deutsche flagge  Deutsch   english flag  English   nederlandse vlag  Nederlands
hpi-EDUCATIONS & INFORMATION ABOUT COMA AND AUTISM

Course- and therapy center
h p i - therapy

Diary of an a-WAKE-ning in COMA

A BLOG ABOUT COMA

Has been researched what happens when the patient in coma is helped all day long to move, without stimulus that also are painful to healthy people?


Tuesday 2 August 2022

PATIENT IN COMA EXPERIENCES

Health Care

Another patient in coma tells in the media after not having been able to speak or move for 12 years, that he has been aware of everything during the last 10 years of his state of coma. More and more of these stories come into publicity and it would be nice if that would help to change the idea that patient in coma = low conscience.

The Coma Science Group has been investigating the awareness of patients in coma and proved that all patients in coma have mental activity, but this knowledge has not everywhere been the impulse to change the handling of the patients in coma.

The intensive care that the patient in coma needs, is not the machines that take over functions or the nurse that registers every hour blood pressure and pulse, but it is physical help to move.

A personal assistant that helps the patient to move and during the day an electrical wheelchair with standing and driving possibility during standing, will help the patient to move without help.

It is like the little child that wants to stand but can not yet. If it is helped to come onto his feet and can hold itself in this upright position, the child is able to stand but if it is not helped to come to its feet, it will not be able to stand on its feet.

The patient in coma usually is not a child that has never been on its feet yet, but has not enough connections active to move normal. He is moving, that is known as the patient in coma does not get wounds as quickly as other people that do not move.

These little movements are not visibly but if one puts a hand under the feet, one can feel the movements that the patient makes without help. If the patient is helped to move in the speed that he can follow, he will be able to repair the connections that are needed to move without help.

It is like the person that has learned a foreign language. When he goes to the country where this language is spoken, he may not understand a word if he is spoken to in the normal speed of the language. He will react by crying: "Please, speak slowly, so I can understand" and he may ask the native speaker to repeat what he just said.

That is also what the patient in coma needs when he is moved. Being moved is not always just a physical act, but often movements are connected to former experiences and the remembrance of these experiences may be the reason not to want to make the movements or to love to make that movement or any possibility in between.

Older people often move less than in their youth and in general older people are less flexible than young people. That flexibility is not only the physical movements but also the emotional and mental experiences.

"He was moved by his grandchildren" seldom means that they made him go from his own place to the place where his grandchildren live, but that he got an emotional reaction because of his grandchildren.

Some people show how touched or moved they are, others just look and send away the person that touched them. Families that have a member that became patient in coma, react very different.

There are families that start to touch and play with the patient, take him out and make him move and are moved by the patient and other families are so afraid of this situation of non-movement that they stop moving.

They tell others what they have to do as they feel that, but they do not do it themselves. They adapt to the situation and unconsciously they may prefer this situation in stead of the former situation in which the patient was so full of movements and did so many things that they did not like.

The new situation that makes that they have to take care of the patient and decide what will happen with him, gives them the power to decide how he has to live. It may also make that they get possibilities that they have never before thought were possible.

The student that went abroad and became patient in coma over there, made it possible for his family to go over there too and study there. The therapist who's husband became patient in coma, hired 8 other therapists to treat her husband.

He did not get better so nr. 9 was consulted and had a different way of treatment. That included a visit of the intensive care station in the hospital where the patient was brought in because of pneumonia.

This visit was not arranged with the wife and she felt so angry about that that she did not want this therapist to treat her husband again, although she had understood that he wanted to be treated by this therapist.

The world of the patient in coma is non-moving. The patient in coma needs a movement to get rid of the pain he or she has because of this non-moving world he/she lives in and does not find another solution than show this world how non-moving it is.

Non-movement is like black and white, movements have colour and people that open up for these colours, come into a world full of movements. They do what their heart and soul offers them to do. That may mean that they move to another place or buy another car just before the old one breaks down.

Or that the car is having an accident and can not be used any longer and the owner has to change his non-moving (because always driving) physical world as he does not have enough money to buy a new car.

He will have to use other methods to move around and, by doing so, he will meet other people than before as he will no longer be sitting in his own car alone. By sharing, a lot of energy can be saved and used different.

That is the same in the medical world. Formerly diagnoses were made without any machines, since the technical possibilities made it possible to measure and diagnose with machines, a lot of diagnoses are made by machines.

The Coma Science Group has developed a machine to measure the mental activity of the patient in coma, but was that not possible before too? And does it have any sense to measure the mental activity if it is not the reason to change the treatment?

If you look a patient in coma into his eyes, you can see how awake he is. The patient that is no longer in his physical body, feels empty. One can feel that he is no more in his body. The body is empty and will die when time is there.

The patient in coma mostly looks out of his eyes as an interested person. He or she is wondering what you will do to help him on his feet and into movement. The patient in coma that can not open his eyes, must be moved to be able to open his eyes.

The patient that was bound with the hands to the bed could not react with opening the eyes after being told to do so, as she was a patient in coma. This diagnose means that the patient can not move visibly and one wonders, why bound his hands to the bed to avoid the patient to pull out the tubes that are put in his body?

The doctor had asked the son if he could give permission to take out the tubes as the mother had signed a codicil that she did not want to be kept alive by machines. The mother died one week after, but before, she opened her eyes after her arms were moved very slowly.

Taking out tubes is one of the best things that one can do for a patient in coma, but not giving this patient anything to eat or drink is killing. The emergency doctor tells that the swallow reflex is still active in the patient in coma which means that he will swallow food or drink that he is offered.

Swallowing is moving and offering a patient in coma to eat and to drink is giving the patient a possibility to move. It gives him moving energy. That is the energy that someone gets by moving, for example through sports after work or walking or having a good chat with someone.

Movements cost energy and give energy. They give more energy than they cost if they are not automatic. That is the reason that movements have to be changed to continue to get energy out of it.

If you want to help patients in coma to get an electrical wheelchair, you can make CONTACT.

  UP  


Monday 3 August 2020

CORRUPTION OR JUSTICE

What would you do when you were arrested for something you did not do? Well you sat on the motorcycle that was stopped and there were found drugs on it, but you were not the driver.

A friend of yours was the driver. The police was happy to find the drugs and both of you were tested. It was clear that only the driver had used drugs but you were told you had to stay in jail too. You got desperate. You just had got money from the West to be able to get yourself a place to stay and something to eat for the next three or four months and did not want to sit in jail where it is impossible to move.

I know how it is. I was arrested when I arrived at Amsterdam Airport Schiphol after I had been in Indonesia. The police told me that I was wanted. They did not want to tell me why but after I begged and begged and begged I was told that that was because I had been in an accident and been condemned to sit in jail, for three days or pay € 150.-. I did not have that much money but I had almost € 90.- so I offered to pay that to get out earlier as I wanted to visit the 60th birthday party of the woman that was going to die. Unfortunately it was not possible. Pay the whole € 150.- or sit in jail for three days.

I tried one last thing as I had raised objections against the decision of the judge that condemned me. I should have seen the motorcycle in the dark, but I could not see him because he had no light on and that fact made that I was not guilty but the driver of the motorcycle, that was sure. I begged the policeman that was in charge and responsible for me to go into jail or not, to call the court of justice and ask there what they had done with the objection that I raised. The policeman thought, thought and thought once more, looked me in the eyes and told me that he was not going to call the court but sending me into jail.

Three days I was in jail without anyone knowing as the telephone of the people I called did not function properly so the call was not accepted. As I did not accept any food the doctor came on day two and asked me why I did not eat. I did not want to eat because I have a very sensitive stomach and did not want to get ill from the food. The doctor did not know why I was in jail so I told her: because they did not want to call the court to hear what had been done with the objection that I raised.

As I would be released next day nothing was done. I would survive three days without food that was even known by the doctor. Some months later I learned, that on the day I was put in jail, the court re-condemned me that I was innocent so the three days or € 150.- were taken away as punishment.

The jail in Holland where I was put in, was in the police station in The Hague. I was there because of a letter that I had delivered at the home of the mother of a patient in coma on which I had not received any answer although those that accepted the letter had assured me that I would get a letter that my letter was received. I checked whether the letter had been arrived at the right spot, but instead of getting an aswer I was arrested. I was arrested because I was "only" going to a birthday party and not, as I did when I delivered the letter (and was also asked why I was in the Hague) going to a funeral....

Well, I am happy it were only three days I sat in jail and did not have to wait for three weeks to see a judge and than wait for at least two months to hear the conviction as will be the case, the policemen told the person that was not using drugs but only going to rent a place to live.

The thought of having to stay in jail for three months was too much to cope with for this person that had lived almost without food as covid-19 has changed the world and jobs are hard to find. In the West one usually gets social money if one does not have a job, but in the East that is not yet the case so: no job, no money, no food, no house. And family, friends or other miracles must happen to make that one has to eat, to drink, a roof above the head.

Is it a miracle when the police has a reason to pick you up from the street (f.ex. because your driver has and uses drugs) and you have money and do not want to sit in jail. Then they offer to let you go but only if you give them all the money you have.

So again you are in the same position as before the drive with the drug using driver: you are without a penny, cent or rupiah, depending on family or friends for a roof above your head, something to eat or a glass of water.

Will there ever be a time that everyone has the basics that one needs without having to fear the police and the way justice is controlled?

 

 

Money is not importent, exept when you do not have it or only have a little bit of it. Than you turn around any small coin you have, you stop to eat if that is the only way to avoid more depts and you are very happy when you get a paid job. For example as a CIVIL SERVANT.

  UP  


Monday 18 May 2020

CHRONICAL FATIGUE

can be a symptom that does not go away after the infection of the covid-19 / corona virus. One may not be able to come out of the bed one day and next day one feels super, but when one starts to move, one feels that the condition is below low. This has to be built up again like after an antibiotic treatment.

Time is still existing, but used much more different than in the old times. These old times were not better, but different. There has been a time that electricity did not exist. As we now live in a time that even electrical cars and bikes are promoted, modern man may not be capable to imagine how life is if there is no electricity.

The corona / covid-19 crisis has changed daily life. People were talking about nitrogen and environment, now only human distance seems important. Oneandahalf meters distance or even two must be kept to others if one does not want to get a big ticket. The penalty is high to prevent people to get ill, but no one sees what happens in the dark or in the house, fortunately.

The meaning of the long-distance-society is to avoid a lot of ill people, but it is not sure it will help and it is not a measure that is good for everybody. Some old people are happy that their normal day rhythm is not disturbed by visitors; others are very unhappy that they are not allowed to leave the place where they live and that no one is allowed to visit them.

They get into the coma of daily life and do not show any initiative any more, but do as is expected from them: eat when they have to eat, wait in a chair if they have to wait and go to bed like a good girl and sleep if the nurses want them to.

That may be directly after supper that is served at 17.00 o'clock or, if another nurse is in charge, they may watch television if she puts the televison on to make it possible for them to learn about what is going on outside the house.

But unfortunately this will only be watching, if the volume of the television is too low for the people to hear what is said.

Man gets tired of doing nothing. That is the reason why he or she goes out for sports, fishing or doing some other hobby, alone or with others. For people with chronical tiredness it is worth a try to start to move too. On the page CHRONICAL FATIGUE you will find some exercises that may help you to get into action again.

Directly after opening the eyes, you can do the first exercises in bed.

  UP  


Sunday 21 July 2019

SWISS NURSE IN HOLLAND

"Herinneringen uit onze hollandse tijd, zomer 1955" are a reason to do some work. Pictures that are put in a small photoalbum with a short remark give an idea of this time in Holland of a Swiss nurse that was welcomed with open arms.

She just graduated and in Holland nurses were needed. She wanted to expand her world and wanted very much exchange the mountains for the see in Holland.

She got a job at the childrens station of the Diaconessenhuis in Utrecht and, together with a friend she travelled to Holland. There she made the pictures that can be seen HERE.

As one can see, were the babys put out in the garden when the weather was nice in summer and they were also fed there. The girls that were in the hospital were also put on the veranda so they would be able to enjoy the nice weather and get more light for their healing.

The porridge for the children was made by the nurses in the Papkeuken (porridge kitchen) and the daily way to the hospital was quite lonely. The streets were quite empty but the baker brought the bread to his customers with the bicicle.

The young nurses lived on a sort of cosy attic room where they had the view on the town. They used their free time to visit several mills and they of course visited the Wilhelminapark in Utrecht. They also visited the Noordzee that was immortalized in the photoalbum as Nordzee. The life on the beach and the dunes are, as well as sun-bathing, not really changed, but the swimming suits are.

They also visited the IJsselmeer that got the name "IJzelmeer" in the photoalbum. (IJssel is a river, IJzel is glazed frost in Holland)

The nurse has still very nice remembrances of her short Dutch time sixty years afterwards. After some months was she called back to Switzerland and stayed there.

The time at the Diaconessen was not easy. The Diaconessen did their work very good, but they were severe and the nurse felt sometimes that they did not have any emotions. An experience that she still remembers very clearly 60 years later, was the order to fetch a baby as she only worked there a week.

She had to go to a room to fetch the child that she would find there. After she found the room, she was frightened when she lifted the child as the child did not live any longer. No one had told her that.

  UP  


20 July 2018

AOW pension?

Half a million people without work are not sitting at home on the couch, but desires paid work so they are allowed to travel when they feel the desire to do so and have more money to spend.

Who decides who gets at what age how much money as pension? The people that decide about that in the government do not need such pension. Their salary is high enough to save a lot for their old age.

A lot of people that have a higher education do not need an early pension. They like their work and the work gives them energy and their physical body can still do it at high age. The work is not heavy and well paid. Much better paid than the work of the car mechanic, the steel laborer, the nurse and others that also like to do their work, but feel that their body no longer is capable to do what they could as they were young.

The technical development has not stopped the last decade and a lot of aids are developed that take over the hard work, but a lot of hard word still has to be done by human being.

A Dutch prime minister who gets pension for years already, once told that once he made his driver to drink a glass wine and that made that the man got drunk as he never drank any alcohol. He was no longer able to drive his boss so he had to drive his driver home. May that have been a welcome trip for him?

A lot is discussed about the age of pension that is no longer fix on 65. The people that were born before 1950 got pension since their 65th birthday, but the people that were born later will not. It is not clear when they get pension and especially all the people that were born after 1959 have the chance they will never get any pension as the limit of age is raised time after time.

The people that created the pension have been profited fully of it. To go in pension at younger age has been possible for a while and now? Now there are half a million people registered without paid work and people that are not registered but also without paid work and have to live with social money or of gifts of others and there are a lot of volunteers that are not paid for the work they do and that used to be done by laborers that were paid for it.

The financial system has been changed enormously. There is not less work, but the proportion paid work - not paid work has been changed a lot. How would it be when all the volunteer work would be abolished and the civil servant would be pensioned after 40 years again?

Would that mean that all these millions of people (old and young) that do not have paid work now and have to get subvention to be able to pay their rent and the contribution of the obligatory health insurance get work? Would that make that than much more contribution for the pensions would be paid and the pension age can be reduced to 60 for those people that have physical heavy work?

There are a lot of companies where people work that do a lot of overwork so it will be finished in time and that get a burn-out. How can burn-outs be prevented?

It is discussed about costs of 20 million Euro a year, but will there be these costs? Is that the money that the citizens earn and what they pay tax about or is it the money that is not in movement because the people do volunteer work that is not paid or because people ask friends to do a job because their income is too low to pay the professional.

  UP  


14 July 2018

Copy right?

Copy right?

The English nature photographer David Slater has been accused that he is not the author of the pictures that an ape made of himself with the camera that the photographer left in the jungle of Sulawesi with this purpose, can be read in the Dutch Volkskrant.

Not all the pictures were a success, but some of them were worth to be shown and have been spread all around the world, but they made that the photographer lost all his money, can be read in the article in the column "Today". A animal protection organization has, speaking for the ape, started a process against the photographer. That showed to be very expensive for the photographer.

He has to defend him self, what costs a lot. To that it seems that there is doubt if it really is the ape Naruto or a female ape called Elle, that is on the picture and this is used of the animal protection organization to start the lawsuit.

Is this a case of endless idiotic behavior that came into existence through people that are not interested in the well being of animals but are only interested in getting money?

  UP  


12 July 2017

IN COME

On television is talked a lot about the class picture and one of the proposals is to give up the free day at the monday of Pentecost to make a free day of the day of the offer-party. That seems only righteous if one feast-day of all religions is made to public holiday. That may be nice for all children and adults that will not have to go to school or work these days, exept if they are only paid for the days they work, because if every religion will bring in a feast-day to be public holiday, there will be more public holidays than at the moment.

When is something discrimination and when is it a lack of integration in community? Should everybody get a free day on his birhtday? The way to court is expensive and make that judges, lawyers and their helpers have a good income. Who pays these costs?

Teachers stop their work because they like to earn more for the work that has become more difficult and some presentors do not see the neccessary of a base income, because they, like the people in government that decide about such questions, earn more than enough, but that should not be a reason not to start to think about the system of base income.

If everybody would get a base incoma, the administration would be easy. By raising the income tax for people with a high incoma, this base income should be financed. Instead the government has decided some years ago that people will have to work two years longer to get pension although very many people are without a paid job. Young ones do not find a job and elderly people that are fired have also difficulties to get a paid job again. More and more people that do not have a light job but physical hard work, get ill and can not work any more which give higher medical costs in higher age. If the age of retiring would be lower and everybody would get a base income, would there be much lesser benefit administration?

Would everybody that gets a base income and has the right to move and travel around without any restrictions do more with his talents? Or would it be best to give up money like supermarkets and cafés are doing already? The library and social housing companies do not accept physical money any more. The power of the banks seems to be bigger than the power of the client that used to be treated like a King.

The SNS-bank has machines in shops where you can get money, but it is not possible to put in money on your own account with these machines, as can be done in Germany at the bank. Even the branch office is not able to accept money you want to put on your account.

  UP  


11 July 2017

BULL RACE

Is a bull race through Pamplona stupid? It is a tradition that exists for quiet some years already and young men show and measure their courage and speed.

Not everybody likes it and some people demontrate to make this tradition stop. The pictures of the running bulls through the small streets of the town that run after the men, are beautiful but they also show the risks that the men take.

If they are not gone in time, they may be taken on the horns of a bull or, if they fall, the bull run over them. The bulls that took part on the race are killed afterwards which is the reason that people want it to stop.

The party takes more than a week and every day a race takes place, which costs more than 50 bulls their life, but that are not many if you compare with all the animals that are killed every day again for human consumption.

  UP  


11 July 2017

THE CLASS PICTURE

The picture of the entire class that was made afterwards, was given to all parents for free, writes the "Volkskrant", one of the Dutch papers, but this picture is not put up in the class of the 5-year old daughter that looks at the picture everyday. She asks her mother: "Mam, why am I not on it?", writess the paper.

The mothers says that she can not explain her daughter why she is not on the picture of the class, but is that true? Can't she just tell the truth and tell the child that she is not on the picture because she was on the offer-party with the family?

According to the paper the mother was furious that her children were not on the class picture and it is the question who she was furious at. If she would search for the right answer on this question, she might find out that she is furious at herself because she prefered her children to go to the offer-party in stead of being at school and attend the session of the class picture.

The mother went to court because of discrimination and the judge gave her right, but is it really discrimination or has the mother other priorities than her children?

This case remembers me of the mother of a patient in coma that sits next to his bed and reads the Koran, also when her child sits in a chair although the child than needs her help to be able to keep the head up and move.

When she is told that her child than needs her help to be able to move the head up, she defends herself that she has to read the Koran at this time.

Is reading of the Koran or going to the mosque, reading of the Bible or going to the church more important than the child that needs your attention, whether that is help to move like the patient in coma written about above or going to school to be able to get all the lessons and activities taking place there?

Some people say that is is very Dutch to go to court, but is that really the case or is it a way of life that have come over the ocean from the USA and is embraced by lawyers that make their work this way?

It is striking that a high amount of money is asked as compensation in stead of a new class picture with all the children on it that will be put in the class in stead of the picture that is now on the wall.

  UP  


10 July 2017

DIS CRIMI NATION

On the radio it is told that the judge has decided that it has been discrimination that two children that were not at school because they got the day off to attend the islamic offer-party at the end of the ramadan, which made that they are not on the picture of the class that was made that day at school. The judges conviction was that the school has to pay € 500,- as compensation.

The picture that was made afterwards with all the children of the class, is not put up in the corridor or the class which makes that the children feel discriminated? What would have been the judgement of the judge if the children would not have got permission to stay away from school to join the offer-party?

How come that a child is allowed to stay away from school for such a party during the rest of the class has to go to school? I would feel very discriminated if I would have to go to school with the rest of the class, also if I would be the teacher or would I get a day off to join the offer-party too if I would be a teacher?

Have the children not got the possibility to attend the session of the picture in the class? The date of the session has been announced much in advance and an alternative had been offered for the children that would attend the offer-party. Are this sort of problems in the futere reason only to accept children with a certain religion at the school?

Who has to count with who how why and when? The school only with the children or also the parents with the school they choose fot their children?

  UP  


22 June 2017

SERVICE MEAL

People that live in a service flat get meals from the house. There were high standards in the time the building was built and the apartments were sold. The prices of the apartments were not high, but the cost of the service was.

