij doet en waarvoor hij betaald wordt, leuk te vinden.

Of het idee, dat werk in een fabriek afschuwelijk is, terwijl je het leuk werk vindt, maakt dat je je werk als afschuwelijk betitelt, terwijl je in een adem zegt, dat je het leuk vindt.

Door je zulke tegenstrijdigheden in je eigen gedrag bewust te worden, is de familieenergie op te sporen en te veranderen. De familieenergie wil niets anders dan de liefde laten stromen en zal daarvoor alles mogelijke doen.

De liefde stroomt het beste, als er geen voorwaarden aan verbonden worden en dat is het beste mogelijk, als allen weten, wie ze zijn en wat ze waarom doen.

Elkeen, die wil weten, wie hij is en waarom hij wat wanneer doet, maar dat niet zonder hulp kan uitvinden, kan kijken of een van de cursussen zijn aandacht trekt en zich daarvoor opgeven.