Vier dagen na het patient in coma worden, werd dit bewust door een klein bericht in de zondagskrant en kon eindelijk de koude opgeheven worden.

De koude, die al vier dagen van binnenuit gevoeld werd, kon toen met de oorzaak verbonden worden. De wens, om ambassadeurs voor een beweging stimulerende behandelmethode te ontmoeten, werd hierdoor volledig anders ingevuld dan gehoopt.

De hoop om ook deze patient op de been en in beweging te helpen brengen werd anderhalf jaar later de grond ingeboord. De dood was sneller dan de aankomst van de informatie, die verstrekt werd?

Of is de informatie, die verstrekt werd, gelezen, niet op waarde ingeschat en als onzinnig en onmogelijk beoordeeld, zoals de dokter, die beweerde, dat de therapeut, die de patient aanraadde om 12 liter water op een dag te drinken en dan langzaam minder, de patient wilde ombrengen?

Deze dokter kon zich niet voorstellen, dat dit water bij deze patient, die vol zat met oedeem, de weg van de minste weerstand zou kiezen en de patient dus het water in een hoog tempo zou uitplassen.

De patient was liever lui dan moe en had zich daarom een catheter laten inbrengen. Eenmaal per dag naar de wc om de zak te legen en dus geen spierpompaktiviteit, die door het naar de wc gaan, de lymfe uit de benen en rest van het lichaam kon pompen.

De mens, die zich niet wil bewegen, kan er niet van uitgaan, dat bewegingen van anderen zijn energie in beweging houdt, wanneer hij zelf de beweging stopt, wat de beschreven patient deed om niet naar de wc te hoeven lopen.

Wanneer men de aandrang van de plas, die eruit wil, niet volgt, moet dat vocht op een andere manier losgelaten worden. Een van de manieren is de huid. De huid heeft geen klappen en kan dus niet alleen vocht loslaten door zweten, maar ook vocht opnemen.

In de Zwitserse film "Am Anfang war das Licht" uit 2009 of zo, wordt na onderzoek door westers georienteerde artsen geconcludeerd, dat het mogelijk is om zonder eten en drinken gezond te zijn en dat het niveau van het vocht in de blaas, ondanks niet eten en niet drinken, varieert.

Op een hete zomerdag kan men dit zelf proberen, door stil te gaan staan en zich voor te stellen, dat men een glas water of een kopje thee, dat men zich kan herinneren, verdubbelt. Dan verdwijnt de koppijn, die men heeft, omdat men te weinig heeft gedronken.

Niet geloven, maar proberen. Dat geldt voor al het nieuwe. De computer is nu dagelijks gebruik, maar in 1979 nog een enorm ding, dat een eigen ruimte nodig had en waarvoor ponskaarten gedrukt moesten worden.

Dat ging op een soort typmachine en als je een fout had gemaakt, die je bij het nalezen over het hoofd had gezien, liep het niet en als je drie keer een schrijffout had gemaakt, werd de opdracht als onvoldoende beoordeeld.

De brug zou niet instorten, want op basis van wat je gedaan had, werd hij niet gebouwd, want je had geen gegevens over grootte en materiaal dat gebruikt moest worden.

In de medische wereld is dat anders. Daar wordt de mens als proefkonijn gebruikt. In de geschiedenis spreekt men schande over de praktijken in de Tweede Wereldoorlog, waarbij mensen zijn geopereerd als proef.

Uit eigen ervaring moet ik melden, dat dat aan het eind van de vorige eeuw, minder dan 15 jaar geleden, ook nog gebeurde en anno 2013 ook. De patient, die als patient in coma gediagnostiseerd is en een spasmepomp ingebouwd krijgt, kan daartegen niet protesteren, omdat hij niet kan spreken.

Hij kan niet gillen van de pijn, hij kan niet om zich heen slaan en de autist, die dat deed, werd met man en macht overmeesterd, plat gespoten en vervolgens werden in zijn hersenen banen doorgesneden, zodat hij niet meer normaal kon reageren.

Dat kon de schrijver niet voorkomen, ook de pleeg, die deze autist verzorgde, kon dat niet. De medische wereld is te sterk voor de eenling, die ziet wat er gebeurt en vervolgens met de mond vol tanden staat. Niet weet, waar hij moet protesteren en als hij bij de rechter protesteert, doet die niets.

Stom dronken? Of alleen maar stom, omdat deze persoon niet logisch kan denken? De politie, die verantwoordelijken voor de persoonlijke veiligheid van Royalties, de dokter, de Stellvertretend Leiter, het hoofd van de postkamer?

De bus werd aangereden en de therapie niet in Hochzirl gegeven want daar hebben ze nog enig idee over wat ze niet goed doen en dus worden alleen mensen aangenomen, van wie zij verwachten, dat zij die kunnen helpen om op de been te komen.