There was a nurse 24 hours a day available at the reception to give first aid if necessary and there was a central kitchen with a master cook and a second cook that prepared first class meals for the inhabitants 7 days a week.

In deliberation with the inhabitants was decided what had to be used for the meals. Only fresh products were allowed and the inhabitants loved it so much that they stayed at home for the meals

The service costs were almost € 1000,- a month and after some time, the direction decided that the cooks were too expensive and the meals they made too. They ordered the cooks to make deep-freeze meals in stead of fresh but that still was too expensive, was their opinion. They decided to close down the kitchen and ordered meals from a commercial cook.

20% of the inhabitants did not like these meals at all and decided to order meals from another commercial cook. The direction was not amused and went to court to have the inhabitans to eat the meals that the direction offers.

It looks like the direction of the service flat has a total different idea about the service that they have to offer the inhabitants?

  UP  


15 juni 2017

SOCIAL MONEY MOTHER

People that are depended of social money cost money to society and the city of Rotterdam has decided that they will not get € 50,- extra but only the people that earn minimum for the work they do.

The social money mother that gets social money can have € 500,- more to spend thanks to the subventions she gets, than the person that works full-time and gets the minimum salary but no subventions.

 

Would it not be best to give everybody a base income?

 

That has to be recalculated because than a lot of civil servants no longer will have any work and will be needing social money?

  UP  


13 June 2017

MONEY DOES NOT MAKE HAPPY

it is said, but it can abolish your loneliness for a while. With a full bank account, you can organize feasts at the Amstel Hotel in Amsterdam for your friends that all come because you pay. The man that does not want a woman at his side, can join a monastery or become a priest, but it is not sure that he will get there what he is looking for and if that is the case, he may go to feasts where he feels at home.

And if he has money, he can organise the feast himself and no one can send him away and to get money, he can search for women that, old or young, think he is pitiable and therefore give him a lot of money....

  UP  


13 June 2017

RAMADAN

About young people that fast and make trouble in the streets, must be done something, it is said on the radio and one can wonder if it are not all people that fast and make trouble, should be done something about..

It is June and 17 hours day light in Holland and in the discussion it is suggested that keeping ramadan and only eating and drinking during the night, may be the course of irritation and violence.

It is a pitty, that fasting in the ramadan was not connected to time at the moment it came into existence.

Is to fast the problem or is there a problem that comes into existence or is more visible when people fast? Is it about problems on the street or is it also about the influence on the children that are in school and fast? Is it possible to investigate what influence fast has on people that fast during the ramadan and do not take food or liquid during day time?

Where did the ramadan come into existence and why? I have no idea, but I can not immagine that the ramadan has come into existence between the Northpole and the Polecircle, because there the sun does not disappear and there is no night during quite a long time of the year.

Was the ramadan born in a place where the sun only shows his light 12 hours a day all year long? In Holland the sun spends this year about 17 hours a dawn light which means that only 7 hours rest for the ramadan following citizen to eat and drink ánd sleep.

To fast on the day makes that the regular pattern of eating and drinking changes and the physical body has to adapt to that. Suger often is used to suppress emotions and if this sugar is not eaten when the emotions come up (fear or fury f.ex.), the person can become irritated much easier. That is know of patients with diabetes that are irritated if they do not get to eat when they need it.

Are the people that always "must" eat at the same time to feel comfortable, all irritable when they fast during the ramadan and does this being irritable disappear again when they start to eat normal again? Or is it the cause of new diabetes patients?

  UP  


25 mai 2017

MAESLES

On the radio it is told that there is a measles epidemic going on and that renews the discussion about the risk of non vaccination. The sixty year old that does not know any people that have negative experiences of having had the measles, does not understand this discussion.

DKTP was the vaccination this sixty year old got. Diftery, Hooping-cough, Tetanus and Polio were illnesses that were feared for and tuberculosis was fought against by scratches. Each year a nurse came and gave all the children two scratches and two weeks later she came to measure the reaction.

She stroke very gently with her thumb over the scratches and gave them a note. The higher the reactive swelling, the higher the note that was given. A two was no reason for further action. In Norway it is done the other way around.

Everybody is vaccinated and new residents must react positive on the tuberculose test. If that is not the case, the new resident must be vaccinated so he will react positive. There are new residents that react strong on the vaccination, but there are also people that show no reaction so they must be vaccinated again.

Unless they can convince the local responsible that they will never react positive as their family has a natural resistance against the illness.

Like there are families that do not get the measles, or of which the daughters do not get the measles, althought the mother has tried to have them ill together and put all the girls on the bed of the sick son. As she has been working as a nurse in the hospital, it is possible that she has built up a natural resistance against those illnesses and given this resistance to her children by birth.

These things are not investigated. On the radio in the discussion it is also talked about the imitation grass that has been installed instead of the real grass at sportsfields and that has been promoted as being not dangerous for peoples health. The RIVM (Dutch institut of controling) has investigated that again and confirmed that there is no danger for sporters health, but is this true?

When new products come on the market, it is told that they are safe, but after a lot of years, it can be discovered that this promise was not true. The reaction of the material that is used is investigated, but only in combination with the material that one expects might be dangerous.

The combination with materials that is reacting, is often not (yet) known and reactions change, as we can conclude out of the fact that more and more people get allergic. Science investigates what it wants to know and sometimes it does not. Than only what wants to be proved is investigated and reactions that are not wanted are not registrated.

During the talk on the radio is also said, that scientific view is something else than an opinion. The scientific view is the result of an opinion as the opinion decides what is going to be investigated.

The investigators of healing methodes for comapatients have shown not being interested to investigate the influence of the HPI-METHODE . The reason that was given was, that first there had to be scientific publications that prove that the hpi-treatment has a positive influence on patients in coma.

That remembers the time after Second World War that had resulted in survival of a lot of people with neurological problems. Physiotherapist Bobath developped the methode that had a positive influence on these patients. Only thanks to the fact that her husband was a doctor, this methode was accepted.

In the talk about the measles and the imitation grass it is talked about the need to investigate why human being is trusting more and more his intuition in stead of science. Because of the internet "everything" can be found and "everything" is contradicting.

Maybe that is because everyone has his own point of view. Nobody can be at the same place at the same time! That is why everybody sees the same thing different. When it concerns a static situation, you could change place, but even than you do not see it the same way as the other saw it as everybody looks and sees with his own very special personal experiences and possibilities. One of that is the own physical body with the place of the eyes and the way everything is digested.

"Everything" can be found and is digested the specific way that is his. That can be the reason to make a complot theory or behave like it concerns something that is "far of my bed", which may be the ground not to investigate what happens with the patient in coma when he is helped all day long to move but instead investigate what happens when the patient gets chemicals that make his muscles relax.

It seems that "the machine", "chemistry" and "the technique" are more important that moving human being and economy has not the goal to fulfil the needs of human being, but to create desires like replacingmechanical aids like mixer or bike into the elctrical ones that need electrical energy that must be made by cole or nuclear installations as sun or wind energy is not yet making enough energy, not even for the main needs.

Trimbikes that one can use to load the mobile phone exsist already but they are not yet sold in the supermarket and a small bike that one could use to load the computer during one is watching television, would not only be good for nature, but also for human being that would move more using it which would make that his physical body would function better.

The scientific investigations of the Coma Science Group have proved that patients in coma have mental activity but that has not been right away a reason to change the treatment of these comapatients and after so many years it is still the question if these results have had a positive effect on the treatment of the comapatients?

 

  UP  


12 mei 2017

HERITAGE

"What will you become?", is a question that a child is asked sometimes and there are children that give a very clear answer to that. And there are people that know what they will be because of heritage, if they will accept that.

The King/Queen is an exemple and one can wonder why there are people that are against the Kingdom. The children of the King and/or Queen are raised and educated from the beginning to the function that they are born for and are therefore taught about politics, communication and the other abilities that are needed for this very special function.

When a Kind or Queen is the head of the country, there is a continuation that is not found when a president is selected.

A lot of peple do as their ancestors. Even if they do not know who they were or maybe just because of that? A backers wife told her sons not to go for the backery so they would not have to get out of the bed at 3 in the night to start work, but her advice was neglected.

The father liked his work very much and all the sons followed his model. There are families that have been doing the same sort of work for ages with, of course, the exceptions that proove the rule that the child follows the father, to be true.

The changes of society have caused changes of tradition. Not only mining and fishing-industry have changed, but in all professions there have been many changes.

A lot of the physical work has been taken over by machines and are the reason that many people no longer do any physical work. In stead the machines must be kept in order which needs other abilities. The IT-world has grow enormously and the dependance of it is so huge that hostage hacking of computers made that hospitals could no longer do their work.

Will the time come that the oldfashioned paper archiv returns so the work can go on if there is no electricity or the computer system has fallen out?

  UP  


 

monday,
1 mai 2017, 12.00 h.


FREEDOM AFTER WAR

 

The churchbells call
the sirenes wail
I am happy
with this sign of peace

 

 

 

  UP  


11 april 2017

ELECTRICAL MINIVAN

"Bah, those dirty minivans that are used by small enterprises, must disappear right away!", that is what one can hear here and there. They must be replaced through electrical vans because these are much cleaner.

Is that really true? Is an electrical car cleaner than a gaz- or oilcar? To promote the selling of electrical cars must the price go down, says the promotor of the cars.

But how will we get enough electricity to make it possible for all these electrical cars to drive? Will we need one or maybe even more nuclear power stations extra?

What is the reason that there is hardly any promotion of the use of less energy? The electrical toothbrush, the mixer, the kitchenmachine, the vacuum cleaner, the coffiemachine, the espressomachine, the lawn-mover, the bike, the lamp of the bike, the parasol, the heater, the curtains, the telephone, the smartphone, the computer, the printer, the radio, television, the drill and all those other electrical machines and want-to-have-things, that need electricity or batteries, take over more and more homes and are still invented.

A mechanical watch or clock that always functions as long as you remember to wind them up, are hardly for sale and a mechanical printer is no priority although a lot of people do no longer have paid work and would be very happy with this sort of machines that would cost them no electrical energy that gets more expensive all the time.

And when more and more cars need electricity and a shortage of electricity appears, it will get even more expensive and than? Subvensions are give for a lot of products, but the energy of the sun is not yet used at all houses so people would not be depending on the big electricity compagnies.

The sun shines every day and is one of the methods to make useful energy. To be able to use this energy, special minerals are needed whose digging is noxious for nature which makes the question: is sun-energy realy clean energy?

An other part of the energy balance is the total amount of energy that is used. Human being moves a lot and a lot of sports clubs have a lot of members where energy is used to measure the energy the person has developing in stead of using this energy to make lamps shine or load mobiles.

How much one must think 'out of the box' to find the optimal solution of the worldwide energy problem?

What would happen if there would be a railsystem in the whole country (in stead of highways) with trains that can be used free?

Would we become more social as we would be in contact in those trains and would we, if there is a tramper at the side of the road, always stop and ask if we can help the tramper on his way?

  UP  


22 maart 2017

ENERGY

Er wordt subsidie gegeven om hout als grondstof te gebruiken in kolencentrales, met het idee om op deze manier een lagere CO2-belasting te krijgen. Hoe is het idee ontstaan, dat het gebruik van hout als energieleverancier CO2-neutraal is en dat hout duurzame energie levert?

In de documentaire die de VARA bij ZEMBLA op de televisie laat zien, wordt de kringloop getoond, die bedacht is om het gebruik van hout als brandstof te rechtvaardigen. Een boom neemt CO2 op en verandert dit tijdens zijn leven in O2 en als hij verbrand wordt, geeft hij weer CO2 af en deze hoeveelheid CO2 wordt dan weggestreept tegen de CO2, die de boom opneemt tijdens zijn leven.

Maar de boom leeft dan niet meer! En als er een nieuwe boom geplant wordt om de gekapte boom te vervangen, duurt het heel, heel, heeeeel erg lang voordat die nieuwe boom weer zo groot is als de oude. Bovendien is het maar de vraag, of die nieuwe boom dezelfde transformatiequaliteit heeft als de oude boom.

In het begin van de twintigste eeuw werden tropische regenwouden gekapt omdat het hout ontzettend sterk is en vooral ook in natte omstandigheden duurzaam. Het heeft lang geduurd, voordat de mens ontdekte, dat het kappen van tropische regenwouden een onverwacht groot neveneffect had.

Niet alleen verdween een unieke natuurlijke energie- en transformatiebron, die lucht en water reinigt en die ook een bron van voedsel is, maar de aarde veranderde. De plantages met o.a. bananen, kokospalmen, koffie, cacao e.d. blijken op den duur geen lang leven beschoren. Winst aan het begin wordt door anderen met lede ogen bekeken en nagestreefd, waardoor er een overproductie komt en de prijs van het product daalt. De monocultuur put de aarde uit en de opbrengst wordt minder.

Het lijkt wel, alsof er niet nagedacht wordt over het gebruik van energie, wanneer er over duurzame energie gesproken wordt. Gelukkig zijn er ondertussen spaarlampen, die de meter niet meer tot hoogtoeren drijft, maar helaas zijn het niet meer alleen de koelkast en de lampen, waarvoor we elektriciteit nodig hebben.

De radio en televisie begeleiden ons vaak de hele dag of avond, de koffiemachine en de snelkoker en wasmachine zijn geen luxeproducten meer en ook de mixer, keukenmachine, tandenborstel, computer, telefoon, strijkbout, klok enz. veroveren meer en meer het algemeen dagelijks leven en kosten elektriciteit.

Langzaam maar zeker wordt toch duidelijk, dat we anders met energie om moeten gaan, maar hoe? Duurzame energie is in aller mond en dan wordt getoond, hoe de nonnen van een klooster door de elektriciteitsleverancier overgehaald zijn om een palletverbrandingsoven te laten installeren, waarbij het teveel aan geproduceerde elektrische energie in het elektriciteitsnet geleid wordt, waarbij de nonnen voor afgenomen elektriciteit meer moeten betalen dan wat zij voor dezelfde afgegeven hoeveelheid van het energiebedrijf betaald krijgen.

Het betreft een rijk klooster, dat een flink stuk bos heeft in het Zwarte Woud, dat ook gebruikt wordt om geld te verdienen. Per slot van rekening zijn er steeds minder nonnen, die buitenshuis geld verdienen, dat nodig is om het klooster te onderhouden, omdat zij oud en alsmaar hulpbehoevender worden en er amper jonge vrouwen zijn, die een kloosterleven ambieren.

Als er één boom per dag nodig is om het hele klooster van voldoende energie te voorzien, hoe groot zou dan het bos moeten zijn om duurzaam te zijn? Als een boom 20 jaar nodig heeft om groot genoeg te zijn om voldoende energie op te leveren, dat hij het hele klooster één dag van voldoende energie kan voorzien, dan moet het bos 366x20=7320 bomen groot zijn.

Stel dat een boom 10 m2 oppervlak nodig heeft om te kunnen groeien. Dan moet het bos dus 73200 m2 groot zijn.

Nederland is ongeveer 40844 km2 groot en zou dus ca. 558 van dergelijke bossen kunnen bevatten? Het idee, dat het klooster met zijn 80 nonnen aan 1 boom per dag voldoende zou hebben om alle nodige elektrische energie te leveren is een heel optimistisch idee. Waarschijnlijk is één boom niet voldoende en dus is het onmogelijk om met hout duurzame energie te leveren.

In de Verenigde Staten worden bossen gekapt en worden er in monocultuur weer nieuwe bomen geplant, zonder dat het vervangende bos in afzienbare tijd de werking van de gekapte bomen kan overnemen. Het gekapte hout wordt als snippers naar Europa verscheept, o.a. om als bijstook in de kolencentrales te verdwijen en niet om de zalm in de rivieren van voedsel te voorzien.

De zalm in de rivieren wordt door de mens als voedingsbron gezien en ook hier heeft de mens wonderlijke gedachten. Wanneer ontdekt wordt, dat de zalm, die elk jaar de verre reis naar de oceaan onderneemt om aldaar te paren, ziek is, worden niet alle zieke zalmen uit de rivier gevist en gekeken, hoe deze weer gezond gemaakt kunnen worden, maar de hele rivier wordt vergiftigd, waardoor niet alleen de daarin aanwezige zalmen om het leven komen en eruit gevist moeten worden, maar ook al het andere leven in de rivier daardoor wordt beëindigd.

De drie jaar oude zalmen keren normaal gesproken terug naar de rivier waar hun ouders vandaan kwamen, om te paren, nadat zij in de oceaan groot genoeg geworden zijn om de lange reis te ondernemen, maar zouden de zalmen dat werkelijk nog doen, wanneer zij merken, dat hun ouders en al die andere ouders, die terug gegaan zijn naar de rivier, niet meer terug komen?

  UP  


18 maart 2017

THE ADMINISTRATOR

The administrator got the job to help the debtor to pay off his debts and he did his best to do so. First thing wenn money came in at on the account of the debtor at the beginning of the month was paying € 150,- to his own bankaccount.

The administrator does his best and has promised the debtor to have regularly a talk with him, not each month as you might expect, but once a year.... The rest of the communication must be done by e-mail.

The administrator must see to it that the debtor pays off his debts as quickly as possible, but the decisions he makes are not exactly what helps the debtor with that. Not only the own salary, but also the amount of money that he gives to the debtor each month, makes that paying off the debts will take much longer than before as a friend helped the debtor with his financial affairs.

The administrator is not an experience expert as was the friend, but the administrator knows out of experience that each weekend he needs at least € 50,- for his groceries and € 50,- or more for the essence of his car. The sportsclub and the visits of restaurant and bar also cost money and for visits of friends he buys a present.

The debtor got weekly € 45,- for his daily needs and that was enough for him. He smokes less and did not drink alcoholics as before. But unfortunately, the new administrator decided that he payed the debtor € 60,- each week and that is the reason that the debtor has much less than before for his daily needs.

This decision of giving the debtor € 15,- more each week makes that this money can not be used to pay off his debts (what the debtor wants) ánd the debtor does no longer get food of the free-food-shop as there is a maximum income of € 46,15 a week. He now has to pay everything he needs for his daily life of the € 60,- a week and it takes much longer to pay off his debts.

  UP  


28 februari 2017

PREFERENCE U LAUGH

Do you not feel safe as girl or would you, being a boy, rather be busy creativ in stead of cutting trees in the wood or building treehouses? Is that for you reason to have your gender changed?

What is the reason that scouting boys do not have the same program as scouting girls and the other way around? Why are not given the same challenges to boys and girls so they can build up a good self-confidence and discover and develop their own special skills

  UP  


26 February 2017

SEXUAL ABUSE IN SPORTS

A drop of sweat falls on your back. I sweat terribly during I massage you. I am scared that you will notice it and than, suddenly, a drop falls on your back. I can not help it. It happened and can not be changed any more.

You do not react. Just after the treatment you react. Than you tell me that it remembers you of your youth. You were champion kick-boxing, you had told me and you stopped suddenly as 14-year old champion. I asked what made that you stopped, but you could not tell me.

Now you tell me. It is 15 years ago, but you remember as if it was yesterday. First there was the fear and then the moment of humiliation. The coach that made champions of you and your teammates and organized training camps regularly with young men that should keep an eye on you girls and make you be secure, first abused your teammates with brutal force and no one of the young men dared to stand up for you as they than were beaten up so much that they could not do anything any more and you would beaten up even more and abused nevertheless.

You were always happy that you were not chosen, but after you won the champions game, you were the victim. You were not a match for that adult strong man that the coach was and he overpowered and abused you and made you feel that you could not defend yourself.

The champions match was therefore your last match because you did not know another method to escape this coach and his overpowering. You told your sister, but she was not able to help you to make the necessary move to make that the coach never would be able to coach again.

And I, as a therapist, 15 years later, feel the powerlessness and ask you what happened to this coach and you tell me that he continued to be coach and has three daughters and you hope that they were not victims of their father.

And I wonder what a therapist that suspects such a thing can do if the child does not confirm the suspicion?

  UP  


17 februari 2017

CARE FOR PATIENTS IN COMA

Who gets from who why the trust to be able do what? It is election time and that gives a lot of activity.

The man that knows how to cry hard, gets a scootmobil that has a range of 50 km and the woman that can hardly walk can not visit her friend in the next village because her scootmobil only has a range of 20 km.

The patient in coma that does not get a scootmobil or electrical wheelchair with standing possibility, can not protest against the mechanical wheelchair that he gets but can not conduct himself. An electrical wheelchair that is addepted to his abilities will be an aid that he can use to get into movement again.

Is that so there will be enough work left?

  UP  


13 februari 2017

FREEDOM TO USE PUBLIC TRANSPORT

Pacts are international about the freedom to use public transport. Than the question: if someone needs help to get out of the public transport, who must give this help?

There are busses that have an extensible board that can be used by users of a wheelchair to get in or out and at the railwaystation there ar special aids to help the traveller in and out of the bus. But they are only at ca. 25% of the stations available.

A lot of stations and busses do not have an aid to get in or out with a wheelchair. The wheelchair users must look for an alternative and depending on his need if independance will be his search.

What would happen if everybody that needs a wheelchair would not have radar, but an aid to get in or out a bus, car or train and tie it to his chair so he would always have the needed aid to get in or out the public transport. Would all these wheelchair users get the jobs they want to have, visit the friends they want to visit or the pub or restaurant, without that they have to rebuilt their entrance?

