De eerste confrontatie met voedsel is voor het net geboren kind de melk, die de moederborst geeft of de fles.

Menig kind is met de fles opgegroeid, waaruit wellicht dan later niet meer gedronken mag worden. De inhoud moet eerst in een glas gegooid worden en dat glas moet dan leeg gedronken worden.

De eerste fles was te koud, de volgende shock voor het kind, dat niet zelf zijn geboortetijd heeft kunnen bepalen, maar gedwongen werd.

Gedwongen werd om op de tijd, die de anderen daarvoor uitgekozen hadden, geboren te worden. De keizersnee, die niet gemaakt wordt, om het leven van moeder en kind te redden, veroorzaakt mensen, die hun wil niet kunnen gebruiken.

Zij zijn hun hele leven bezig om te ontdekken, hoe zij datgegene, wat zij werkelijk willen, met hart en ziel, ook tot stand kunnen brengen.

De gedwongen geboorte, ongeacht, of dat een versnelde geboorte of een vertraagde geboorte is, veroorzaakt bij het kind angst voor macht en coma.

Het veroorzaakt een coma, dat ingesteld wordt zodra een ander wat wil. De arts, die met glazige ogen gaat zitten afwachten, tot de patient is uitgesproken, is in coma. Een mentaal coma. Hij kan, als de patient is uitgesproken, niet vertellen, wat die gezegd heeft.

En vertelt dan, wat hij wilde vertellen en de patient vertelt hem dan, dat hij dat net gezegd heeft. Het coma van het dagelijks leven is er altijd en dat is maar goed ook, want het voorkomt, dat de mens alsmaar verrekt van de pijn door de pijnlijke herinneringen, waarin men...., wat dan ook, waardoor anderen pijn hadden.

Die pijn kan men niet meer wegnemen. Men kan slechts schuld bekennen en zijn best doen om die schuld niet meer te veroorzaken en het vervolg is om te proberen anderen voor die schuld te behoeden.

Dat veroorzaakt dan een gedrevenheid, die niet door iedereen op prijs gesteld wordt. Want diep in het hart weet de mens, wat hij zou moeten doen om zijn doel te bereiken. Niet naar de politie stappen om aangifte te doen van de diefstal van de helft van de inboedel, omdat je die dief gezien hebt, maar niet kunt beschrijven, betekent, dat je je spullen niet terug krijgt.

Want die zijn dan, tegen de tijd, dat je wel naar de politie gaat, verkocht. Weg. Jammer, het verlies van die geliefde kandelaar op deze manier is dusdanig pijnlijk, dat je je best gaat doen om voortaan wel mensen op hun uiterlijk te herkennen. Door eerlijk te zijn. Door dik en dun. Alle consequenties daarvan te dragen.

Drie dagen onschuldig in de cel, een laatste verjaardagsfeest daardoor missen, het komt niet meer goed Justitie! Dankzij alle fouten en onnauwkeurigheden van de medewerkers van Justitie, van agent, marechaussee, politieambtenaren, rechters, mrs, rechtbanken en procureurs-generaal, wordt de rechtspraak in Nederland zeer betwijfeld.

Volgens internet worden meer dan miljoenen per jaar uitgekeerd aan financiele schadevergoeding aan mensen, die onschuldig in de Nederlandse cel zaten. Zonder de omstandigheden van 24 uurs verlichting en eenzame opsluiting te kritiseren als onnederlands, komt de vraag op, aan hoeveel mensen een financiele vergoeding betaald wordt, wetende uit ervaring, dat Justitie een etmaal van een ander als "nacht" ziet en niet meer waard vindt dan max. EUR. 105,-,

Alle medewerkers, die hun best doen om al die mensen, die onschuldig in de cel zaten geen financiele schadevergoeding te hoeven betalen, verdienen beslist méér dan € 105,- per dag, vooral in het weekeinde en op feestdagen als de toeslag 50% of zo is.

In Duitsland bestaat ook een mogelijke vergoeding voor onschuldig verblijf in de cel en wordt daar, volgens de bron, die mij dit vertelde, een bedrag voor het eten afgetrokken. Om dat te voorkomen, heb ik in de Nederlandse cel niet gegeten.

En dat was voor de oppassers reden om de dokter te laten komen. Die moest onderzoeken, of ik naar een ander bedrijf overgebracht moest worden? Deze dokter was echter niets verteld en wist dus ook niet, dat ik 3 dagen daar was opgenomen. Tegen mijn wil, maar fysiek protest levert een veroordeling van 3 dagen op, dus dan moet je 6 dagen zitten en dat sop is de kool niet waard.

Nadat de dokter te horen had gekregen, dat de volgende dag dit gedwongen verblijf ten einde zou zijn en deze sensibele persoon geen zin had om de comateuze of boze energie van de kok en alle andere mensen, die met dit eten bezig waren geweest tot zich te nemen, werd deze patient in coma vrijgesteld van het eten en drinken, dat aangeboden werd.

Drinken kan voor de mens, die zich niet beweegt, een vervanger zijn om bewegingsenergie te vormen, want doorslikken geeft beweging. Drinken kost weinig energie, terwijl het verteren van voedsel veel energie kost. Het voedsel wordt normaal gesproken verbrand dankzij bewegen.

Wanneer dit niet mogelijk is, moet het systeem het voedsel op een andere wijze verteren en dat is voor de patient in coma denken. Door hem in de mogelijkheid te stellen door de nodige hulp te geven, om zelfstandig te bewegen, bouwt hij bewegingsenergie op, die hij voor andere bewegingen, die hij zonder hulp kan maken, kan gebruiken.

GELEID BEWEGEN is noodzakelijk om patienten in coma het zelfstandig bewegen mogelijk te maken.