Patienten in coma opnemen, omdat dat makkelijk verdiend geld is, is te simpel en niet de bedoeling van het leven. Het leven wil, dat patienten in coma op de been geholpen worden en met bewegen geholpen worden.

De collega, die beweerde, dat de behandeling, die gegeven wordt aan patienten in coma niet helpt, maar ook niet schaadt, loog. Hij was de laatste, die volgens het protocol bij de patient geweest was en die lag met zijn lange benen onbeschermd tegen het hekwerk van het bed.

Geen kussen ertussen en de knieen van de patient zagen er door de druk al lelijk rood uit. Het beginstadium van decubitus.

De behandeling van de pleeg, die de patient in haar vrije tijd in het bad stopte, had voor deze patient drie dagen slapte tot gevolg, een levensgevaar, omdat hij zich dan nog minder kan bewegen dan normaal.

Volgens de pleeg ging het goed met de patient. Ze had hem in bad gestopt en eerst was hij verschrikkelijk stijf geweest en daarna zo "heerlijk ontspannen". Hij verstijfde, omdat het water veeeel te heet was en hij kon niets anders dan zich stijf maken.

Wanneer de bewegende mens in een te heet bad probeert te stappen, trekt hij onmiddellijk zijn voet terug en dat kon de patient niet. Hij werd ondergedompeld en door de warmte kan het lichaam niet anders dan volledig ontspannen.

Stap maar eens uit een heet bad en merk, hoe je bijna omvalt. Een enkeling is zozeer zonder spanning, dat hij werkelijk omvalt, daarbij een been breekt of met zijn kop dusdanig tegen een scherpe kant komt, dat hij dood is.

Of patient in coma. En de therapeut, die dan niet in de gaten heeft, dat deze kop extra gespannen is en het bed met het hoofdeinde omlaag brengt om de patient "omhoog" in bed te brengen, veroorzaakt een verhoging van de druk in de schedel, die hij zelf niet zou willen hebben.

Omdat de patient niet gilt van de pijn, niet met de ogen knippert en niet met armen en benen om zich heen slaat, noemt men hem "verminderd bewustzijn" en gaat men ervan uit, dat hij niets waarneemt.

Zelf nog nooit verstijfd van schrik geweest? Zelf nog nooit met de mond vol tanden gestaan? Van verbazing, woede, onmacht over wat er gedaan, gezegt, nu, in verleden, in de toekomst, werd?

Wakker worden uit het coma van alledag, dat is, wat nodig is. Mensen hun persoonlijke veiligheid door het achterhouden van informatie en het niet beantwoorden van brieven en andere contactpogingen tot wanhooop drijven, dit waarnemen en vervolgens nog steeds doen, alsof er geen andere behandelmethode is voor patienten in coma dan "niets doen", is een uiting van geen respekt.

Geen respekt voor het leven, dupuis on a décidé, que la vie n'a plus de valeur. On n'a plus le choix de décider si on veut vivre, mais le donor kaart wordt gewoon uitgeschreven en als je per ongeluk in het ziekenhuis komt, word je uit elkaar geplukt en is je hart al op weg naar Rusland om aldaar ingeplant te worden voordat je familie weet, dat je aan het sterven bent?

Donor van leven zou men zijn, wanneer men patienten, die als "patient in coma" gediagnostiseerd zijn, in beweging zou helpen. Dat gebeurt niet, door hen in bed te leggen en elke 3 uur om te draaien. Ook niet, door ze in een rolstoel op het balkon te zetten in hun uppie, waar ze niets anders kunnen zien dan de vliegtuigen, die over vliegen

De hoogvliegers, die bang zijn hun baan te verliezen, moeten die vervangen worden door mensen, die met hun intuitie verbonden zijn en deze gebruiken tot het welzijn van het geheel? Tussen 21 februari 2012 en 19 augustus 2013 zijn er vele contacten geweest en voordien ook al.

De Coma Science Group is contacteerd, maar trees had to die, de volkskrant heeft een uitgebreide reactie op een bericht over de Coma Science Group gehad, maar u begrijpt ook uitgebreide reakties op een meer dan pagina groot artikel van de Coma Science Group zijn de moeite van het lezen niet waard, laat staan het nalezen als een lid van de Koninklijke Familie in coma geraakt.

De kerk is niet alleen in Lech vaak gesloten en overdag kan men dan daar in de winter een realtief warm plekje vinden. Vakantiegangers lezen graag, behalve als het over het opheffen van coma gaat? En is ook de neef een nicht, die het niet weten wil?

De nicht, die altijd een opvanghuis is geweest, wordt meer en meer een aangeefpost voor informatie, zodat nu ook bekend is, dat Max Meer Motiveert, maar niet in internet op de hpi-pagina komt en de schrijver uitnodigt om eens te vertellen, wat de hpi-methode alles biedt.

De Tilburger, die wordt uitgenodigd, is ook van de hpi-methode op de hoogte, sinds het symposium over coma in december 2012, waar ook een spreker van de universiteit in Nijmegen was, die vond, dat niemand tussen wal en schip mag vallen en dat betekent voor hem, dat men patienten in coma moet mogen afmaken.