  UP  


12 februari 2017

HMC WERK AAN DE WINKEL

Na de Tweede Wereldoorlog was er veel te herstellen, wat betekende, dat er veel werk was. Bovendien was de industriële revolutie nog vol aan de gang en kwamen er gastarbeiders om het werk te doen, waarvoor geen personeel gevonden werd, omdat er in de oorlog zoveel mensen gestorven waren.

De opbouw is gelukt, de overvloed werd gedeeld door AOW en sociale voorzieningen en de kindergolf gedempt. De kerk kreeg minder invloed en de mogelijkheden om geen kinderen te krijgen werden groter.

Er werden minder kinderen geboren en de gezondheidszorg ontwikkelde zich zodanig, dat de mensen ouder werden. De nieuwe eeuw begon ook weer met een crisisperiode en er werd besloten, dat de AOW leeftijd omhoog moest.

Ondanks dat vele jongeren geen werk vonden, omdat er geen werk was, werden ouderen, die van de AOW afhankelijk werden, verplicht om langer door te werken, waardoor de jongeren pas later de vrijgekomen banen in konden vullen.

Dankzij de alsmaar voortschrijdende technische ontwikkelingen en het algemene idee, dat er te weinig geld was om uit te geven en geprobeerd werd om met zo weinig mogelijk mankracht hetzelfde werk te doen, verdwenen er banen, waar in de naoorlogse periode mensen geld mee verdienden.

Meer en meer werd een beroep gedaan op vrijwilligers, die onbetaald het werk deden, dat vroeger door betaalde medewerkers gedaan werd. Ouderen werden, wanneer zij onverhoopt door faillissement, ziekte of door een andere reden zonder werk kwamen, zelden nog aangenomen, uit angst voor ziekte en het hogere salaris, dat gebruikelijk was op basis van de ervaring, die de oudere meebracht.

In tijden van verkiezingen werden miljarden beloofd of toegezegd bijvoorbeeld aan de gezondheidszorg, die tot zorg gedegradeerd was. Een ieder moest maar zorgen, dat hij de zorgen, die hij had om zijn eigen broek te kunnen ophouden, weer kwijt raakte. De overheid dwong mensen tot het verlenen van onbetaalde diensten, zoals ook in de oorlog de bezetter tot 'Arbeitseinsatz' dwong.

Menig medewerker kreeg jaar- na jaarcontract in tegenstelling tot in de twintigste eeuw, toen een vaste aanstelling na een proefperiode van twee maanden normaal was. In plaats van bedrijfsloyaliteit ontstond er een bedrijfsangst of het bedrijf het volgende jaar wel zou halen of zou moeten inkrimpen en men op straat zou staan.

Menig bedrijf ging failliet om meteen weer op te staan, maar niet nadat alle oudere werknemers ontslagen waren en niet meer aangenomen werden. In de twintigste eeuw werden eerst de nieuw aangetrokken werknemers ontslagen, in de eenentwintigste eeuw worden bij voorkeur jongeren in dienst genomen, die een lager salaris krijgen dan de werknemers met meer ervaring.

De techniek staat niet stil en ontwikkelt robots. De machines, die in de fabrieken het werk van medewerkers hebben overgenomen en in de vorige eeuw het begin waren van de grote ontslaggolven, gevolgd door sluitingen van fabrieken door het verleggen van de productie naar het goedkopere buitenland, waren voorlopers van de robotten, die ontwikkeld worden om het werk van de mens, bijvoorbeeld aan de receptie of als chauffeur, te doen.

Er zijn al treinen, die zonder treinmachinist rondrijden en hotels, waar niet continu een receptionist(e) dienst doet, maar waar de bezoeker een kaart krijgt, waarmee hij het hotel binnen kan komen en zijn kamer binnen kan gaan.

Een robotreceptioniste is al ontwikkeld en het is de vraag, waar deze ingezet gaat worden. In het vijfsterrenhotel? Waarschijnlijk niet, want een van de behoeften van de mens is menselijk contact. Dat merken vooral mensen, die geen geld hebben om leuke dingen te doen.

Zij gaan dan een extra keer naar de winkel voor een pakje boter, een brood of een liter melk om even contact te hebben met een kassière, maar hoe lang is dat nog mogelijk? Bij de NS zijn amper meer baliemedewerksters en ook bij de supermarkt wordt er aan gewerkt om de mens als medewerker niet meer nodig te hebben.

En wat dan? Als niemand meer betaald werk heeft, wat gaan we dan allemaal doen? Elkaar de hersens in slaan om in beweging te zijn? Of gaan we bij elkaar stilzitten op theevisite, een bakkie doen of samen een rondje om de kerk lopen?

Duizenden mensen lopen de vierdaagse van Nijmegen en is het eigenlijk niet een schande, dat zoveel mensen daar tijd voor hebben? Of zijn dat alleen maar mensen, die goed betaald werk hebben en het zich daarom kunnen veroorloven om naar Nijmegen te reizen en daar mee te lopen in de vierdaagse?

De technische ontwikkelingen in de medische wereld hebben ook niet stil gestaan. Geslachtsveranderingen zijn geen uitzondering meer en als je pech hebt, wordt je lichaam gebruikt om anderen misschien een langer leven mogelijk te maken. Tegelijkertijd wordt wettelijk geregeld, dat je als oudere recht op hulp hebt om uit het leven te stappen, als je de zin er niet meer van inziet.

Of moet gezegd worden, 'als je geen zin meer hebt om de zin, die je leven heeft, nog langer te maken'? Want wie heeft er nou eigenlijk echt 'zin in het leven'?

We worden geboren en we gaan dood, dat is wat we denken, dat we zeker weten. Alles andere weten we niet zeker, behalve natuurlijk als we in de toekomst kijken en alles precies zo doen, zoals we het moeten doen om die toekomst zo tot stand te brengen.

'In de toekomst kijken kan niet', denk je nu? Heb je het wel eens heel bewust geprobeerd? Nou, daar hoeven we dus niet over te vechten, de een doet het bewust, de ander onbewust en ontmoet dan op straat, op een walk en talk of tijdens een concert, in de bieb, noem maar op, iemand, waardoor zijn leven verandert.

Hoe zou het zijn, als we werkelijk alles bewust zouden doen? Zou dat mogelijk zijn? Is het mogelijk om dat hele grote deel 'onderbewustzijn' langzaam maar zeker naar het 'bewustzijn' te verplaatsen? Verplaatsen is niet het goede woord, maar 'openen' is waarschijnlijk beter.

Zouden we dan anders denken en anders doen? Zouden we dan nog zo bezig zijn met het uitvinden van hulpmiddelen, waardoor we alsmaar minder hoeven te bewegen? Zou de politiek zich dan zoveel bezig houden met hoe we elkaar in leven moeten houden of hulp moeten geven om dood te gaan?

Of zou de politiek zich dan gaan inzetten voor mogelijkheden om elkaar te helpen zin in het leven te krijgen, om de eigen mogelijkheden verder te ontwikkelen, op zoek gaan naar hoe wij allen elkaar kunnen helpen om open te kunnen staan voor veranderingen, voor het delen met elkaar en zou de politiek dan zo verdeeld zijn als zij nu is?

Zouden de politici elkaar dan verder bestrijden of nog vaker water in de wijn doen, waardoor precies het omgekeerde effect optreedt, van wat beoogd was, en waardoor geen tevreden burgers ontstaan. Verplichten tot verzekeringen, zonder oog te hebben voor de kosten, die door de burger niet opgebracht kunnen worden, veroorzaakt levensbedreigende schade.

Faillissement door bijvoorbeeld de premie van de ziektekostenverzekering, de eigen bijdrage of door woonkosten, die meer dan verdubbelen door een aanpassing van het erfpacht, kan leiden tot de dood, dat heeft de crisis aan het begin van deze eeuw, niet alleen in de USA laten zien.

Hoe zou het zijn, als het geld niet alleen fysiek, zoals bij vele (overheids)organisaties al het geval is, afgeschaft zou worden, maar ook digitaal? Wanneer een ieder dat zou krijgen, waaraan hij behoefte heeft? Zouden er dan nog criminelen bestaan?

Waarschijnlijk wel, want de mens wil ervaren. Hij moet ervaren om zich als ervaringsdeskundige een mening te kunnen vormen. En meestal is het zo, dat het geen ervaringsdeskundigen zijn, die bepalen, hoe of wat. De hulpmiddelentoewijzing is naar de gemeenten gegaan en als je van gemeente wisselt, moet je je hulpmiddel achterlaten (dat kan ook je uitkering zijn) en in je nieuwe woonplaats alles weer opnieuw aanvragen.

Een enorme werkverschaffing voor ambtenaren. De hulpbehoevende heeft er stress door en soms geen hulpmiddel. Voor de fysieke hulpmiddelen zoals rolstoel, rollator, scootmobiel, kruk, postoel, zou een landelijk werkende hulpmiddelcentrale een groot goed kunnen zijn.

Door alles centraal te regelen, kunnen hulpmiddelen mee verhuizen en kan de kennis uitgewisseld worden, die binnen de hulpmiddelcentrale opgedaan wordt. Bovendien is de kans, dat met vele maten gemeten wordt, geringer en kan er snel gehandeld worden.

  UP  


8 februari 2017

BINNENSCHILDERWERK

De gang wordt geschilderd. Helaas niet in de oorspronkelijke lichte kleuren zoals hij was, maar een diep donkerbruin wordt op deuren en pilaren geschilderd. Zelfs de ombouw van de lift wordt diep donkerbruin en ik voel me door deze duistere kleur bedreigd.

Mijn woongenot is gedaald daardoor en mijn wens om te verhuizen versterkt. Ik woon hier nog niet lang en ik ben blij, dat ik deze woning heb kunnen huren. Het is mijn opstapje geweest om terug naar Nederland te verhuizen na 22 jaar in het buitenland gewoond te hebben.

De entree van het gebouw, waarin mijn seniorenwoning ligt, is ruim en was uitnodigend licht, maar daar komt nu dus verandering in. De mannen, die moesten beslissen, welke kleuren er gebruikt zouden worden, vonden het jammer, dat er geen bewonerscommissie is, die zij, wat dat betreft, om raad konden vragen en de raad, die zij in de wandelgangen kregen van de bewoners, die met hen over de kleurkeuze spraken, volgden zij niet op.

De bewoners zouden liever de bestaande lichte kleuren behouden, maar de mannen wilden wat anders. Tjsa, zij wonen per slot van rekening ook niet in dit gebouw en hoeven zich dus niet elke dag te ergeren aan de donkere pilaren, die in de gang staan of aan de enorm donkere en daardoor dominante ombouw van de lift, die voorheen zo uitnodigend licht van kleur was.

Een medebewoonster legt uit, dat de woningbouwvereniging nou eenmaal zo werkt.

  UP  


30 januari 2017

NIKAB - NIQAB

Is het wind- en zanddichte kleding, die je draagt en die in de woestijn goede diensten zou doen? Je bent nu niet in de woestijn, maar in een televisiestudio en je krijgt de kans om je te uiten over deze kleding.

Volgens jou word je, omdat je deze kleding draagt, buiten de maatschappij gezet, maar is dat werkelijk waar, of gebruik jij deze kleding om op te vallen en te provoceren en je buiten de maatschappij te stellen? Per slot van rekening is in dit land, waarin wij wonen, geen woestijn, waarin je verrast kunt worden door een zandstorm.

Het is hier gebruikelijk om je gezicht te tonen, iets wat voor veel mensen een noodzaak is om anderen te kunnen verstaan, omdat zij een "hoorstoring" hebben, waarvan de meeste mensen zich niet bewust zijn.

Zij luisteren niet naar de woorden, maar kijken naar de mond van de spreker en zien wat de spreker zegt en reageren daar op. Jouw mond is door je alles-behalve-de-ogen-bedekkende kleding niet te zien en voor de liplezer ben je dus moeilijk te begrijpen.

Bovendien valt op, dat je, zodra je het woord krijgt, agressief reageert. Je toont geen begrip voor al die mensen, die graag willen zien of degene, die tegenover hen staat of in de straat loopt, een man of een vrouw is, wat meestal zichtbaar is aan de kin, aangezien de vrouw normaal gesproken daar geen haargroei heeft en de man wel.

  UP  


18 januari 2017

VER SLAAF SPEL

Vier computers in de bibliotheek zijn bezet met vier jongeren van een jaar of dertien. Zij spelen een spel met elkaar.

Luid en duidelijk vragen zij elkaar om hulp:

"Floris mag ik. Justin help mij. Nee, pak die groene, die is heel vervelend. Split mij. Ik had hem opgegeten. Ik zie jou. Andreas ik geef je feeds. Eet die rooie op Jus."

- Willen jullie wat zachter doen? vraagt een andere bezoeker. -

"Dat is al de zevende keer! Justin geef me heel veel. Ik heb even nodig voor Ruben. Ja ik heb nu hier. Eet maar op. Geef mij, geef mij. Pak hem, pak hem. Geef mij, geef mij, geef ons. Ik moet hem eerst effe killen. O die ander heeft hem al. Mag ik? Geef mij feed ik ben heel erg klein! Kijk uit voor oker. We moeten teams vormen. Nee ik wil bij Mees. O Floris ik wil die ussr. Ik moet in elkaar. Help, Ruben eet me op. Nee, ik ben dood. Mees ik ben dit. Ik ben dood. Shit. Jongens ik zit dik in de problemen. Ik moet in elkaar."

- even stilte -

"Waar zijn jullie? Justin ik heb je alles van mij gegeven. Ik heb alles wat ik kon aan jou gegeven. Geef me wat van jou. Jongens wanneer ga ik eens in elkaar. Justin ik zie jou. Ik ben dood. Ik ga ook dood. Dat is echt niets meer van mij dit. Justin laat me jou opeten. Ik ben blauw. Laat me je opeten Just. Jongens ik ben blauw. Justin geef me alles. Ik kom op een of andere manier niet in elkaar. Justin, geef mij dan. Oh Justin als ik bij je ben, houd ik je tegen. Justin is maar heel klein. Pak het, pak het. O, mijn god. Eet me eerst op en geef me daarna heel veel, laat me die blauwe opeten. O mijn god, ik lek! Als jij groot genoeg bent. Jij bent groot genoeg. Kan ik splitten. Nee, ik houd dat tegen. Ik kan splitten als ik wil. Ga maar splitten. Andreas ik heb een heel goed idee. Pak mijn kleintjes. Dat ben ik. Nee ik ben die grote rode daar. Ik ben team pls. Okay dan ga ik met Andreas teamen. Ik moet al die blauwen hebben."

- op het scherm zijn ronde bollen te zien, waarin Andreas, Vavj, Team pls, Razar, te lezen valt -

"Ik kan niet goed splitsen. Shit! Hoeft niet hoeft niet. Ik zie hem Justin ik ben bij jou. Andreas geef mij. Ja, pak dan. Andreas! Andreas, je hebt ons hele team verklooid. Panter heeft me opgegeten."

De overige bezoekers van de bibliotheek laten ze, totdat het ze te lang duurt. Dan wordt de jongeren nog eens gevraagd wat stiller te zijn.

Heel even is het wat stiller, dan barst het weer los. Pas als een van de deelnemers tegen de anderen zegt, dat zij niet moeten zeuren, wordt het even echt stil, omdat een van de andere bezoekers dit luid en duidelijk beaamt.

Een van de vier vraagt steeds of Floris mee gaat, want dat had hij beloofd, maar Floris kan niet stoppen met spelen.

Nee, verslaafd is hij niet, beweert hij, maar hij houdt zich niet aan de afspraak om om half vier te stoppen.

  UP  


11 januari 2017

ROOK

Er wordt actie gevoerd waarbij het aantal verkooppunten voor sigaretten vergeleken wordt met het aantal verkooppunten voor brood of groenten en blijken sigaretten meer verkooppunten te hebben dan het brood of groenten en er zijn mensen, die van mening zijn dat er een actiever beleid gevoerd moet worden om het roken te ontmoedigen, waarbij zij het alsmaar duurder maken van het product als enig werkzame maatregel zien.

Er wordt veel ophef over gemaakt, dat roken viermaal zoveel geld kost dan dat het oplevert, maar is dat werkelijk zo? Naar welke kosten worden gekeken en wat wordt als opgeleverd geld gezien?

Voor iemand, die in de gezondheidszorg werkt, zijn de kosten, die het roken tot gevolg hebben, geen kosten, maar baten. Stel je voor, dat er geen gezondheidszorg meer nodig zou zijn, wat moeten dan al die mensen gaan doen, die nu in die gezondheidszorg werken? Dan zouden dus alle artsen, plegen, therapeuten, maar ook de ondersteunende werknemers zoals de poetsers, de secretaresses, de assistentes, de voedselvoorzieners, de technische dienst, de bouwvakkers, de electriciens, de vervoersbedrijven enzovoort enzovoort, werkloos zijn!

Dan zou het geld, dat nu betaald wordt om de mensen, die patiënt zijn geworden, niet daaraan uitgegeven worden en slechts een gedeelte besteed worden aan uitkeringen?



Gaan we dan niet voorbij aan het feit, dat mensen leven om te ervaren en dat een van de ervaringen, die de mens kan maken 'het verslaafd zijn' is. In Noorwegen waren er weinig verkooppunten voor alcoholische dranken en bovendien waren die dranken ontzettend duur en toch waren er mensen, die het voor elkaar kregen om verslaafd te zijn, ondanks het feit, dat zij twee uur moesten reizen om bij de winkel te komen.

  UP  


7 december 2016

OLD WINE IN NEW BUSINESS

A cup of coffie, tea, wine or water? Is it your age, income or need to become old healthy? Every day a glass of wine can help to reach 100 years, young ones are no longer allowed to buy alcoholics until they are 18 and at the hairdresser one no longer is offered a cup of coffie or tea, but a glass of wine?

  UP  


24 december 2016

DREAM

I dream about Christmas. Going to church with you and enjoying the mass in G-dur of W.A. Mozart. But that will not be this Christmas. I will have to go there alone.

At your place tropical temperatures and here no white Christmas, but short dark cold days.

  UP  


4 november 2016

VERKEERSVEILIGHEID

De mensen worden ouder en blijven auto rijden. Of in ieder geval hun rijbewijs verlengen, want je weet maar nooit, of je je rijbewijs nog nodig hebt.

Er wordt voorgesteld om alle ouderen, die hun rijbewijs willen behouden, extra te controleren door een rijtest en dat zou dan een verhoging van de vekeersveiligheid opleveren?

De dag na de test krijgt de chauffeur een TIA-tje en dan kruipt hij zonder controle weer achter het stuur?

  UP  


1 november 2016

VAKANTIE

Een vriendin belt me in paniek op. Zij heeft een zwaar jaar achter de rug met operaties en revalidatie en is toe aan vakantie. Dankzij een vriendin, die op haar huis en honden wil passen, kan zij dat. Samen bepalen zij, wanneer het de beste periode is voor de vriendin en over drie weken is het zo ver.

Zij maken om half tien 's ochtends een afspraak om alles nog eens goed door te spreken en dan barst de bom: de vriendin vertelt, dat haar relatie op de klippen gelopen is en dat zij zich daarom niet in staat voelt om vier weken voor huis en honden te zorgen.

Mijn vriendin is met stomheid geslagen en als zij weer kan spreken, komt er een vloed met verwijten, want zij is wanhopig. Zij heeft haar hele vakantie naar haar vriendins idee gepland en nu vertelt die, dat zij de verantwoording voor de beide honden niet op zich wil nemen. Mijn vriendin voelt zich weer eens gigantisch in de steek gelaten.

's Avonds belt ze mij in haar wanhoop. Per slot van rekening ken ik haar honden want ik heb eens een paar dagen bij haar gelogeerd, en ik heb geen betaald werk, dat mij aan de plaats waar ik woon, bindt. Ik vertel haar, dat ik best op haar huis en honden wil passen, maar ik ben afhankelijk van een uitkering en dat betekent, dat ik met handen en voeten onzichtbaar gebonden ben aan de plaats, waar ik woon.

Op aandringen van mijn vriendin bel ik met de sociale dienst en ik word bevestigd in mijn idee, dat het mij een heleboel geld zou kosten, namelijk bijna de hele maandtoelage, wanneer ik op haar huis en honden zou gaan passen. Ik ben al 25 dagen op 'vakantie' geweest. Zo worden dagen, waarop een uitkeringsafhankelijke niet thuis is, genoemd.

Een uitkeringsafhankelijk mag maximaal 28 dagen afwezig zijn uit zijn woonplaats, mits dat van te voren met de sociale dienst is afgesproken. Ik houd me graag aan de regels, zodat ik achteraf geen narigheid krijg. Maar daarvoor moet je dan wel de regels kennen en dat is moeilijk.

In Duitsland was het echter ook zo, dat men slechts een beperkt aantal dagen Ortsabwesend mocht zijn en de mensen, die in de stad wonen en daar hun familie en vrienden hebben, beperkt dat wellicht niet in hun gevoel van vrijheid, maar als buitenlander met vrienden, die in het buitenland wonen of 200 kilometer verderop, word je wel enorm in je vrijheid beperkt.

En als je dan door iemand, die niet in dezelfde streek woont, gevraagd wordt om hem een paar dagen te helpen, moet je verstek laten gaan, wanneer de sociale dienst deze hulp zou belonen met het intrekken van de uitkering, die nodig is om huur, gaslichtwater en ziektekostenverzekering te betalen.

Ik had in Duitsland geluk. Door omstandigheden was ik met een 'Denkstörung' bestempeld en kreeg ik van de sociale dienst toestemming om maximaal 2 maanden aan een stuk van huis te zijn, zonder dat ik me moest af- of weer aanmelden. Wanneer ik langer dan 2 maanden van huis wilde, moest ik wel toestemming vragen.

Deze regeling gaf niet alleen mij veel rust, maar ook de sociale dienst. Ik kon dus elke hulpvraag die korter dan 2 maanden duurde, beantwoorden, ongeacht, waar die vandaan kwam. Ik woonde niet in Berlijn, waar alles te vinden is, maar in een ca. 6000 zielen dorp, waar niemand een beroep op mij deed.

De tijden zijn veranderd. Er is geen werk meer voor elke volwassene in Nederland. Daar is iedereen het over eens, maar toch gaat de overheid ervan uit, dat een ieder moet kunnen werken. Nee, dat is niet juist, dat een ieder betaald werk moet kunnen krijgen en als dat niet lukt?

Dan is er vrijwilligerswerk, dat gecoördineerd wordt en niet elk vrijwilligerswerk blijkt vrijwilligerswerk te zijn voor de overheid, die zo weinig mogelijk overlevingsgeld aan de uitkeringsafhankelijken wil (of moet het zijn 'kan'?) betalen. Er wordt in Nederland niet gesproken over een basisinkomen voor een ieder, maar over een verhoging van 5% voor een ieder, waardoor de Heer Mark Rutte nog rijker wordt dan hij al is en de vrouw, die afhankelijk is van het salaris van de man, niets méér te spenderen heeft en haar man dus eigenlijk maar 2,5% meer gaat verdienen.

Behalve natuurlijk, als hij zelfstandige is.

Waarom is het zo moeilijk om een basisinkomen in te stellen, dat geldt voor elke Nederlander of voor elke ingeschreven inwoner van Nederland of voor …..? Ondanks dat het goed gaat met het land en dus een paar procent salarisverhoging mogelijk is, wordt de AOW-leeftijd weer verhoogd. Het zou goed zijn, om nu al een maximum AOW-leeftijd te bepalen, bijvoorbeeld 85 jaar, zodat alle jongeren van nu zich daar vast op kunnen instellen.

Ik had me ingesteld op 65 en dat is 67 geworden, als ik het goed begrepen heb. Dat duurt nog 5 jaar en tot die tijd krijg ik een uitkering? Zou het niet makkelijker zijn om een ieder een basisinkomen te geven, dat zo hoog is, dat daarvan de huur en gaslichtwater betaald kan worden, terwijl er één ziektekosteninstituut is, waar elke geregistreerde inwoner van Nederland vanzelf ook geregistreerd is en dat verantwoordelijk is voor de gezondheidszorg, die tegenwoordig 'zorg' heet.

Geen 54 verzekeringsmaatschappijen zijn nodig om goede zorg te leveren. In tegendeel. Deze maatschappijen hebben niet de gezondheid van de burger als prioriteit, maar het verdienen van geld en laten dus de burger zoveel mogelijk betalen, terwijl zij voor de medische en paramedische handelingen/behandelingen zo weinig mogelijk betalen.

In Duitsland was het zo, dat een kruisje verkeerd of een letter verkeerd op de verwijzing van de dokter, voor menig verzekeringsmaatschappij reden was om de gegeven behandeling niet aan de therapeut te vergoeden. En daar verdienen dan deurwaarders aan?

In plaats van 12 behandelingen mocht de arts slechts 6 behandelingen voorschrijven en dus was er meer dan dubbele administratie nodig, want niet alleen de arts had een dubbele administratie, maar ook de therapeut en dus de verzekering meer dan dubbel.

Door dergelijke maatregelen, die bedoeld zijn om geld te sparen, wordt er veel meer geld uitgegeven aan administratie. Iets, wat bij de banken ook goed te zien is, want die geven geen rente meer op het geld dat in een jaar op de rekening stond, maar berekenen maandelijks administratiekosten.

  UP  


31 oktober 2016

SLAVEN ARBEID

Formele excuses gaan verder dan spijt?

Discriminatie en racisme nemen toe of zijn het alleen de meldingen?

Als je de cijfers naast elkaar legt, is er een stijgende tendens, zegt men. Zijn misschien de lontjes van alle mensen korter, omdat zij zo leven, zoals zij leven?

Altijd een mobiele computer in de zak, zijn ze nooit meer alleen en altijd op hun qui vive. Weet de Nederlander, wie de heer Coen was, die de naamgever is voor de Coentunnel? Is dit een verheerlijking van helden?

Wat is de goede manier om racisme te lijf te gaan? Is dat denken erover of is het een verhaaltje schrijven over de discriminatie? Zijn we teveel gewend aan het idee 'ach laat maar gaan'? Worden daardoor de grenzen verlegd?

Welke kant op? Komen mensen op ideeën door de publicaties over alle narigheid, die op de wereld is? Gedraagt de gekleurde persoon zich op een blank feestje anders dan op een gekleurd feestje en gedraagt de blanke persoon zich op een gekleurd feestje anders dan op een 'wit' feestje?

Moet iemand zich verdiepen in de dominante maatschappij? Moet iemand zich continu bewust zijn hoe hij ontvangen wordt en zich mag manifesteren? Verdrijft iemand, die meer tegenwerking krijgt dan medewerking zichzelf?

Gaat het om de slavernij van vroeger of om de afhankelijkheid van nu? De afhankelijkheid van alcohol, sigaretten, een financiele uitkering, een vriend, vriendin of ......?

  UP  


26 oktober 2016

DISCRIMINATION

In the flyer of IntervOcaal, the choir in Enschede, you can read 'IntervOcaal always accepts new members that like it to sing world music, expeccially people from other cultures are welcome'. It is a choir that sings song from all over the world and, after having sung in a church choir for some years, I would love to sing with this choir as they also sing Indonesian songs from the country where my mother was born.

When I announce my interest to become a member of the choir, I can not help getting angry from disappointment because the choir does not want to take me up as a member unless I bring with me a coloured man or potential a coloured woman. I feel doubble discriminated because I am a white woman with a Dutch passport and that is the reason that I am not allowed to join the choir.

The choir has a female conductor and not enough men, something that is not unusual for choirs that are conducted by a woman is my experience. The choir where a soprano was the conductor, there were not enough altos and the choir with an alto as conductor did not have enough sopranos and both choirs had less masculine members than they wanted to have.

At the choir IntervOcaal in Enschede men are accepted with open arms without any conditions and I wonder if I would have been accepted if I had been operated to the male gender.....

  UP  


17 oktober 2016

DE HOOFDPRIJS

Een stratenmaker heeft 168 miljoen Euro gewonnen in de loterij en is sindsdien verdwenen, is te horen op de radio. Had hij van te voren een goed plan gemaakt, wat hij zou doen, wanneer hij de hoofdprijs zou winnen?

Of is hij het slachtoffer geworden van mensen, die het op zijn winnende lot voorzien hadden? Zo lang hij zich niet meldt, blijft het gissen, behalve voor de opsporingsdiensten, die beschikken over zijn mobiele daten zoals identiteitsnummer van zijn computer, smartphone of pinpas. Of zou hij zich het geld contant hebben laten uitbetalen?

Veel mensen in de wereld hebben nog geen toegang tot een bankrekening en gebruiken dus contant geld, een gegeven, wat voor Nederland niet of nauwelijks geldt. Daar is de cent al lang afgeschaft als betaalmiddel en vaak is het niet mogelijk om met contant geld te betalen.

En als je geen bankrekening hebt, dan is het dus moeilijk om het inschrijvingsgeld voor de woningbouwvereniging te betalen of belasting terug te krijgen. Bovendien ben je, wanneer je wel een bankrekening hebt, de klos, want de bank geeft zelden meer rente voor het geld, dat op je rekening staat, maar berekent administratiekosten.

Vooral wanneer er weinig plaatsvindt op de rekening, wordt er maandelijks een bedrag afgeschreven, waardoor de rekening in het negatieve kan komen. De kleine man, die te weinig inkomen heeft om boven de grens, die de bank stelt om geen administratiekosten af te trekken, komt op deze manier in de verleiding om zijn rekening maar op te zeggen en voortaan alles contant te betalen.

Dat wordt echter door de overheid niet mogelijk gemaakt, in het kader van het bestrijden van de misdaad. Er wordt van uitgegaan, dat contant geld verkeer gevoeliger is voor misdadige activiteiten, maar is dat werkelijk zo?

De man, die via internet een aantrekkelijk aanbod van telefoons zag, ging daarop in. Hij had wel zin om zijn spaargeld op een redelijk makkelijke manier te vergroten en maakte een afspraak voor de overgave van het geld en het verkrijgen van de telefoons op een adres in Rotterdam.

Hij had een lange weg te rijden en nam dus ruim te tijd, waardoor hij een uur te vroeg was. Hij parkeerde zijn auto en ging op zoek naar het opgegeven adres, maar dat kon hij niet vinden.

Hij moest op nummer 202 zijn, maar in de straat was het hoogste, even nummer 88. Hij vroeg een vrouw, die haar hond aan het uitlaten was, of zij wist, waar nummer 202 was, maar dat was niet het geval.

Ook een man, die op de fiets op pad was, kon hem niet vertellen, waar nummer 202 was, maar wel, dat in deze straat al meermaals voorbij nummer 88 mensen overvallen waren en het geld, dat zij bij zich hadden, op deze manier kwijt geraakt waren.

De man, die € 15000,- bij zich had, hoefde niet meer te weten, verstopte zijn geld weer in zijn auto en reed naar huis. Hij heeft niet de politie gewaarschuwd, want de handel, die hij wilde doen, was niet helemaal legaal.

  UP  


28 september 2016

WEEK VAN DE PIJN

Er is iets gebeurd en ik weet niet wat. Het resultaat is, dat alles, wat op het het kaartje opgeslagen is, "schreibgeschützt" is en dus niet meer te bewerken. Daar is wel wat op te vinden, want de computer kan wel de tekst kopiëren, maar dat is lastig en kost weer extra tijd.

Wat heb ik nu weer verkeerd gedaan? Op de radio hadden ze het over aanvallen van computercriminelen, die computers onklaar maken door de inhoud te "kapen", waardoor de gebruiker hem niet meer kan gebruiken en pas na het betalen van losgeld weer toegang krijgt.

Zou dit met mijn kaartje gebeurd zijn? Er stond ineens een drietal symbolen op, nadat ik ermee bezig was geweest en achter die symbolen staat een datum van de tachtiger jaren. Ik vond het al zo gek en heb geprobeerd om het te wissen, maar dat lukte niet. Ik heb dus een computerdokter nodig.

Ik hoop maar, dat ik een geschikte dokter vind, want op het kaartje staat veel, wat ik in de afgelopen jaren geschreven heb. Niet, dat ik weet, wat er allemaal op het kaartje staat, want ik heb zoveel geschreven, dat ik niet meer weet, wat dat allemaal is, maar het zou toch vervelend zijn, als alles onbruikbaar zou zijn of worden.

Vroeger zou ik een kreet geuit hebben, woedend geworden zijn op die "stomme machine" en keihard gegild hebben. Dat doe ik niet meer. Ik ben week van de pijn geworden en heb ontdekt, dat ik verder leef, ook als (in dit geval) de computer geheel uit zou vallen en al mijn teksten, foto's en overige informatie, die ik op het kaartje heb staan, verloren zouden gaan.

Ik zou er niet minder om hoeven te slapen, eten, drinken of bewegen. Integendeel. Ik zou wellicht meer gaan bewegen om weer nieuwe teksten te schrijven, maar misschien ook niet en stoppen met schrijven, omdat ik daar ook niet wijzer van word.

Waarom leven we eigenlijk? Een vraag, die ik me al heel mijn leven stel en waar ik nog steeds geen ander antwoord op heb gevonden dan: om dood te gaan. De manier waarop we leven is zo verschillend, dat dat de reden niet kan zijn.

We zijn ook zo ontzettend tegenstrijdig, want aan de ene kant willen we niet, dat mensen dood gaan en doen we al het mogelijke om ze in leven te houden, bijvoorbeeld door ze organen van anderen, die daardoor dood gaan, te geven, terwijl we aan de andere kant mensen, die tegen de toekomst op zien, een euthanasiepil willen geven.

Wordt euthanasie in de toekomst de enige zekere methode om ervoor te zorgen, dat je organen in je lichaam blijven tot je dood of komt er een register van mensen, die euthanasie willen plegen en dat doen op een moment, dat hun organen aan iemand gedoneerd kunnen worden?

  UP  

13 September 2016

Patiënt in coma donor through the coma state of the government?

Hurrah, there are 31 children in the class. Like in the sixties. Then it was normal, now it is normal to make laws through which the self deciding right disappears.

The medical world loses its borders. Women are transformed into men and men are transformed into women and than look for a partner, but that is difficult because a part of their life they lived in the physical body of the other gender and have been treated being that, which is different than the men and women that were born in that gender.

The brains of autistic people are operated, hoping they will show less deviant behaviour. They are not asked if they can not talk and show emotional behaviour in a way that is seen as deviant and not wanted.

Patients in coma can not speak either because one must be able to move to be able to speak and a patient in coma can not move enough. Scientifically has been proved that patients in coma have mental activity, but it is the question if this knowledge is used to make A LIFE IN MOVEMENT possible for them.

Pia Dijkstra, a Dutch politician, made clear in 2012, that patients in coma should not be 'kept alive', because that would cost too much. She has been promoting a law that says that every Dutchman (or is it everybody that lives in Holland?) will be donor if not has been registrated that he does not want to be donor.

In stead of the current law that someone that is not registrated willing to be a donor is now seen as someone that does not want to be donor, the new law (when it is legalized) will only free people that have been registrated that they do not want to be a donor of being used a donor?

And what about someone that thinks, I will register later when I feel I will die and, before that happens, has become patient in coma? Will all the dates of the patient be collected, examined and looked for someone that matches and needs an organ and will everything be done to use the organs of the patient in coma for transplantation?

Who is aware about the fact that the patient in coma is alive and feels? That he or she must get narcosis to be able to take out his or her organs else he or she moves too much to take away the organs and keep them useful?

With other words, organ transplantation is another way to kill the patient in coma than by giving him or her no more food and water that is needed to live which makes that the patient dies through thirst.

The system 'if you do not do anything, you are agreeing with the change proposed' has been invented by the banks, if I am not mistaken. In stead of giving interest for the money that was on the account, the bank charges administration costs for the account. And the citizen? He has no choice, because the housing corporation, the tax office and the pub do no longer accept cash.

It would be better if Pia Dijkstra would get aware about the fact that the proposal of law that was accepted with just 1 voice difference, would be totally unnecessary if the publicity to registrate that you want to be a donor, would have had more effect.

What is priority why for whom? As therapist of patients in coma experiencing that patients in coma seem not to be worth being treated healing stimulated or treated with the idea that patients in coma are not aware and do not feel pain, it is incomprehensible that a law is accepted that will make that a lot of money will be used to move organs and in the meantime a lot of people do not get the (basic) medical support that they need to be able to be in movement.

Thanks to the law that people have to pay at least € 385,- when they need medical support, people do not go to look for it until the problem has become too big to ingnore and than the costs of the necessary treatment are much higher than if they would have gone to the doctor right away?

Or would they probably have stayed alive in stead of dying after they asked for medical support too late? The € 385,- are for the Senators probably less than what they get monthly for their supper, but for someone that gets social money it is almost all the money he gets to survive.

The EU-obligatory health insurance that was ment to assure the citizen of Europe get the medical support needed, is only for the insurance company a safe income without giving the medical support needed of the insured.

If you do not have it, you will not be treated if that would be necessary, but you get an enormous financial punishment even if you do not have any health insurance because you do not have money to pay for it or because you do not want to have an insurance that has shown not to pay for the needed aids or medical care if one gets ill.

  UP  


Standpunt zomer

Standpunt zomer heeft vandaag als stelling: "Alternatieve geneeswijzen hebben een te negatief imago" en de heer Van Dam, secretaris van de "Vereniging tegen de kwakzalverij", is op bezoek om daarover te praten.

De presentator vraagt hem, nadat de heer Van Dam uitgelegd heeft dat homeopathie niet kan werken, of de homeopathie dan verboden zou moeten worden, welke vraag de heer Van Dam bevestigend beantwoordt, wat niet goed te begrijpen is, want waarom zou je iets verbieden, wat sowieso niet werkt?

Het gesprek vindt plaats, nadat 3 patiënten zijn overleden in een Duitse kliniek, waar een Heilpraktiker behandeling aanbiedt aan patiënten met kanker, die van de reguliere geneeskunde te horen hebben gekregen dat zij niets meer voor de patiënt kunnen doen. Wat deze behandelingen precies inhouden, weet ik niet, maar op het nieuws was te horen, dat meer dan 40 patiënten contact hadden opgenomen, nadat er een oproep was gedaan aan ex-patiënten van deze kliniek, om zich te melden.

Kennelijk zijn er meer patiënten, die niet tijdens de behandeling in de kliniek gestorven zijn. En hoe zou het de drie patiënten gegaan zijn, wiens overlijden reden is tot al deze media-aandacht, als zij niet het risico genomen hadden om zich in deze kliniek te laten behandelen? Als er patiënten door een chemokuur sneller overlijden is er dan iemand, die daarop wijst en komt dat dan groots in de media?

Volgens de media heeft de Heilpraktiker de patiënten geen genezing beloofd, maar een poging tot verbetering van de toestand. Dat doet elke arts, die met kankerpatienten te maken heeft, want hij weet niet, of de bestraling of de chemokuur aanslaat, laat staan, of de patiënt de chemokuur overleeft.

Door de chemo wordt niet alleen de kankercel om zeep gebracht, maar worden ook gezonde cellen gedood en daardoor verzwakt de patiënt en kan van een simpele verkoudheid zo ziek worden, dat hij eraan sterft. Ook wordt niet aan de grote klok gehangen, dat er patiënten zijn, die door de arts een vitaminekuur aangeboden krijgen, waarvan zij alsmaar beroerder worden.

Elke dag moeten zij even komen voor een prik en als ze na de helft van de kuur de assistente, die deze spuiten toedient, vragen, wat voor vitaminen zij krijgen en blijkt, dat zij meedoen aan een proef voor een nog niet toegelaten chemokuur voor kankerpatienten, is de schade al te groot om nog in leven te blijven.

We zullen nooit weten, hoe lang deze patiënt nog geleefd zou hebben, als de nieuwe dokter hem niet om de tuin had geleid en overgehaald had om mee te doen aan een proef voor een chemokuur onder het mom van een opbouwende vitaminekuur en het is de vraag, of de dokter voor deze praktijk heeft gekozen, omdat hij voor elke patiënt die meedoet, betaald wordt?

De psycholoog Van Dam, die tegen kwakzalverij is en van mening is, dat A.Vogel en andere alternatieve of complementaire zorg alleen ontwikkeld is als lucratieve winkel en deze goede oplichters zijn en dat die alternatieven alleen maar bullshit zijn, gelooft, dat geloof in het middel helpt tot de werking van het middel.

Als het allemaal zo makkelijk zou zijn, zouden we dus alleen maar hoeven te geloven in het middel, ongeacht, of het door de dokter met witte jas of door de "kwakzalver" zonder witte jas of door de psycholoog, psychiater of neuroloog gegeven of voorgeschreven wordt en we genezen.

Doch helaas, zo simpel is het niet. Louise L. Hay heeft haar eigen ervaringen opgeschreven, doorgegeven en onderwezen en dat heeft vele mensen geholpen en anderen niet. Die doen een helende reis naar Brendon Bays, laten zich met Reiki of andere Energetic Healing methode behandelen, zij laten zich met acupunctuur behandelen of gaan op voettocht naar Santiago de Compostella en vertellen dat twee jaar na vertrek op de Nederlandse televisie, terwijl de doktoren gedacht hadden, dat hij binnen drie maanden zou sterven.

Of een van de vele, vele andere alternatieve geneeswijzen, die er zijn, en velen veranderen alleen maar hun leven door van baan te veranderen, ontslagen te worden, te scheiden, kinderen te krijgen, te emigreren of remigreren, noem maar op en hebben niet eens in de gaten, dat zij doodziek zijn.

Zij voelen zich wel eens beroerd en gaan dan vroeg naar bed of slaan een maaltijd over, gaan naar een vrolijke film, met een vriendin een fikse wandeling maken of stoppen met televisiekijken en radioluisteren en komen daardoor op vele gedachten, die hen een hoger zelfwaardegevoel geven. Zij ontdekken, dat er overal een kern van waarheid in zit en dat zij het beste alles zelf kunnen onderzoeken om zich een mening te vormen.

En, omdat de hele familie zo overtuigd is, dat de dokter met de witte jas alles beter weet, terwijl daardoor familieleden vroegtijdig zijn overleden omdat de dokter niet ver genoeg keek, gaan zij op zoek naar een andere doktor, die ook "over het randje" kijkt en niet alleen maar op het computerscherm of naar de gegevens van het bloedonderzoek wanneer zij op bezoek zijn, maar die nog de tong laat uitsteken, de pols voelt en luistert, vragen stelt, die een aha-gevoel geven en die niet meteen met chemie op de proppen komt om de klachten de kop in te drukken.