In zijn wereld is het niet mogelijk, dat het bewijs van de Coma Science Group, dat patienten in coma mentale aktiviteit hebben, ook betekent, dat zij pijn hebben, wanneer naast hun oren geklapt wordt, zij met een enorme kracht geknepen worden of met spelden lek geprikt.

In zijn wereld bestaat een verminderd bewustzijn als je niet kunt schreeuwen van de pijn. Kennelijk heeft hij geen kinderen, die geregeld hun knieen kapot vallen, geen kik geven, maar weer opstaan en verder naar school lopen.

De herinnering aan die tijd heeft hij afgesloten, omdat die tijd ook voor hem te pijnlijk was? De informatie, die aan de verschillende sprekers van het symposium over coma in Tilburg in december 2012 is verstrekt, heeft geen enkel commentaar opgeleverd.

Of is dat in de spam ordner verdwenen? Hoe komt het dan, dat andere mails wel aankomen? En waarom wordt dan niet nagevraagd, of de mail is aangekomen? Net zo contact gestoord als de schrijver, die ook niet navraagt? In dit jaar is nog niet verhuisd. Dat zit er wel aan te komen, maar nu was de schrijver langer dan een jaar op een plek.

Geen reden voor de onvangers van de brieven, die aan de Koningin of aan de moeder van een patient in coma gericht waren, met een "dankje" te beantwoorden, zoals volgens de marechaussee en de man, die Claudia begeleidde, gebruikelijk. Wie richt zijn oog waarop en waarom?

De zwarte pagina's worden gebruikt om de dood op te roepen. De fotograaf heeft ook een zwarte pagina. Hij is met zwart-wit begonnen en heeft geleerd om het omgekeerde te zien.

"Geen respekt", zo oordeelt men over deze tekst? Ja, de spreekbuis is woedend! Woedend over de eigen contact gestoordheid en over het contact met al die mensen, die bij de volkskrant, der freitag, de coma science group, HUG, REHABasel, Hochzirl, Paleis Huis ten Bosch, Paleis Noordeinde, Politie Haaglanden, Marechausse, Procureurs Generaals, AOK, IKK, Medische Universiteit Nijmegen afdeling fysiotherapie, Radio Brabant, die de zes van Breda interessanter vindt dan een therapie voor patienten in coma, provinciehuis Utrecht, joods museum Amsterdam, Paleis op de Dam, rechtbank Den Haag, rechtbank Leeuwarden, Coma Science Group, om maar enkelen te noemen, werken en die geen interesse getoond hebben om geinformeerd te worden hoe patienten in coma in het bewegen geholpen kunnen worden. Liever het oude bekende doen, want dat wordt door de verzekeraars, die in coma zijn, betaald.

Zij betalen therapieen, die al meer dan 25 jaar bewijzen, dat zij niet geschikt zijn voor de behandeling van patienten in coma, zoals zij ook deurwaarders betalen om geld te halen bij mensen, die dit geld niet hebben. Dankzij dit comateuze gedrag worden premies van patienten in coma aan de deurwaarder betaald in plaats van daar een elektrische rolstoel met stafunktie voor te kopen, die de patient in coma ter beschikking te stelen en als hij deze hem niet meer nodig heeft, deze aan een andere patient in coma ter beschikking te stellen.

De coma wereld, die in plaats van reparatie nieuw promoot, is zich niet bewust van de waarde van het menselijk handelen. De ogen worden gesloten voor de fabriekssteden in lage-lonen-landen, waar de mensen hun longen kapot gaan door de chemische stoffen, die gebruikt worden om de goedkope kleding te maken. De stank in de winkel, waar deze stoffen voor een schijntje te koop zijn, schijnt voor vele mensen aantrekkelijk?

Of houdt men zijn adem in, als men deze winkels betreedt omdat de prijs aantrekkelijker is dan bij de bijenkorf, die dus moet sluiten? Zelfs zonder betaald werk, verheugt de schrijver zich over de bloes van 5 euro, die in een "goedkoop is verstandig" winkel hem tegemoet straalt en zich bewust van het feit, dat deze bloes mensenlevens gekost heeft, draagt hij hem extra graag, want er staat ook nog "Norway" op het etiket.

De kledingfabiek in verweggistan, die groter is dan Amsterdam zal niet van vandaag op morgen gesloten worden en het is ook de vraag, of dat nodig is, maar daar worden de giften gewoon in het oppervlakte water geloosd. En dus gaan alle vissen kapot, hebben de mensen niets meer te eten en dan? Dan is de bezitter van de fabriek rijk genoeg, kan de kranen in zijn jacht en paleis met goud laten vergolden en dan?

Pronken met andermans veren? Dat kan een ieder, die de 12 STAPPEN ter harte neemt en ze in zijn werk toepast.