Al die opvliegers, die vrouwen hebben, zijn misschien wel energie, die vrijkomt, omdat de vrouw die energie niet meer verliest door het bloeden. Het is dus een positief gebeuren, want het is energie, die over is en als de vrouw een manier vindt om deze energie voor iets opbouwends te gebruiken, wordt zij ouder? Is dat misschien de reden dat vrouwn meestal ouder worden dan mannen?

Uitersten trekken elkaar aan en stoten elkaar af, zegt men en het is de vraag, hoe het komt, dat iemand zoveel energie steekt in het tegen-kwakzalverij-zijn. Zou het niet veel meer energie opleveren, wanneer ook deze mensen zich zouden verdiepen in datgene, wat zij als kwakzalverij zien, zodat zij kunnen ontdekken dat de kwakzalverij de basis is van de reguliere geneeskunde.

De basis van de reguliere geneeskunde is niet de chemie, want de processen, die tegenwoordig in het laboratorium kunnen worden uitgevoerd, konden 100 jaar geleden nog niet worden uitgevoerd. Toen ging het om kennis van de invloed van digitalis, bieslook of bloembollen. Mijn moeder wist te vertellen, vlak voordat zij stierf, dat die op een heel bijzondere wijze toebereid moesten worden in de oorlog, anders waren zij giftig.

In China weet men van alles wat leeft, wat voor werking het heeft, of het giftig is, dodelijk of een andere werking heeft. Door het proefondervindelijk gebruik. En wetenschappelijk onderzoek is dat niet? Hoe denkt de anti-kwakzalver, dat een wetenschappelijk onderzoek eruit ziet, naar de giftigheid voor mensen van bijvoorbeeld medicamenten?

Eerst wordt het potentiele medicijn op dieren geprobeerd en dan op mensen, die al dan niet levensmoe zijn of geen ander alternatief hebben. Aan hen wordt gevraagd of zij mee willen doen aan een proef voor een nieuw chemisch medicament en als zij daaraan meedoen, wordt de werking "wetenschappelijk" gemeten o.a. door de patiënt te vragen, hoe hij of zij zich voelt.

Vaak betaalt de patiënt voor het nog niet toegelaten medicament en de afvalstoffen verdwijnen gewoon in de wc, zonder dat de waterzuiveringsinstallatie daarvan op de hoogte wordt gesteld. En dus? Komen die chemische stoffen, die niet herkend worden omdat er niet naar gezocht wordt door de waterzuiveringsinstallatie, in het afgevoerde water en in zee terecht.

Een onoverzichtelijk gebeuren, maar misschien hebben deze nieuwe chemische stoffen wel een homeopatische werking op het leven in de zee, omdat zij daar zo verdund worden. De apotheker, die aan de patiënt zegt, dat hij rustig homeopatische middelen kan nemen, omdat er toch niets in zit, toont, dat hij de middelen het voordeel van de twijfel geeft.

Het is zoals overal: als je iets verbiedt, is dat geen reden voor mensen om het niet te doen of niet te gebruiken. In de dertiger jaren was alcohol verboden in de Verenigde Staten en werd daar dus heel veel geld aan verdiend door het criminele circuit. In Skandinavië heeft men alcoholische dranken extra duur gemaakt en waren deze alleen te koop in speciale winkels, die niet in elk dorp waren, maar dat weerhield menigeen er niet van om alcoholiker te worden.

De dochter van een alcoholiker was er voorstander van, dat er nergens meer alcohol verkocht zou worden, maar dat is geen oplossing, dat kun je zien aan de drugs, die verboden zijn, die niet in winkels te koop zijn, maar toch door mensen gebruikt worden, die ze gebruiken, terwijl er andere mensen zijn, die dergelijke middelen nog nooit gezien hebben.

Kennelijk zijn er (onzichtbare) groepen, die elkaar vinden, omdat ze een gemeenschappelijk belang hebben. De ene keer gebeurt dat in de voetbalclub, een andere keer in de studentensocieteit of in de kroeg, de achterkamer van het luxe restaurant, de boksschool, heel modern: het internet, tijdens het hond uitlaten of…...

Gods wegen of de wegen van het leven zijn ondoorgrondelijk en de dokter in de witte jas is net zo’n kwakzalver als de alternatief genezer als de patiënt komt te overlijden? Of is het normaal, dat de patiënt door het handelen van de dokter en overige personeel (al dan niet in witte jas) komt te overlijden en abnormaal, als de patiënt niet komt te overlijden als hij door een alternatief genezer weer op de been komt?

De tachtigjarige, die doodziek in het ziekenhuis werd gebracht, had geluk, dat de arts, die voor hem verantwoordelijk werd, het zonde van het geld vond om de man de vele pillen, die hij dagelijks slikte, nog te geven en de man kreeg dus geen medicament meer, omdat de dokter ervan overtuigd was, dat de man binnen een week het ziekenuis weer zou verlaten. Horizontaal dacht hij, maar dat bleek niet het geval te zijn.

De man knapte met de dag meer op en bij nader onderzoek bleek, dat hij een medicamentenvergiftiging had. Hij ging dus niet horizontaal het ziekenhuis uit, maar liep een week later de deur uit, in goede gezondheid.

 

  UP  


6 augustus 2016

HEILPRAKTIKER OR DOCTOR AND CANCER

There is a lot of commotion. Three people with cancer died. That is something that occurs a lot. We will die from something and cancer is one of the illnesses that is seen a lot.

A German Heilpraktiker has a heart for patients with cancer and opens a clinic for them. Patients that was said from the doctors that they could not do anything for them any more and expect that the patient will die very soon, go to this Heilpraktiker.

Not every patient goes home to die after such a message, but some start to search for alternative therapy. Especially if you realise that the start of the medical world was the herb medicine, touch of hand and such, you can search there and maybe even longer you life by that.

There is no commotion about all the patients with cancer that die after the treatment that was given by the allopathic medicine. For the new chemical medicines animals are used to find out the results and after that people are asked to be part of the experiment, if the known medicine does not help to cure the illness.

When the experimental medicine does not cure tha patient and the patient dies, there is no commotion. It is a risk that is known and taken by the patient as he expects to die anyway.

There is no commothion either about the patients that die after they got a vitamine cure of the doctor. They had to come to the doctors praxis every day and got an injection. A man in his seventies did this, after the new doctor that had taken over the praxis of his doctor, had recommanded it forceful.

The man had trusted his doctor and thought that he could also turs his successor. The shock he got after he asked the assistent that gave the injections what it was what was in it, was gigantic, because the vitamines that he thought he would get, were a new medicine that was tried on patients. He told the assistent that he felt sick each day more since he got the injections.

The assistant that knew him from before as she was taken over with the patients and the building by the new doctor, told him that he was in a trial of a new chemical against cancer. She had not understood that he was in it, as she knew that he was living a happy life although he had prostaat cancer. It was discovered years before and it did not get much worse.

The man stoped to coma for the "vitamine injections" right away, but it was too late already. The chemistry had done its work and the damage was too high to heal again. Some weeks later he died. The decision about the complaint that he had made because of mislead by the doctor, was taken after his death and the fact that the patient was dead was taken as the reason to do nothing.

 

  UP  


5 augustus 2016

DE OLYMPISCHE SPELEN

Passend bij de Olympische Spelen, die in Rio de Janeiro plaatsvinden, is in de bibliotheek in Hengelo de tentoonstelling geopend met SCHILDERIJEN VAN SHYH-YI, die haar schilderijen met “Ygreck” signeert. Deze schilderijen zijn groot en tonen atleten tijdens of na de race tegen de klok.

De kinderen, die op de bovenste verdieping van de bibliotheek zich over de computers ontfermd hebben, lijken niet geïnteresseerd te zijn in een dergelijke race tegen de klok. Zij spelen een computerspel, waarbij het om punten gaat, die gekregen worden door bolletjes af te geven of op te nemen. De ene keer vragen zij de ander om ze op te eten, de andere keer vragen zij om energie en als zij onverhoeds dood gaan, treuren zij niet lang, maar staan meteen op uit den dode met het voornemen om wraak te nemen.

Buiten lonken de zon en de regen, maar zij zitten liever binnen met een computer voor de neus. Zij zien dus niet, dat een van hen alsmaar zijn tong beweegt en zo nu en dan zelfs uitsteekt als uiting van de inspanning die het computerspelletje hem kost. De ouders zien het ook niet.

Zij zijn verdiept in hun eigen appeltje, dat van vele apps voorzien is en waarmee zij in continue verbinding met de hele familie en verschillende vriendenscharen staan. Ook als zij tijdens hun vakantie op een terrasje zitten, houden zij contact met al die vrienden en zitten de kinderen er verloren bij.

Want zij hebben geen computer bij zich en geen vriendjes, met wie zij een spelletje kunnen doen. Zij hebben niet meer geleerd om zichzelf zonder computer te vermaken, zoals ook de volwassene, die om de haverklap op zijn appeltje kijkt wat zijn verre vriend of vriendin schrijft, zich verveelt als deze niet schrijft.

In hart en ziel is hij allang verhuisd naar het land van de geliefde en blijft alleen nog in het land van herkomst, omdat hij niet rijk genoeg is om te verdwijnen naar het land van de geliefde, terwijl de geliefde in het lage-lonen-land waar hij of zij geboren is, ondanks de miljoenen die daar verdiend worden, niet genoeg heeft om zelf een ticket te kopen.

Hoe zou het zijn, als er een basisinkomen voor elke Nederlander (of Europeaan) zou zijn? Zouden dan al die mensen, die nu van een uitkering afhankelijk zijn en die zich daarom niet vrij mogen bewegen, allemaal naar een lage-lonen-land gaan, waar ze met een halve uitkering kunnen leven als God in Frankrijk en zou dit dan het aantal uitkeringsafhankelijken dusdanig doen dalen, dat de ambtenaren weer na 40 jaren trouwe dienst met verdiend pensioen kunnen, wanneer zij dat wensen?

 

  UP  


22 juli 2016

DE HITTEGOLF

Eindelijk is het lekker warm weer buiten met temperaturen boven 25 °C, heerlijk na al die frisse dagen. Menigeen puft en klaagt, dat het zo warm is, maar ik houd van tropische warmte en geniet deze heerlijke tijd.

Vooral ook het feit, dat deze warmte tijdelijk is en niet elke dag en nacht de temperatuur zo hoog is, maakt deze dagen tot een genot. Waarbij vermeld, dat ik niet de hele dag buiten hoef te zijn en ook niet ben.

Ik zit binnen, waar de temperatuur opgelopen is tot 23 °C, dankzij het feit dat de woning op het westen ligt en de zon pas vanaf een uur of 15.00 binnen kan schijnen. Er is een zonnewering aan de buitenkant, maar die gebruik ik niet.

Ik ben blij, dat de zon wat binnenkomt en de temperatuur in huis langzaam maar zeker hoger wordt. Het liefste zou ik woonruimte hebben, waar zowel morgen- als middag- als avondzon komt, maar de seniorenwoning, waarin ik woon, is niet als doorzonwoning gebouwd.

Een binnengang verbindt de woningen en de mensen aan de andere kant van de gang hebben dus de morgen- en middagzon en krijgen dus veel meer zonne-energie dan ik. Helaas heb ik nog geen zonneschotel gevonden, waarmee je energie kunt opwekken, waarop de koelkast of het vrieskastje kan werken, je je mobieltje kunt opladen of de computer of de radio werkt.

Voor de kijker zijn schotelantennes ontwikkeld en bij bosjes verkocht, totdat de kabelantenne kwam, maar het zonnepaneel, dat de burger van energie verzekert, is nog niet ontwikkeld. Heel jammer voor al die mensen, die van de regen in de drup geraakt zijn en dus geen gas en licht meer kunnen betalen en afgesloten worden van het elektriciteitsnet.

Zonder gas en elektra gaat nog wel, maar zonder water is heel erg onaangenaam. Een koude douche is ook een douche en went, en is heerlijk wanneer het zulk tropisch weer is, maar geen elektra hebben en afhankelijk zijn van voedsel van de voedselbank is super onaangenaam.

Want het voedsel van de voedselbank wordt voornamelijk diepgevroren geleverd. Bovendien zitten er veel melkprodukten bij en vleeswaren, die ook koeling nodig hebben om niet in twee dagen te bederven.

Het is een goed uitgedacht systeem, dat afhankelijk is van de aanlevering van het voedsel en de beschikbaarheid van de vrijwilligers en de ruimten, maar zonder koelkast met vriesvak is het lastig. Vooral ook, omdat slechts een keer per week de produkten uitgegeven worden.

Elke voedselbank heeft zijn eigen systeem en met enige weemoed kijk ik terug naar de Duitse Tafelladen, zoals hij daar heet, waar iets betaald moest worden voor de produkten, waar vooral verse groente en 'oude' verse broodjes voorradig waren.

Deze winkel was elke middag een uurtje open en maakte, dat ik een reden had om uit huis te gaan. Die reden ontbreekt als je niet eet. Dan hoef je geen boodschappen te doen en als je geen geld hebt, kún je geen boodschappen doen en verleer je het eten.

Dan houd je een enorme hoeveelheid tijd over, want je hoeft dus ook niet te koken of af te wassen en alles weer op zijn plek te zetten. Je systeem gaat ook anders werken en de kans, dat je agressief wordt, omdat je niets te eten hebt, kan verdwijnen.

Maar niet, nadat je eerst de opkomende agressie eruit hebt gelaten. En hopelijk vind je een weg, die constructief is. De man, die geen elektra heeft, omdat hij die niet meer kon betalen, en die geholpen wordt om zijn schulden af te lossen, verheugt zich op het aansluiten van de koel-vriescombinatie, die hij gekregen heeft van een vriendin.

Doch de tien dagen, die de energieleverancier nodig heeft om hem weer aan te sluiten, duren veel langer dan de tien dagen, die de kalender aangeeft. Na dertig dagen belt hij om een afspraak te maken, nadat hij een toezegging gekregen heeft, dat het elektra weer aangesloten wordt en treft iemand, die hem vertelt, dat het tien dagen duurt.

De klant schiet uit zijn slof, want hij staat op scherp. Hij wacht al dertig dagen en het is heet buiten en het voedsel van de voedselbank is na twee dagen bedorven en dan heeft hij vijf dagen niets te eten tot hij weer eten kan gaan halen en daarvan wordt hij agressief.

Hij zou het liefste de medewerker vermoorden, zo kwaad is hij, dat niet meteen een afspraak met hem gemaakt wordt. De medewerker reageert namelijk ook agressief op de klant, die zijn onvrede kenbaar maakt en de klant herinnert zich met weemoed dat er de vorige keer een aardige dame was, die hem telefonisch te woord stond.

Jammer, dat er nog steeds geen 'schotel' is, die genoeg energie levert voor de koelkast, die nu in zijn keuken staat, want dan zou ik die op stel en sprong voor hem kopen, zodat hij weer wat blijer zou kunnen zijn.

Ook een hometrainer, die in een kwartier fietsen voldoende energie voor de koel-vriescombinatie zou leveren, zou een goed ding zijn. Op het vliegveld in Canada waren hometrainers, waarmee je je mobieltje op kon laden en ik begrijp niet, waarom dergelijke fietsen nog geen gemeengoed zijn.

Per slot van rekening zijn er massa's mensen, die op de hometrainer gaan zitten om hun dagelijkse fietsbeweging te hebben. De MS-patiënte, die buiten van een elektrische rolstoel afhankelijk is of van een ligfiets, gaat altijd op de hometrainer zitten als zij aan het telefoneren is.

Daardoor blijft zij in beweging en het zou natuurlijk heerlijk zijn, als die beweging en passant nog omgezet zou worden in elektrische energie, die gebruikt kan worden voor de koelkast, het elektrische fornuis, oplading van het mobieltje, de computer of....

 

  UP  


29 juni 2016

DE TAFEL VAN 1

De tafel van 1 is een projekt van overheid en vrouwen.
De tafel van één, bijvoorbeeld in Enschede, zijn tafelgesprekken tussen vrouwen die geen betaald werk hebben, maar wel (weer) iets willen gaan doen. Je komt bij elkaar aan een gezellige tafel bij jou in de buurt.

Meedoen met De tafel van één levert je altijd wat op. Je doet mee aan 5 bijzondere gesprekken. Je zit met meerdere vrouwen aan tafel en krijgt 7 vragen, waar je om de beurt antwoord op geeft terwijl de anderen luisteren. Je komt er misschien zo achter wat je nu eigenlijk wilt en hoe je dat kunt bereiken. Het mooie is, je doet het helemaal zelf.
Jij bepaalt welke vervolgstap je na de tafel wilt zetten. Misschien wil je weer gaan werken, vrijwilligerswerk doen of een cursus volgen.


Een resultaat van de tafel van 1:

 

CADEAU


Welk cadeau neem je mee
van deze ochtend met zijn twee
en begeleiding nog daarbij
waardoor wij dan ontzettend blij

herinneringen hoog gekomen
herkenning van gelijke dromen
geld en goed samen gedeeld
zich geen moment verveeld

het leven dwong tot werkeloos
te leven en uit de doos
of de kast te komen die
bescherming bood voor wie

angst had zich bloot te geven
te tonen te vragen wat voor het leven
nodig blijkt om zich te voelen
de moeite waard en de eigen doelen

eerlijk en oprecht te benoemen
de eigen mening niet onder stoelen
noch onder banken te steken maar
zich te uiten zodat voorwaar

het leven verandert
van moeten in willen
hulp op komt dagen
in plaats van lullen

te vroeg en te laat
verdwijnen zodat je gaat
vertrouwen in de tijd
en in je eigen vlijt

plezier hebt aan je leven
pluimpjes aanvaardt en kunt geven
gedachten versterken je succes
dankzij het leren van de les

welke je juist hebt geleerd
verwerkt de pijn die zo zeer
je leven stuurde door angst
te tonen dat je allang

los hebt gelaten wat 'MEN' zo vindt
en daarom nu leeft als een kind
spontaan creatief de eigen dag vullend
met hulp geven en vragen en niet meer lullen

over 'ZIJ' en denken beter te weten
open hart en open oren en meteen vergeten
wat werd verteld gewenst gedaan
steeds meer op eigen benen staan

als man én vrouw in eigen lijf
dag en nacht flexibel en niet stijf
vasthoudend aan oude ideeën
van goed en slecht en de weeën

als je jezelf bent of laat zien
hoe goed het leven is als je de tien
geboden reduceert tot 1:

      heb jezelf lief !

 

 

 

  UP  


27 juni 2016

HET LAATSTE NIEUWS - ELEKTRISCHE FIETSEN GESTOLEN !

Met een koevoet is de deur van de fietsenkelder geforceerd en zijn alle ELEKTRISCHE FIETSEN GESTOLEN!
Dus: zorg ervoor, dat je de accu uit je fiets haalt én hem aan de ketting legt in je stalling. Niet alleen een ketting, maar met de ketting aan een vast voorwerp, zodat de fiets niet al te makkelijk verwijderd kan worden!

 

  UP  


27 juni 2016

DE NIET WITTE NEDERLANDER

De niet witte Nederlander is de beste van de klas. Hij gaat, met zijn diploma van de middelbare school met de aantekening 'cum laude' in de hand, naar de plaatselijke bank, van wie hij de directeur kent. Deze directeur wil hem graag aannemen, want hij weet, dat deze jonge landgenoot zeer geschikt is als bankmedewerker, gezien zijn eerlijkheid en zijn verantwoordelijkheidsgevoel.

Doch helaas, hij durft deze niet witte Nederlander niet aan te nemen. Hij is bang, dat de klanten van de bank dan wegblijven, omdat zij niet witte Nederlanders als minderwaardig zien en niet willen, dat een dergelijke landgenoot toegang heeft tot hun financiële gegevens.

De tweelingbroer van de beste van de klas is de spraakmaker van het stadje. Hij is al vroeg rijp en is steeds met de hakken over de sloot overgegaan. Hij is mede verantwoordelijk voor de goede cijfers van zijn broer, dankzij hun overeenkomsten.

Alleen hun ouders kunnen hen altijd uit elkaar houden, zozeer lijken zij uiterlijk op elkaar en zijn zij in hun manier van doen verschillend. De tweelingbroer zit achter de meisjes aan en komt met zijn vrienden vaak zodanig in de kijker, dat hij door de politie wordt opgepakt en een weekend celarrest krijgt.

In het gezin zijn nog meer kinderen en in huis is het altijd een drukte vanjewelste, waardoor de beste van de klas vaak moeite heeft om zich te concentreren en te studeren, zodat hij de beste van de klas kan blijven.

Wanneer zijn tweelingbroer weer eens een weekend in de cel moet doorbrengen, omdat hij te groot kattenkwaad heeft uitgevreten, zegt hij zijn broer, die graag rustig wil kunnen studeren voor een proefwerk, dat zij na het weekeinde hebben, dat hij voor hem wel iets kan regelen, zodat hij rustig kan studeren.

Als de beste van de klas hem ongelovig aankijkt, vertelt zijn broer, dat hij weer is opgepakt door de politie en het weekeinde in de cel moet doorbrengen. Hij wil echter liever naar het feest, dat het weekeinde gegeven wordt en heeft bedacht, dat zijn studerende broer in alle rust in de cel kan gaan studeren, terwijl hij dan zelf naar het feest kan gaan.

De politieagent zal niet weten, dat hij niet de raddraaier maar de student in de cel heeft zitten en iedereen zal dan gelukkig zijn. Het idee om werkelijk door niets dan ook afgeleid te zullen worden, is voor de student zo aantrekkelijk, dat hij de deal aangaat en een weekeinde in de politiecel gaat zitten, waar hij in alle rust kan studeren.

De politie heeft geen kind aan hem en zijn tweelingbroer geniet zijn vrijheid. Dit gebeurt meer dan eens en de laatste keer, dat de student voor zijn kattenkwaad uitvretende broer in de cel heeft gezeten, vertelt de politieagent hem, voordat hij hem weer vrij laat, dat hij weet, dat hij niet de kattenkwaad uitvretende jongeling is.

De student is bang, dat dit gevolgen heeft, maar de politieagent is geen boeman en vertelt hem ook, dat hij het al een poosje weet. Een moedervlek, die de een wel heeft en de ander niet, is het verschil, dat zichtbaar is. De politieagent wenst de student veel geluk en hun wegen scheiden zich.

De weigering van de bankdirecteur om de student aan te nemen als medewerker en de kans te geven om een carrière binnen het bankwezen te beginnen, blijkt voor deze niet witte Nederlander het begin van een opeenstapeling van afwijzingen naar aanleiding van sollicitaties op banen, die passen bij zijn diploma, maar waar de verantwoordelijken geen niet witte Nederlander in willen hebben.

De tweelingbroer krijgt ook geen werk. Ook zijn kleur is niet wit genoeg, maar hij is niet voor een kleintje vervaard. Hij ontdekt, dat ze ook recht hebben op de Amerikaanse nationaliteit en Amerika zoekt militairen.

Niet alleen in Europa hebben de Amerikanen veel mensen verloren in de Tweede Wereldoorlog, maar ook daarna is Amerika in vele oorlogen betrokken geweest. Voor de kattenkwaad uitvretende helft van de tweeling, die in Nederland, dankzij de huidskleur, die zij hebben, geen voet aan de grond krijgen, lokt het avontuur in Amerika.

Hij haalt zijn broer over om naar een rekrutendag te gaan en daar tekent hij vrijwillig om in Amerikaanse dienst te gaan. Zijn tweelingbroer tekent dan ook en wanneer zij weer thuis komen, zijn de ouders daar niet blij mee.

Zij kennen oorlog uit ervaring van dichtbij en wilden hun kinderen die ervaring besparen. De lange arm van Amerika is sterk en de jongens zijn ondertussen zelf verantwoordelijk voor hun daden. Met angst en beven laten de ouders de jongens gaan.

De training in Amerika is hard. De jongens zitten in dezelfde groep van soldaten, die opgeleid worden en worden naar een trainingskamp in Alaska gestuurd. Daar wordt de groep verdeeld in groepjes van twee en de student van de twee heeft een Eskimo als partner toegewezen gekregen.

Allen krijgen de opdracht om hun lager in te richten en drie dagen te overleven en de Eskimo, die in dergelijk terrein is opgegroeid, zoekt een goede plek om hun lager in te richten. De student krijgt van hem de opdracht om sneeuwblokken te maken, die 1 x 1 x 1 meter groot zijn en om die in een cirkel met een middellijn van ca. 20 meter te leggen. Daar bovenop komen sneeuwblokken in steeds kleinere cirkels, zodat er een iglo ontstaat.

De student begrijpt niet, waarom de iglo zo groot moet zijn, maar de Eskimo is niet te vermurwen: er is werk aan de winkel en ze moeten zo snel mogelijk de gigantische iglo bouwen. De eerste sneeuwblokken houden niet, maar oefening baart kunst en op een gegeven moment wordt het laatste sneeuwblok erop gelegd en is de iglo dicht.

Dan begint het afwerken en krijgt de student opdracht om zoveel mogelijk te drinken, zodat hij veel moet plassen en dat moet hij dan tegen de binnenkant van de iglo doen, zodat er een klein ijslaagje ontstaat en de iglo waterdicht wordt. Ze zetten hun tentje op in de gigantische iglo en wachten op wat komen gaat.

Het duurt twee dagen, voordat een van de andere soldaten in opleiding de iglo ontdekt en, met tent en al, komt hij met zijn partner ook in de iglo en stellen zij hun tent ook in de iglo op. Na drie uur staat de iglo vol met tentjes van alle soldaten in opleiding, die genieten van de warmte en gezelligheid van het samenzijn.

De overleveringstijd is voor deze soldaten geen straf, maar duurt niet lang, want als na een paar dagen de officieren ontdekken, dat de hele groep soldaten zich in een iglo, waarin zij geen invloed van de elementen hoeven te vrezen, gemakkelijk gemaakt heeft, wordt de aftocht geblazen.

Jammer, dat de officieren de soldaten niet leren om een iglo te maken, waarin zij zich tegen de elementen en tegen wilde dieren kunnen beschermen. De overleveringstocht in de koude was voor deze groep soldaten in opleiding, dankzij de bouw van de gigantische iglo waar alle soldaten in konden, extra kort, want toen de iglo door de officieren ontdekt werd, werd een vliegtuig besteld en de terugreis aanvaardt.

De uitzending naar oorlogsgebied was voor de avonturier van de tweeling een korte inzet. Zonder dat hij een schot loste, kwam hij om het leven. Vele jaren later blijkt, dat op vele werkplekken in Nederland nog steeds vooral witte Nederlanders te zien zijn.

Er is een discussie op gang over vrouwen, die niet als sportcommentator te horen zijn, sinds er in Duitsland één vrouw als voetbalverslaggeefster te horen is. Ligt het aan de mannen, die geen vrouw in hun midden willen hebben of ligt het aan de vrouw, die geen zin heeft om beter dan de mannen te moeten zijn om als volwaardig te worden gezien?

 

  UP  


16 juni 2016

Vooruit zien of regen?

De zorg baart zorgen. Niet alleen, omdat er steeds meer mensen in coma geraken, maar vooral ook, omdat het lijkt, dat de kosten de pan uit rijzen en daarom wordt er alles aan gedaan om te sparen.

Het gaat hierbij niet om het sparen van levens of werkplekken van mensen, die de zorg verlenen zoals verpleegkundigen, therapeuten, ziekenverzorgsters, artsen of ondersteunend personeel zoals de ontbijthulp en de activiteitenbegeleidster, maar er wordt gedacht, dat er het beste op personeelskosten bespaard kan worden en dus wordt zoveel mogelijk personeel ontslagen.

Het werk, dat zij deden, wordt niet meer gedaan, behalve, als degenen, die ontslagen zijn en geen betaald werk meer krijgen – bijvoorbeeld, omdat zij de vijfenveertig gepasseerd zijn of dusdanig gespecialiseerd, dat er voor hen geen passend werk te vinden is of omdat zij intern van loopjongen of koffiemeisje carrière gemaakt hebben tot personeelschef of afdelingschef, zonder daarvoor externe cursussen gevolgd te hebben en dus geen diploma's kunnen laten zien – als vrijwilliger het werk gaan doen, dat voorheen door de betaalde krachten gedaan werd.

De verpleegkundigen hebben tijdens hun werk zelden nog de mogelijkheid om met een patiënt een rondje te lopen en daarbij zelf ook even frisse lucht te kunnen happen en de ziekenverzorgster begint ook te roken om een rookpauze in te kunnen lassen, soms de enige geaccepteerde reden om even niets te doen en, al dan niet alleen, tijdens het werk even naar buiten te kunnen gaan, dankzij het verbod om binnen te roken.

"Geld speelt geen rol" beweert menigeen, maar als puntje bij paaltje komt, blijkt dat de vele spaarmaatregelen klauwen vol met geld kosten. Dankzij het overhevelen van bepaalde zorgtaken naar de gemeenten, is er zoveel meer administratie, dat er 18 miljoen meer aan administratie werd uitgegeven.

Wat had voor dit geld aan zorg geleverd kunnen worden? Er hadden in ieder geval ca. 360 elektrische rolstoelen met stafunctie voor gekocht kunnen worden, die, wanneer zij aangepast zouden zijn aan de patiënt in coma aan wie zij geleverd werden, eraan meegeholpen zouden hebben, dat deze patiënten in beweging gebracht hadden kunnen worden, waardoor per maand per patiënt € 10 000,- of meer gespaard zou zijn, dus € 3 600 000,- of meer per maand, wat betekent, dat meer dan € 40 000 000,- per jaar gespaard zou zijn.

Met andere woorden: door minder administratie uit te voeren en in plaats daarvan de vrijgekomen middelen te besteden aan een verbeterde zorg, wordt niet alleen veel geld gespaard, maar worden bovendien mensen in beweging gebracht.

Doch helaas, de mensen, die bepalen, hoeveel geld wat waard is, hebben andere prioriteiten dan de mensen, die in de zorg de zorg verlenen, waardoor mensen in beweging gebracht worden en weer zelfstandig hun algemeen dagelijks leven kunnen leven. Zij zien de mensen, wiens zorg aan hen is opgedragen, niet als een nummer of barcode, maar als de mens, die hij of zij is, met die bijzonderheden, die hij of zij heeft.

Zij zien de mens, die als patiënt met kanker bij hen komt, als mens en onderzoeken, wat deze patiënt nodig heeft, wat zijn voorkeuren zijn en welke afkeuren hij heeft. De een kun je geen groter plezier doen dan hem kaas te geven, terwijl je een ander er het huis mee uit jaagt en de vragenlijst van de diëtiste is dus heel lang, zodat een zicht verkregen wordt op deze voorkeuren.

Bovendien wordt gekeken naar de mogelijkheden en de reacties van de patiënt op de verschillende voedingsmiddelen en preparaten, die nodig geacht worden om het de patiënt mogelijk te maken aan te sterken, wanneer dat nodig is. Daarbij is het belangrijk, dat de te gebruiken middelen niet door de patiënt uitgespuwd worden, omdat de smaak hem daartoe beweegt. "Dat moet je leren eten" was een gebruikelijke gedachte, maar het kan tot gevolg hebben, dat je het kind dwingt iets te eten, wat voor hem schadelijk is.

En als hij dan groot en volwassen is en zelf kan of moet bepalen, wat hij eet, kan het zijn, dat hij zich laat dwingen om voor hem schadelijke voedingsstoffen tot zich te nemen. In plaats daarvan zou de gezondheidszorg erop gericht moeten zijn om de patiënt als individuele patiënt te zien en ook als zodanig te behandelen.

Natuurlijk is het zo, dat er een "gemene deler" is voor patiëntgroepen, maar dat betekent nog niet, dat dus elke neurologische patiënt een rolstoel nodig heeft, die je met twee handen moet aandrijven. En soms lijkt het wel, alsof zo gedacht wordt, want dan zie je een jonge patiënt, die een hemiplegie heeft (halfzijdig verlamd is), in een rolstoel zitten, die met twee handen aangedreven moet worden om rechtuit te kunnen rijden.

Hij kan maar één hand gebruiken en dus draait hij alsmaar in de rondte. Zijn moeder en zus staan erbij te kijken en vinden hem heel erg zielig en begrijpen niet, dat hij niet vooruit komt, terwijl hij zichtbaar toch zo ontzettend zijn best doet. Een lotgenoot van deze patiënt heeft voor zich de oplossing gevonden: hij rijdt achteruit, maar de jongeman komt niet op dat idee.

Begrijpelijk voor de vakman, want de jongeman heeft in de andere helft van zijn hersenen de schade opgelopen, waardoor hij aan de andere kant halfzijdig verlamd is, dan de man, die achteruit rijdt.

De verzekering vindt, dat zij aan haar plichten heeft voldaan door de rolstoel te leveren, die geleverd is, maar de rolstoel, die voor een patiënt met een dwarslaesie een uitstekend geschikt hulpmiddel is, veroorzaakt bij de patiënt met de halfzijdige verlamming, die niet alleen zijn goede arm, maar ook zijn goede been gebruikt om vooruit te komen, een dusdanige verstoring van het bewegingspatroon, dat een normaal bewegen onmogelijk wordt.

Wanneer de verzekering een elektrische rolstoel zou leveren, die door de patiënt zelf bestuurd kan worden en een stafunctie heeft, zodat de patiënt zichzelf in de staande positie kan brengen en in die positie zijn houding kan oefenen, zou het geld voor de rolstoel zinvol besteed zijn.

Doch helaas, de verzekering denkt niet in genezing stimulerende hulpmiddelen, maar in zo weinig mogelijk geld uitgeven voor hulpmiddelen, waarvan de experten ontdekt hebben, dat de patiënt ze nodig heeft en die niet geleverd worden, maar een "soortgelijk" hulpmiddel. Het lijkt wel, alsof bij de verzekering geen experten meer werken, die weten, hoe ze geld kunnen sparen.

Experten zijn niet de economen, die het verplegend personeel opdracht geven om secondenauwkeurig te noteren, wat zij tijdens hun werktijd doen en naar aanleiding daarvan een catalogus opstellen, hoeveel betaald wordt voor wassen, douchen, aankleden enzovoort of een overzicht maken van hulpmiddelen en de prijs van het hulpmiddel maatgevend vinden voor het wel of niet verstrekken ervan of van een "gelijkwaardig produkt".

Experten, die weten, hoe ze geld kunnen sparen, zijn de mensen, die weten, wat een hulpmiddel is voor welke patiënt. De verantwoordelijke bij de verzekering, die een mechanische rolstoel stuurt naar een patiënt in coma, terwijl de dokter een elektrische rolstoel voorgeschreven heeft en als reden daarvoor geeft, dat de patiënt de elektrische rolstoel niet zelf kan bedienen, toont, dat hij denkt geld te sparen.

Want de opgegeven reden kan niet de werkelijke reden zijn. Ten eerste heeft de patiënt al een mechanische rolstoel, die beter aan hem is aangepast dan de nieuwe rolstoel en ten tweede kan de patiënt een mechanische rolstoel niet zelf bedienen. Een elektrische rolstoel zou hij echter wél zelf kunnen bedienen, wanneer deze voor hem aangepast wordt.

Dankzij de vooruitgang van de techniek bestaan er elektrische rolstoelen met stafunctie en het lijkt wel, alsof alleen maar gezonde mensen dergelijke rolstoelen krijgen. De straat is er vol mee en er rijden mensen mee, die er niet ziek uitzien. Vaak zijn zij dik en overgewichtig en zouden, wanneer zij in het ziekenhuis zouden belanden, een XL-kamer nodig hebben. In Rotterdam en in Eindhoven kunnen dergelijke patiënten opgevangen worden.

Helaas zijn er steeds meer mensen met obesitas, lees ik in de krant. In 35 jaar is het percentage van 12% gestegen naar 43% en het is de vraag, hoe dat komt? Komt het misschien omdat we fysiek niet meer zo hard hoeven te werken of omdat we geen betaald werk meer hebben en dus veel vrije tijd en, omdat we als bijstandsafhankelijke niet langer dan 48 uur of 4 weken van huis mogen zijn, alsmaar onbeweeglijker worden, voor de buis gaan hangen met DVD-film of computerspel of appen of chatten met mensen, die we wel of niet fysiek kennen of komt het, omdat we ons niets waard voelen en meer gewicht in de schaal willen leggen?

Als ik mijn gewicht in goud waard ben, dan ben ik dus amper wat waard, want het railsysteem van de tillift van de obesitas kamer kan bijna 5x mijn gewicht tillen. Er wordt niet gesproken over hoe mensen in beweging gebracht kunnen worden, zodat zij geen behoefte hebben aan dik te worden of dik te zijn.

De jonge vrouw, die op aanraden van de dokter aan de pil was gegaan, omdat zij last had van de menstruatie, kwam van een "koude kermis" thuis, evenals de man, die op aanraden van de dokter aan de pil was gegaan, omdat hij last had van depressieve gevoelens. Beiden namen in gewicht toe, meer dan hen lief was en kregen dat overgewicht niet meer weg.

Het is de vraag, of een bezoek aan de diëtiste hen had kunnen helpen, maar daarop zal het antwoord niet gegeven kunnen worden, zolang zij niet naar een diëtiste gaan en zelfs dan is het de vraag, of het de waarheid is, want hoe zou het zijn, als zij naar een andere diëtiste zouden zijn gegaan?

Per slot van rekening is elke therapeut, arts, verpleegkundige, kortom: zorgverstrekker, uniek en zal voor de een goed kunnen zijn en voor een ander niet, want ook elke patiënt is anders. Specialisatie is nodig en goed, maar het is de vraag, welke specialist wanneer nodig is. Als blijkt, dat het specialisme, dat zich bezig houdt met iets, niet de oplossing kan vinden, betekent dat niet, dat er geen oplossing bestaat.

De staat wordt verzorgingsstaat en er worden wetten gemaakt en vragen gesteld. Waren het in het begin 10 vragen per jaar, nu kunnen het 100 vragen zijn, die op één dag aan de regering gesteld worden. Ook over de behandeling van patiënten in coma zijn vragen gesteld in de kamer. De VIN-methode, die in Nederland voor mensen tot 25 jaar vergoed wordt door de verzekeringen, heeft zijn 25-jarig bestaan gevierd en toch is de algemene boodschap, dat er geen methode is, die patiënten in coma weer in beweging brengt.

Hoe zou het zijn, als elke patiënt in coma met de gedachte, dat hij kán bewegen en dat die bewegingen gestimuleerd moeten worden, behandeld zou worden? Hoe zou het zijn, als er niet van uitgegaan werd, dat de patiënt niet kan communiceren, maar dat er gezocht moet worden naar een methode om de patiënt te begrijpen? Hoe zou het zijn, als het gesproken woord niet de prioriteit zou hebben, maar voelende handen, die met open hart luisteren en daardoor communiceren met de patiënt en ingevingen volgen tijdens het contact met de patiënt?

Hoe zou het zijn, als elke patiënt in coma een persoonlijke assistent zou krijgen, die voor dit werk betaald wordt en dus belasting en sociale verzekeringspremies afdraagt en als het ware de "beweger" van de patiënt is, hem helpt om zich te bewegen, zodanig, dat hij normaal kan functioneren?

Die de patiënt helpt door hem te eten en te drinken te geven, hem helpt om rechtop te zitten en zijn hoofd te bewegen, hem helpt om zijn hand naar een glas te brengen of naar een stukje boterham en naar de mond te brengen. Maar helaas, dergelijke 1-op-1 hulp krijgt hooguit de autist, die destructief is, want in een dwangbuis stoppen, zodat hij geen schade kan aanrichten, dat is mensenmishandeling?

Iemand 4 uur lang onbeweeglijk in bed laten liggen zonder hem in een andere houding te helpen, is geen mensenmishandeling? Zou het goed zijn, als alle medewerkers van ziektekostenverzekeringen en van de ministeries en de Eerste en Tweede Kamer een cursus zouden volgen, waarin zij zouden ervaren, hoe je als patiënt in coma behandeld wordt, waarbij zij dan met elektronische hulpmiddelen in de gaten gehouden worden en elke keer, als zij een beweging maken, die groter is dan de beweging, die de patiënt in coma kan maken, een stroomstoot krijgen, zodat zij ervaren, wat de gevolgen zijn van de maatregelen, die zij nemen?

En zou het ook goed zijn, als elk Eerste en Tweede Kamerlid een jaar lang zich aan de regels van de bijstandsafhankelijken zouden moeten houden, inclusief het verbod om langer dan 48 uur van huis weg te zijn en inclusief het geen werk hebben? Zouden zij dan begrijpen, dat bijstandsafhankelijken niets liever willen dan betaald werk verrichten in plaats van afhankelijk te zijn van de goedheid van anderen, die blij zijn, als zij eens langs komen, omdat zij ook alleen zijn?

Een onderzoek heeft uitgewezen, dat veel mensen, die langer dan 3 jaar afhankelijk zijn van de bijstand, niet veel animo meer hebben om "aan het werk te gaan", waarbij het er eigenlijk om gaat, dat zij geen zin hebben om werk te zoeken, dat er niet is. Zij hebben noodgedwongen het niet hebben van betaald werk geaccepteerd en een dagindeling gevonden, waaraan zij gewend zijn geraakt.

De een past op de kinderen van de buurvrouw, dochter of doet boodschappen, leest voor of …., de ander vult zijn dag met tekenen, schilderen, foto's maken, schrijven of wellicht fietsen repareren of meubels maken. In de DDR was niemand werkloos, maar waren veel mensen, die een betaalde baan hadden, waar zij niets deden, wat nuttig was. Een groot gedeelte van de hele maatschappij was erop gericht om te voorkomen, dat de eigen mensen het eigen land zouden verlaten en de bijstandsregels anno 2016 lijken hier op.

Degene, die betaald werk heeft of renteniert, kan zoveel naar het buitenland als hij wil, degene, die afhankelijk is van een bijstandsuitkering mag niet meer dan 4 weken per jaar op stap, anders wordt zijn uitkering verminderd, ervan uitgaande, dat hij in het buitenland door anderen wordt onderhouden?

"Geld moet rollen" is een bekend spreekwoord en daar is een ieder het mee eens, maar geld wordt amper meer gebruikt. Het zijn alleen nog getalletjes op de bank waar een tekentje voor staat: € of $ of wat anders, waardoor de miljoen veel waard is of weinig, wanneer je er melk, kaas, suiker of zout voor wilt kopen.

Het papier, waarop de getalletjes gedrukt worden, wordt algemeen aanvaard als waardevol, totdat er een oorlog ontstaat en blijkt, dat je het papier niet kunt eten, maar een wortel of een aardappel wel en dat die honger kunnen stillen.

En soms gaat het er niet om, wat je eet, maar hoe je je beweegt en zou de patiënt niet een dieet moeten volgen, maar zijn schoenen aan moeten trekken en (al dan niet met (elektrische) rolstoel) op stap moeten gaan naar Santiago de Compostella, Lourdes, Rome, Kuala Lumpur, Singapore of….. om verder te kunnen leven of geholpen worden om een dergelijke verandering aan te kunnen gaan.

 

  UP  


23 mei 2016

Voltooid leven of dood? – Het zelfgekozen einde of een nieuw begin.

Teruggekomen uit Duitsland, waar buren het voor elkaar kregen om mij tot een enorme doodswens te drijven, daarbij geholpen door het ziekenfonds, dat de deurwaarder stuurde toen ik de premie niet meer kon betalen en het ziekenfonds mijn opzeggen van die verzekering niet doorvoerde, zich verschuilend achter een EU (Economische Unie) – wet, hoor ik in Nederland, dat D66 niet alleen denkt over een persoonlijke pensioen pot, waarbij degene, die afhankelijk is van een bijstandsuitkering niet in beeld is, maar ook over een wet, waarin het helpen tot het beeindigen van het leven van de oudere medeburger met chemische middelen vastgelegd wordt.

Mijn tante, die te horen kreeg, dat de artsen haar niet meer het leven konden redden, maar eventueel dat leven een beetje konden verlengen door haar een chemokuur te geven, heeft daarover heel veel nagedacht en besloot, dat voor haar een paar maanden langer leven en in die maanden het contact met haar kinderen en kleinkinderen genieten, de moeite en narigheden, die een chemokuur met zich mee brengen, waard was. Voor haar ging het niet om het "recht op sterven", maar het genot om te leven.

Er wordt gesproken over uitzichtloos lijden en daar wordt dan niet mijn uitzichtloos lijden bij betrokken. Ik ben 61 jaar en heb geen werk, dat betaald word. Ik schrijf, sinds ik ontdekt heb, dat dat voor mij de enige mogelijkheid is om mijn gedachten op een rijtje te zetten en de achterliggende gedachten onder woorden te kunnen brengen. Sinds ik in Nederland een uitkering heb aangevraagd, heb ik sollicitatieplicht: 5 sollicitaties per week moet ik doen om in aanmerking te komen voor een uitkering en als ik niet aan die plicht voldoe, is de straf: minder geld. Alsof een bijstandsuitkering zo hoog is, dat je er wat van kunt missen.

Gelukkig ben ik in Duitsland gehard en heb daar geleerd om van licht en liefde, zonder eten te leven. Zo nu en dan op bezoek bij een vriendin, die toevallig wat over had of teveel gekookt had, hield mijn spijsverteringstelsel in beweging. Als voorbeeld, dat gegeven wordt om de "doodspil" wettelijk toe te staan, wordt gesproken over degene, die sinds het overlijden van de partner, niet meer wil leven.

Eenzaamheid, wat is dat? Dat is niet het alleen zijn, maar het je alleen voelen. Het voelen, dat ontstaat doordat je niet geheel en al met jezelf verbonden bent, want anders zou je, zoals Robert Long dat eens zong: leven voor twee! Als kind of partner voel je je natuurlijk ook niet bepaald "de moeite waard", als je overgebleven ouder of partner niet meer wil leven omdat de partner of een kind, of misschien broer of zus, vader of moeder, beste vriendin, noem maar op, gestorven is.

Gaat het hierbij om het glas, dat half leeg is en daarom niet meer de moeite van het oppakken waard of het glas, dat half vol is en daarom maar helemaal leeg gegooid moet worden? Hoe komt het, dat er mensen zijn, die pillen, spuiten of andere chemie promoten om het leven van iemand, die zichtbaar leeft, te beeindigen? Is het een financiele kwestie?

Is de voorstander bang, dat hij op moet draaien voor de kosten, die er ontstaan, wanneer de 80-plusser honderd of meer wordt, wanneer hij niet geholpen wordt om voortijdig het leven te beeindigen? Degene, die werkelijk zijn leven wil beeindigen, doet dat ook. Die heeft daar de moed voor en vindt een methode. Menig treinmachinist is daar niet blij om, maar zelfmoord is iets, wat niet te voorkomen is, als de drang daartoe zo groot is, dat de persoon een eind aan zijn leven maakt.

Niet iedereen doet dat door zich voor de trein te gooien. Er zijn mensen, die van een balkon springen en dan dood zijn, anderen nemen een overdosis pillen, die gewoon bij de apotheek te koop zijn en weer een ander loopt het water in en verdrinkt. De hele discussie over euthanasie lijkt dus overbodig, want: als je werkelijk wilt, dan kun je ook?

Een vierentachtig jarige vrouw belt en vindt, dat het pilletje voor ouderen er moet komen. Zij heeft dat nog niet nodig, want het gaat goed met haar en zij heeft niets te klagen, maar als het ooit slechter gaat, is dat pilletje voor haar een prettig idee. Zoals het voor iemand, die geen betaald werk heeft, een prettig idee is om een bijstandsuitkering te krijgen en geen prettig idee, dat hij zijn persoonlijke pensioen pot moet legen, voordat hij een bijstandsuitkering krijgt. Ook is het geen prettig idee om minder uitgekeerd te krijgen als je niet 5 sollicitaties per week verstuurt.

Een van de minst prettige ideeen is het feit, dat al die sollicitaties een heleboel werk aan anderen geven, dat niet nodig is, want als je, zoals ik, in 1979 afgestudeerd bent aan de HTS, afdeling weg- en waterbouw en in 1989 fysiotherapie met goed gevolg hebt afgesloten, ben je als 61-jarige "geen knip voor de neus waard", want in 1979 bestond de computer nog nauwelijks en er werd dus niet mee getekend en door als fysiotherapeute zonder werk te zijn gekomen, is een BIG-reghistratie niet mogelijk en is het dus niet toegestaan om in Nederland als fysiotherapeute te werken, ondanks het feit, dat ook in Nederland vele patiënten in coma blijven, omdat zij niet in beweging geholpen worden.

De VIN-therapie is voor mensen tot 25 jaar toegestaan, dat wil zeggen, wordt vergoed, maar niet voor ouderen en het is de vraag, waarom niet. Waarschijnlijk, omdat deze therapie niet uitgaat van de hypergevoeligheid van de patiënt in coma, maar van een laag bewustzijn, gemeten met de Glasgow Coma Scale, waarbij de patiënt pijn gedaan wordt en de patiënt geen bewustzijnspunten krijgt, als hij het niet uitschreeuwt van de pijn, de onderzoeker geen dreun verkoopt en zijn arm of been niet terugtrekt. Mijns inziens een teken, dat het bewustzijn van de onderzoeker laag is, want de patiënt, die de diagnose "patiënt in coma" krijgt, krijgt die diagnose, omdat er geen zichtbare bewegingen waargenomen worden.

Wanneer deze patiënten meteen een aangepaste rolstoel met stafunctie zouden krijgen, zou de revalidatie veel sneller en beter kunnen gaan, maar daar is "geen geld" voor. Liever betaalt de verzekering 25 of meer jaar intensieve verzorging en verpleging dan een ca. € 50000,- elektrische rolstoel, die de patiënt met zijn mentale aktiviteit kan besturen. In plaats daarvan stuurt de verzekering een mechanische rolstoel en bij navraag is de reden daartoe, dat de patiënt een elektrische rolstoel niet zelf kan bedienen. Dat is niet geprobeerd (zoals bij andere patiënten gebruikelijk is) en kan ook niet de echte reden zijn, want deze persoon, die een elektrische rolstoel niet kan bedienen, kan een mechanische rolstoel al helemaal niet bedienen.

Nu wordt er over een wet gesproken, die medici werk verschaft als beoordelaar, of iemand wel of niet een handje geholpen moet worden om de dood wat sneller in de ogen te kijken dan zonder de chemie, die ook betaald moet worden. Heeft D66 een kostenplaatje gemaakt van de kosten, die een dergelijke extra opgave voor de artsen met zich meebrengt? Wat kost de pil, wat kost de arts, wat kost het om de patiënt te laten leven en hem of haar te helpen om de lol van het leven in te zien, zich nuttig te voelen en ook daadwerkelijk te zijn?

Iemand kon een ander, die een uitkering had aangevraagd en bang was, dat die niet verstrekt zou worden, gerust stellen door hem ervan bewust te maken, dat de ambtenaren, die met zijn "zaak" bezig waren, anders geen werk zouden hebben. Nu moet ik solliciteren, maar hoe gaat dat? Op welke functies kan ik solliciteren? Wie is er geinteresseerd in iemand, die in Duitsland een "denkstoring" heeft opgelopen en daarom daar vrijgesteld was van solliciteren, die niet jong en dynamisch meer is, dankzij alle ervaringen en daarom maar liever thuis zit en probeert om politici en journalisten ook een andere kijk op het geheel te laten krijgen?

Wetten worden gemaakt met goede doelen, maar dankzij de EU-ziektekostenverzekeringswet gaan mensen, die al weinig geld hebben, failliet en komen in het bijstandscircuit terecht, waar zij geen vrijheid meer hebben, dankzij de sollicitatieplicht. Het lijkt, alsof er alleen maar geld gestoken wordt in automatisering, zodat de belastingdienst naar de woningbouwvereniging een bericht stuurt, dat ik minder dan € 45000,- als inkomen heb.

Dat klopt, want het geregistreerde inkomen is € 0,-, maar uit het bedrag, dat doorgegeven is aan de woningbouwvereniging blijkt, dat het inkomen van de vorige bewoner, die gestorven is, is opgegeven en op basis daarvan is de huurverhoging bepaald. Dankzij alle automatiseringen is er een"Persoonlijke Budgetten Schandaal" en een "Parel Proces", waardoor burgers tot wanhoop gedreven worden omdat geld, dat de belastingdienst aan instituten betaalde, van de burger terug wordt verlangd.

De belastingdienst doet geen moeite om de burger te informeren over belangrijke gegevensuitwisseling, zoals bleek uit de "huurverhogingsinformatieverstrekking". De brief, die de belastingdienst stuurde, was gericht aan "de bewoner van" en in de brief werd niet vermeld, wie – volgens hen – de bewoner was. Ook werd niet vermeld, welk bedrag doorgegeven was aan de woningbouwvereniging en werd expliciet vermeld, dat er door de huurder geen stappen ondernomen hoefden te worden.

Als de belastingdienst meer zelfkennis zou hebben, zou zij in de brief wel degelijk de naam van degene vermelden, van wie zij denken, dat hij/zij de bewoner/s van de woning zijn en/of het bedrag, dat aan de woningbouwvereniging werd doorgegeven. "Privacy" is een veel voorkomende reden, die opgegeven wordt om bepaalde handelingen wel of niet te verrichten en tevens de oorzaak van veel leed.

De patiënt in coma, die de hele dag en nacht alleen op een kamer ligt, kan kreunen en steunen, omdat hij geholpen wil worden in een andere houding, niemand hoort hem en het sondeapparaat, dat piept en krijst, omdat het verstopt is of de sondevoeding op, wordt ook niet gehoord. Ik heb menigmaal dergelijke piepen gehoord, waar niet op gereageerd werd door de verpleging.

Geen tijd en afgestompt door al die machines, die zoveel acoustische waarschuwingssignalen geven, waar niets aan gedaan kan worden, omdat iedereen al met iemand bezig is. Verpleegkundig personeel wordt ontslagen, proeven worden gedaan, waarbij van elke seconde opgeschreven moet worden, wat er in die seconde gedaan werd en vervolgens worden er lijsten opgesteld, dat het wassen 5 minuten kost, het douchen 10 en het aankleden 7 (ik weet de werkelijke tijdvoorgaven niet), zonder dat er rekening mee wordt gehouden, dat het bijvoorbeeld een Parkinson patiënt betreft of een Huntington patiënt, de ene is stijf en beweegt uiterst langzaam, de ander maakt enorm veel bewegingen en het treffen van het armgat duurt daardoor langer.

De economisch directeur, die geen geld uit wilde geven aan koffielepeltjes, veroorzaakte in het ziekenhuis, waar hij directeur was, een enorme rel, omdat hij duidelijk liet blijken, welke prioriteit hij had. Het was niet zijn prioriteit de patiënt de aandacht te geven, die hij nodig heeft om te genezen, maar het niet uitgeven van geld aan hulpmiddelen, die voor de verpleging tijd spaarden, waardoor zij meer tijd voor de patiënt hadden.

Anno 2016 is het duidelijk, dat deze man zijn tijd ver vooruit was. Er worden mensen ontslagen en machines geprogrammeerd, die maar één programma kennen en alle uitzonderingen vallen dus tussen wal en schip, missen de boot en kunnen de doodswens, die gepaard gaat met het gevoel de moeite niet waard te zijn, gaan uitvoeren, dankzij de welwillende hulp van politiek en medeburgers, die het zo afschuwelijk vinden, dat deze mensen zo alleen gelaten worden met de problemen, die het ontslag, het verlies van betaald werk en het moeten vragen om (financiele) hulp met zich mee brengen.

Gelukkig zijn er mensen, die een enorme overvloed hebben en zo kreeg ik het koelkastje, dat alleen nog met feestjes gebruikt werd en nu een derde leven krijgt. Het eerste leven was het leven als koelkastje, het tweede leven het leven als flessen-koelkastje-bij-feestjes en nu is het weer herleefd als koelkastje en wordt het gevuld met eten van de voedselbank, die mij gelukkig een poosje wil ondersteunen.

Liever zou ik patiënten in coma in beweging helpen en daarvoor betaald worden, maar "daar is geen geld voor" en "u moet eerst bewijzen, dat u ze in beweging kunt helpen" en dat bewijs is niet te leveren, zolang er geen verantwoordelijke voor de behandeling van patiënten in coma is, die mij dat bewijs laat leveren.

Ik heb mijn rouwproces gehad. Ik heb het gevoel gehad eindelijk te weten, waarom ik leef (patiënten in coma op de been en in beweging helpen) en vervolgens heb ik ontdekt, dat ik dat niet kan, omdat ik niet in contact kom met deze patiënten of voortijdig weer weggestuurd word en heb besloten, dat er dus een andere reden moet zijn, waarom ik leef.

 

  UP  


Dinsdag 17 mei 2016

PERSOONLIJKE PENSIOEN POT

D66 is zeer begaan met de burger en met de eigen inbreng van de burger. Dit maakt, dat zij met het idee komt om tot een persoonlijke pensioen pot te verplichten. PPP wordt dat dan in Nederland waar tegenwoordig vooral in afkortingen gesproken wordt, lijkt het soms wel.

De persoonlijke pensioen pot, die ik als Nederlandse burger in het buitenland geactiveerd heb, omdat ik slechts 48% AOW had opgebouwd op het moment dat ik naar het buitenland vertrok om aldaar het beroep uit te kunnen oefenen, waarvoor ik gestudeerd had en dat ik graag wilde uitoefenen (fysiotherapie), is nu reden om mij niet zonder slag of stoot financieel te steunen met een bijstandsuitkering.

Ondertussen ben ik 61 jaar en ben terug naar Nederland verhuisd, nadat ik in Duitsland mijn particuliere praktijk heb moeten opgeven (ondanks dat ik een lange adem had, omdat ik geld geërfd had), omdat er te weinig patiënten kwamen nadat ik de praktijk naar het centrum van de stad verhuisd had. In plaats van spaargeld, waarmee ik naar Duitsland trok, kwam ik met schulden terug en met een PPP, een Rentenversicherung, die geblokkeerd is tot ik 65 jaar ben, in de overtuiging, dat ik dan AOW krijg en dat die onvoldoende zal zijn om in Nederland de basisuitgaven huur, gas, elektra, water, vuilnis en ziektekostenverzekering te betalen.

Doch helaas, het systeem is veranderd in Nederland en in plaats van de AOW leeftijd te verlagen, zodat meer jongeren sneller aan betaald werk kunnen komen, is de AOW leeftijd verhoogd, waardoor meer ouderen in enorme narigheid komen, omdat zij hun vaste baan kwijt raken en, ondanks hun ervaring, niet interessant lijken voor de werkgevers, terwijl zij door de overheid verplicht worden om te solliciteren.

Vooral voor mensen, die in een bedrijf opgeklommen zijn en dus geen diploma’s hebben, blijkt het vaak een onmogelijkheid om aan betaald werk te komen. Solliciteren op vacatures, waaraan zij niet aan de functie-eisen (diploma tonen) kunnen voldoen, geeft stress, totdat ontdekt wordt, dat het geen zin heeft om je op te winden, maar dat je alleen maar hoeft te solliciteren om te voldoen aan de eisen, die gesteld worden, om financiële steun te krijgen.

De persoonlijke pensioen pot blijkt bij terugkeer in Nederland reden om in de stress te geraken. De seniorenwoning mocht alleen gehuurd worden, als uit eigen zak 2 maanden huur betaald kon worden. Dat is de wettelijke periode, waarin de gemeente moet bepalen, of er recht is op een uitkering. Dankzij gulle giften voor de laatste verjaardag, kon dat, maar in Nederland kwam de schok: er moest ook nog meer dan € 100,- energie en water betaald worden per maand en er moest vuilnis betaald en een "zorgverzekering" afgesloten worden.

Die is gelukkig niet zo duur als in Duitsland, vooral ook dan, wanneer een maximaal eigen risico genomen wordt, een makkelijke keuze voor iemand, die als de dood is voor het medische circuit, dankzij de ervaringen daarmee. De huur van de seniorenwoning is hoger dan van "normale" woningen waarvoor meer dan 100 gegadigden zijn, dus wordt huursubsidie aangevraagd, die tegenwoordig huurtoeslag heet, maar die wordt kennelijk pas na een paar maanden uitgekeerd.

De sociale dienst wil weten, wat de terugkoopwaarde van de Rentenversicherung is om dan het vermogen te bepalen en dat vermogen mee te laten wegen in de bepaling of er recht op bijstand is en hoe hoog die bijstand dan is. De Rentenversicherung had € 300,- per maand vanaf 65 uitbetaald, als tot die tijd de premie à € 300,- per maand betaald zou zijn geweest, maar dat lukte niet, omdat er een sociale uitkering aangevraagd moest worden en daarom wordt dan op 65-jarige leeftijd max. € 200,- per maand of een bedrag ineens à ca. € 40 000,- uitbetaald.

En de sociale dienst wil dan dat dat hele bedrag wordt uitbetaald en eerst opgemaakt, in de hoop, dat ik in de tussentijd overlijd, zodat er geen financiële steun meer verleend hoeft te worden?

En wat er gebeurt er met de PPP’s, van de mensen, die voortijdig komen te overlijden? Hoe moet degene, die 80 wordt zijn rekeningen betalen? Wordt hij op straat gezet als hij de huur niet meer kan betalen of als de zorgverzekeraar die de deurwaarder ingeschakeld heeft, omdat hij zijn premie niet krijgt, omdat deze persoon geen AOW krijgt omdat de AOW niet meer bestaat of omdat die pas ingaat als je 85 wordt?

En krijg ik nu geen uitkering, omdat er geen terugkoopwaarde is van de Rentenversicherung, of de terugkoopwaarde zo hoog is, dat er van uitgegaan wordt, dat ik een vermogen heb, dat ik eerst moet diminueren, voordat ik recht op financiële bijstand heb, ondanks dat ik de Rentenversicherung nu niet te gelde kan maken en dus mijn huur niet meer kan betalen en de rest van de "normale" voorzieningen ook niet?

Ik kreeg de schok van mijn leven, toen ik een brief kreeg van de elektra leverancier, dat de stroom afgesloten zou worden, als ik geen contract zou afsluiten en dat ik voor de afsluiting van die stroom een rekening van € 60,- of € 300,- als het buiten de woning gedaan zou moeten worden, zou krijgen en dat de aansluiting dan ook weer dat bedrag zou kosten en meen me te herinneren, dat afsluiten vroeger niets kostte en gewoon gedaan werd bij het verlaten van de woning en de nieuwe bewoner weer liet aansluiten en daarvoor een gering bedrag betaalde.

Het was arbeidsintensief en "voorkwam" werkloosheid (en dus de afhankelijkheid van financiële steun) en iedereen betaalde bij elke verhuizing waardoor de te betalen bedragen niet zo hoog hoefden te zijn. Ik wilde geld sparen door de stroom pas te laten aansluiten, als ik een uitkering zou krijgen, maar dat ging dus niet door, want dan zou ik eerst moeten laten afsluiten en die rekening in de bus vinden.

Gelukkig gebeurde dit niet ook met de kabel, die een internet- en televisiesignaal in de flat brengt. Er kwam een brief van Ziggo, dat de kabel nog aangesloten was met het vriendelijke verzoek om binnen twee weken contact op te nemen, anders zou hij afgesloten worden en, gezien het feit, dat ik geen televisie heb, vind ik dat best. Doch na twee weken kwam een soortgelijke brief, dat de vorige brief wellicht aan mijn aandacht zou zijn ontsnapt en ik daarom nog twee weken uitstel van afsluiting kreeg.

Toen ik weer niet reageerde, werd de kabel afgesloten, neem ik aan, want er is iemand bij het kabelkastje bezig geweest. Een vervelende onverwachte kostenpost voor Ziggo? De D66 ers, die een PPP bedenken, zijn niet degenen, die afhankelijk zijn van financiële steun van de overheid voor het betalen van hun woonkosten, water, eten, drinken, gas, elektra, vuilniskosten en ziektekostenverzekeringspremie. Voor hen is het verplichte eigen risico van € 385,- minder dan een weeksalaris, terwijl het voor degene, die van een uitkering moet leven, het geld is, dat hij voor een maand ter beschikking heeft.

Degene, die afhankelijk is van financiële steun, heeft geen dubbeltje over voor een persoonlijke pensioen pot, maar is blij, als hij in dit leven nog zijn schulden kan afbetalen, want een weldoener vinden, die daarbij helpt, lijkt ook zoeken naar een speld in een hooiberg, is mijn ervaring.

Het algemene advies is: geef alles wat je hebt weg en ben blij met wat je op straat vindt, wat je aangeboden wordt omdat de ander nodig weer eens iets nieuws aan moet schaffen om in beweging te zijn en laat je failliet verklaren, zodat je voortaan geen last meer hebt van schuldeisers. Dat wordt dan de belastingdienst of de woningbouwvereniging, die van de belastingdienst heeft doorgekregen dat ik minder dan € 45000,- inkomen hebt, terwijl ik een geregistreerd inkomen van € 0,- heb.

De belastingdienst neemt het niet zo nauw en geeft gegevens door van mensen, die zijn overleden. Ambtelijke molens draaien langzaam, totdat zij geld willen hebben van de burger, dan moet deze in twee weken betalen en anders.... moet hij nog meer betalen.

 

  UP  


Vrijdag, 13 mei 2016

"Not shot is always missing"

It is another expression for "who does not try, will not win" or "better blow from the top of the tower than being unseen in the trench" if it is about the way how to get paid work.

In the meantime a lot was written and talked about how to get paid work and being 60+ and preferring to work than sit at home and looking out of the window, waiting until a moving spring comes to start doing something, I visit the "Walk&Talk"-meeting where BRAND is the theme.

"Personal branding" is on the program and I wonder what that means. I often have to guess what people mean because in the past years a lot of Dutch words disappeared and were changed into English ones.

I learn that in the expression "personal branding" BRAND has the meaning of BRAND. The Dutch word BRAND could be translated into FIRE. I am told that it is about the peculiarity, curiousity that you are and show it the way that the employer gets convinced that you are the right person for the job he needs someone for.

You must be special, they tell me and my reaction is "write your letter by hand!", because everybody writes with the computer nowadays, but unfortunately. They tell me that empoyers that get a handwritten letter of a 50+ person, take the conclusion that this person can not handle a computer. Even if in the CV it says that he had a typediplom?

I am also told that a 16-year old that writes a letter by hand is seen as a creative person. And the person that has to do 5 applications a week, tells that there are employees that no longer make the vacant jobs public because than they get much too many applications to be able to find the right person.

And than the responsible persons for educations do not see any free jobs so they think that no one with that knowledge is needed any more and the education disappears which results in a shortage of employees with the right knowledge and experience.

Fourty years ago there was a shortage of physiotherapists and two schools extra were grounded. About ten years later the shortage was gone and there were too many physiotherapists, so many of them moved to Germany, Switzerland, Scandinavia but also Canada and USA.

Some returned after some years but a lot stayed in the land where they came as "profession refugee" (moved to this country to be able to work in the profession they were educated) and in the own land there was a huge group of physiotherapists in a certain group of age.

Two schools were stoped again so the abundance of therapists that were educated, would stop, as there would be no need of young therapists for a long period. In the mean time a pension assurance that was obligatory by law for all physiotherapists, was introduced.

For those that had been working for years already and were near the pension age, it was a nice present to get beside the basic pension that is normal in Holland, but for the yong therapist now, it is like a killing stone on the purse. Some therapists need more than one job to be able to earn enough to pay rent, food a.s.o. and it is not sure that they will get any pension when they are old.

On the Walk&Talk meeting the Elevatorpitch is also explained. In less than 40 sec. (the time that the elevator needs to get to the floor one is going to) and max. 1000 words one has to tell what one wants to tell the listener.... In Holland most elevators do not go that high that the elevator needs 40 sec....

It is also told that it is no use to play a play but to be honest and it remembers me of the young father that got a job as a technical drawer with experience. Because of him a young man was fired. This young man was much cheaper than the experienced drawer who had sold himself for a very high salary.

The yound man from Groningen, that had come right away from school, did not have any experience as he came but he was a quick learner and willing to share. After he was fired his bosses discovered how good he had done his work!

The young man often made mistakes, but after he was told how he could control himself and his work, he was getting better and better and in the meantime the young father with experience seemed to make more and more mistakes. If the architect changed a measure, the drawer only changed it at one side of the drawing.

As if he only saw one side of the drawing and it never went better after his attention was asked for it. Has that failure been the reason that he had looked for an other job? The idea that it is possible to avoid mistakes ia an "ale-idea".

But nevertheless I am someone that likes to do his best for that and if I read my own webpage, I see that the computer in the library shows this page different from my own computer. Maybe it is because google remembers the old page and shows that in stead of the new one?

In 2010 I worked with patients in coma en in 2011, 2012 and 2014 also and since 2010 my webpage is in the air. If you ask Google "patient in coma" "coma therapy" "coma patient treatment" or...., you may come on this page and find information that you can use in the treatment of patients in coma and find out what result that has.

Who knows may tell. Also at the "Walk&Talk" I feel only happy if I can tell about the treatment of patients in coma en I feel that that is still the drive I get to do something, but it seems that society is not interested in it so I do not earn money.

And not earning money is the reason to get high debts thanks to the health insurance that does not accept to stop the insurance as I could no longer pay for it. An European law was made that every citizen must have a health insurance, but they forgot to make sure that people that do not earn enough, will not have to pay for it. So the insurance is only an insurance for the insurance company.

 

  UP  


12 mei 2016

belasting dien t

We komen te praten over de zorgverzekering. Ik heb vanmorgen bedacht, dat ik de laagste premie heb uitgekozen, wat betekent, dat ik de maximale eigen bijdrage heb gekozen en denk aan vroeger.

Toen was alles beter? Nee, het was wel anders en kon nog beter. Toen waren en privé verzekerden en ziekenfondsverzekerden en dat was dan ook de allereerste vraag, als je bij een therapeut, dokter of in het ziekenhuis kwam.

En het had voor- en nadelen. Want als privé verzekerde kreeg je eerder een kamer alleen, terwijl je als ziekenfondspatiënt eerder op zaal gelegd werd. En het ligt aan je voorkeur en aan je aandoening, wat je het liefste hebt.

Als je zo slap als een vaatdoek bent, dan ben je blij, als er frisse en vrolijke mensen bij je op de kamer zijn, zodat je hen kunt vragen om op de bel te drukken, als je een zuster nodig hebt, terwijl het ook kan zijn, dat je even helemaal nieieiemand om je heen wilt hebben en vooral geen mede-patiënt, die aan allemaal apparaten ligt, die geluid maken.

Er is veel veranderd met goede bedoelingen, maar het blijkt allemaal niet zo goed uit te pakken. Na de persoonlijke budgetten, die misbruikt zijn om geld van het rijk te krijgen voor diensten, die nooit geleverd werden en die de zwakke patiënten, van wie deze persoonlijke budgetten waren, tot wanhoop drijven, omdat de belastingdienst het geld, dat zij betaald heeft, niet terugvordert van de instellingen, waaraan het betaald is, maar van de patiënten, die niet eens wisten, dat het aan de instellingen betaald werd, kwam de parel-affaire, waarbij een kindertoeslag voor de kinderopvang misbruikt werd.

De ouders van de kinderen, om wie het ging, wisten van niets en ook in dit geval vordert de belastingdienst het geld, dat zij betaald heeft, niet terug van de instantie, waaraan het geld betaald werd, maar van de ouders, die niet wisten, dat het geld betaald werd.

Dat komt, doordat de belastingdienst automatisch werkt. Dat is ook te zien bij de huurverhoging van de woningbouw. De belastingdienst stuurt een brief naar "de bewoner van" en daarin staat, dat er aan de belastingdienst een inkomen van minder dan € 44.360,- is doorgegeven.

Voor mij is dat een enorme schok, want ik heb nog geen uitkering. Die is aangevraagd, maar er is nog niet over beslist. Ik heb geen inkomen nu, want de uitkering, die ik in Duitsland kreeg, is gestopt. Ik vraag me af, of mijn inkomen ( € 0,- ) door de belastingdienst is opgegeven, maar vermoed, dat het het inkomen van mijn voorganger is, dat door de belastingdienst is opgegeven. Bij de woningbouwvereniging word ik niet wijzer wat betreft het bedrag, waarop de huurverhoging gebaseerd is.

Daar wordt mij verteld, dat het niet uitmaakt, want de minimale huurverhoging is berekend, dus ik word niet benadeeld, maar hoe is dat, als er iemand gewoond zou hebben met een inkomen, wat boven dit bedrag gelegen zou zijn. Dan had ik de maximale huurverhoging moeten betalen?

Het is zo simpel om geautomatiseerd het bedrag, dat doorgegeven is, door te geven aan "de bewoner van". Die kan dan controleren, of dat bedrag klopt en als dan de huurverhoging van de woningbouwvereniging komt, protesteren of niet. Of vooraf bij de woningbouwvereniging langs gaan met het juiste bedrag waar het zijn inkomen betreft.

Op de brief van de belastingdienst stond uitdrukkelijk, dat ik niets hoefde te doen, maar die regel moet, mijns inziens, vervangen worden door het doorgegeven bedrag. Tevens zou het zin hebben om aan "de bewoner van" de brief te sturen, maar bovenaan de brief de naam te zetten van degene, van wie de inkomensgegevens doorgegeven werden aan de woningbouwvereniging.

De belastingdienst ontslaat mensen, omdat men denkt, dat het systeem geautomatiseerd kan worden, maar een geautomatiseerd systeem kan alleen goed werken, als het om automaten gaat en dat zijn mensen niet. Zij verhuizen, veranderen van werkomgeving, krijgen kinderen of kinderen gaan uit huis, raken hun werk kwijt, noem maar op.

Bij het UVV wordt ook geautomatiseerd, waardoor de werkzoekenden geen persoonlijk aanspreekpunt meer hebben, dat voor hen uitzoekt, of zij misschien nog duizenden Euro's tegoed hebben van een vroegere werkgever.....

Als iedereen een bepaald percentage van zijn inkomen voor de zorgverzekering zou moeten betalen (zoals in Noorwegen het geval was, toen ik daar werkte), en de premie direkt naar de zorgverzekering zou gaan, zou niemand door de zorgverzekering failliet kunnen gaan, want als hij geen inkomen heeft, hoeft hij geen premie te betalen en zou iedereen werkelijk verzekererd zijn bij ziekte.

 

  UP  


2016.04.18

WITH THE HEAD UP

The politicians do not have an easy job and it is the question whether they have any idea about the consequenses the decisions they make, have.

With orange coat several people are cleaning the street. Fifteen weeks long, 8 hours a day they have to clean the street to get social money in Rotterdam, if the interview on radio was understood right.

Hilversum 1 does not exsist any more but instead there is NPO 1 with information that can be heard several times as if there is no other news in the world. The news is not funny, but that is in the media normal. It seems that only misery sells.

Participation has to be promoted, but is not because of the cities where the work is done by people that are not paid for it, which does not give those people a better self image and people that used to do the work in a paid job are depending on social money too now.

It is as if no one thinks about the reason that more and more people do not have a paid job and need social money for their daily life. The person that has to ask for social money is very happy if he gets this because it takes off litt of the pressure on the kettle, but the expectations of society are that high that the pressure can get higher than it was.

Asking for social money is the last thing people want to do as the conviction "you can always work if you want!" seems still the base of society.

No wonder, it was the time after the war and all had to be rebuilt and a lot of people had died. In the war more people died than would have when it would have been peace.

Especially men had died during the fights and a lot of families were without men and children had to grow up without father or with a father with a war trauma that maybe never was spoken about. But it could be the reason of enormous changes of behaviour that made that the family was not the safe place that it should be.

Children could want something, the adults forced them to something else and for a lot of these children that wsa the start of a low self confidence. "It is not right or it has not the right quality" is for a lot of people reason to dislike them selves and not to start anything so it can not be "not good" or "bad quality".

A lot of people work voluntary and one can wonder if it would be better if this work would be paid and everybody would get a base income with which it is possible to live normal, although a "normal life" will be different for everybody.

For some people a radio, television, internet, computer, auto and a warm large appartment maybe with cigarettes, beer and wine is part of "normal life" and other people have a "normal life" with few money so no care, internet, telephone, internet and fresh food that is cheaper than the prefabricated food and accepting everything that is for free.

The elderly that looses his paid job has a huge chance that he will not find a paid job any more. In stead of lowering the retiring age, it has been changed from 65 to 67 so young people have to wait 2 years more for jobs before they come free because of retiring.

And those that do not have a paid job and depending on social money fear that they will become even more depending on the welfare of rich people as there will not be enough money to pay the pensions of the old people as not enough younger ones have a paid job?

 

  UP  


2016.04.16

THE DEFENCE

There are voices that want to give weapons to all the employees of transport organisations so they will be able to defend themselves when they are attacked by spiting, hitting, kicking or biting. What is the reason that more and more think that reacting this way is the best?"

People are shot because the gunman thinks that they are someone else who they want to recompence for something they think the other one has done and this way enormous trauma come into existence. Punishment is a reward that is experinced as negative or ment to be negative.

A punishment is not always negative for the person. A drugs seller that was picked up by the police and had to go to jail for some years told years later that that time had saved his life. It was not a nice time as he had to stop using as he did not get any drugs there but he used the chances that he was offered to change his future.

In jail he finished the school he had given up and he was very prood on the diplom that he got, but the time that he was abusing drugs changed him. He has a very special look on society and his part in it.

He is a very sensible man and did not want to be a seller, but he was born in a family of merchants and he was forced to do a study to becoma a merchand, else he would no longer be financial supported. He did not want to be without money again, live on the street and have to sell drugs to be able to support himself so he went to the education he was sent to.

At the education he had to sitt still all day long and he could not. He was getting very nervous having to sitt still and not being allowed to move so after a few weeks of unhappiness he stopped the education. The responsible at the office that was trying to get him into a paid job seemed not able to help this man that wanted to be a cook to do an edication that is needed for that. No one seemed to be aware about the fact that he already had proved to be a succesful seller as he sold drugs.

Each time when he is forced to do something, a flight reaction comes so he disappaered to the capital where he had been living as a drugs addict. He disappeared and did not make contact any longer with his new friends.

Forcing makes that someone stops to show initinative or someone that does not do what the other wants to force him to and of course all the variations in between. And being forced, having to do womething they did not want to do can be the origine of anger that needs a way out.

And it is the question when that will be and who will be the victim. The change is big that that will be someone who also has a lot of anger that must be let out to be able to let it go.

What would be the best solution if violence is more and more shown in daily life like in bus, train or subway? Would it help if every employee would follow a course in which he comes in contact with the violence that he has in him self and learns to let it go and how he can live peace and harmony and will he than attract that?

How would it be if the little child would learn to use his own talents and no one would tell stories to this child that are not true, so this child will be able to trust the own abilities so it will never need any violent aids like pepperspray or weapon to defend himself, but can make the aggressor harmless by moving?

The adult that can run fast, that can move fast and knows that a clap of him can make it possible that someone can do nothing to him anymore, will have much more self trust than the person that can not run away, does not have power and does not know who he can trust.

But against a gun one can do nothing and the idea that it is possible to avoid violence in life, is of course nonsense, but self defence lessons that give a better self trust, would be a good thing for everybody and more effective than gym lessons at school?.

 

  UP  


2016.04.15

FOOD HELP

The food is almost finished and no money is coming in so the hope is directed to the Food Help. Everybody that is depending on social money can get Food Help in Germany.

Some Food Help give a big bag full of food for a small price and other Food Help sell the food they have for half the price that is paid in the supermarket. The food that is sold is usually not fresh, what is the reason that the supermarket gave it to the Food Help.

There are many people that need Food Help so a row stands in front of the shop before it opens. In Twente this is the same. The shop has only one afternoon a week open so all have to come in that time.

It is difficult to find a system that is liked by everybody and to find out, who really needs Food Help. We live in a very special community. It is based on buying and selling and over production.

New products are invented and a need is created, but human being can not eat more than needed without the chance to get health problems.

 

  UP  


APPLYING IS A FULL TIME JOB

say the people that decided that someone that has no income, must do 5 applies a week to get social money. To find these jobs, the person is told to search in the internet, to get social money.

The people that decided this, are not the ones that help the person that needs a benefit to find a paid job, even not if he does not have any internet at home.

He saves what he can and hitch hikes with people that like to share their wealth with him. The 61-year old has never been interested in politics but, thanks to the EU-laws that force the citizens to have a health insurance that does not give the assurance that is promissed but send the bailiff if the citizen can not pay this forced insurance that he has cancelled therefore, he has become depending of social money.

He is someone who would love to get a paid job, but it seems that he does not fit in that way in society. When he asks for help to find a job, he is told to find one in internet and in internet he finds a lot of jobs, but none of them asks for the qualities that he has.

 

  UP  


A SING ING

A Belgian car comes and two nice women are in it. They talk French and are exploring the place so they know where they can park the car tonight when they come for the concert of Joan Baez.

She attracts people from everywhere that have a mind's eye. Not only people from Belgium are here, but Dutch, French, German and Suisse people also came to join this concert.

Most of them had to wait long to be able to attend a concert of Joan Baez as Europe is a long way from the USA. Not for those that travel by plane but they need to be able to change time to feel comfortable.

During the European night the USA is still having daytime and when the sun is getting up in Europe, the USA is dark and going to sleep or meeting at a party or concert.

For the writer that had been working at night, the concert of Joan Baez was a reason to get up again in daytime and go out of the house to the town where the concert was going to take place.

No more ticket available, it was not a problem to be much too early for the concert and, after having met the Belgian women, see a nice little yellow DDR car from Switzerland that is full with people, enjoying the beautiful weather.

And as the car passes by, one of the passengers seems to be Joan Baez so the writer runs after the car, yelling "Vente! Vente!" and again "Vente! Vente!" (which means "wait" in Norway) and keeps on running as fast as he can. He knows that he must reach the small car before it passes the gate.

He is happy when he sees, that the small yellow, open car that follows a big black car with all the windows closed, goes less fast and stops.

Before the little car leaves again, the writer arrives at the car and takes out a card with his name on it and offers it to the elderly woman who accepts it. The writer tells that he is walking for patients in coma and will not be able to be at the concert because of the failing entrance ticket.

The nervousity that the day before was around and made the writer write, left in the night and did not come again. A red book about healer may have been the cause that the mind's eyes crossed.

And God had even more surprises for the writer. During the last songs, the writer asked for the allowance to have a glance inside the tent, but the guard was doing a good job: no, it was not possible to go or look in the tent without a ticket. A young man that observed this, came to the writer and offered an entrance ticket.

No time to loose, the writer took the ticket of Block A, Row 9, Chair 12, got up the stairs as he was allowed to do so with the ticket in his hand and went into the big tent. He was so happy that he was yelling of pleasure, a big event if you know that this writer used to fall silent if he got emotional.

He went down in the big tent that was full of chairs, turned to the stage and nobody made any protest as he climbed on the base of a column, yelling that he was in there nevertheless. He hopes that the concert was for the singer and her team as healing as it was for many of the spectators.

On the way back into town by bike, the writer was singing and a woman on another bike was also singing as a respons. After a change in the singing of the writer, the woman did not give the melody that the writer was expecting and, as he complained about that, she told she is not musical at all and astonished that she sings now, which made the writer answer, that you can not move if you are not musical.

For people that can not move (so they can not speak either), music is one of the healing acts if it is used with movements. It will not be enough for a patient in coma, he or she needs more: help him or her to MOVE normal so he or she will be able to move normal.

 

 

  UP  

  HOME hpi
 
Music and moving
heals also
the patient in coma

Courses and treatments can be given everywhere f.ex. in:
Brunssum, Sittard, Maastricht, Roermond, Heerlen, Venlo, Landgraaf, Den Haag, Rotterdam, Utrecht, Amsterdam, Groningen, Leeuwarden, Harlingen, Breda, Roosendaal, Middelburg, Goes, Antwerpen, Brussel, Luik, Wien, Innsbruck, Salzburg, Geilenkirchen, Porsgrunn, Stuttgard, Köln, Aachen, Karlsruhe, Freiburg im Breisgau, Breisach, Lörrach, Basel, Luzern, Bern, Zürich, Genève, Lausanne, Paris, Metz, Nice, Larvik, Oslo, Kristiansand, Årdal, Trondheim, Hamar, Lillehammer, Kuala Lumpur, Jakarta, Medan, Makassar